Dagblaðið Vísir - DV - 29.03.1995, Blaðsíða 21

MIÐVIKUDAGUR 29. MARS 1995
49
Trimm
Gönguskíðin heilla:
Nú er besti tíminn
Nú fer í hönd sá árstími sem göngu-
skíðamenn líta á sem sína aðalvertíð.
Snjóalög er næg, dagurinn er orðinn
nógu langur til þess að fara í langar
dagsferðir og síðast en ekki síst ger-
ast góðviðri nú tíðari en yfír erfið-
ustu vetrarmánuðina.
Það eru því að verða síðustu forvöð
fyrir þá sem ekki hafa enn dregið
fram skíöin að drífa nú í því ætli
þeir að vera með í vetur. Ekki þurfa
Norðlendingar og Vestfirðingar að
kvarta undan snjóleysi og flnnst
eflaust flestum íbúum á þeim slóðum
að það hálfa væri meira en nóg.
Öllum ber saman um að skíða-
ganga sé einhver ákjósanlegasta
heilsubót sem völ er á. Börn geta
byijað mjög ung á gönguskíðum og
mörg dæmi eru um að menn hafi
stundaö þessa skemmtilegu íþrótt
fram eftir aldri meðan þeir gátu
gengið. Rannsóknir sýna að fáir ef
nokkrir íþróttamenn hafa meira þol
og styrk en gönguskíðamenn og súr-
efnisupptaka hjá íþróttamönnum
hefur hvergi mælst hærri en hjá
gönguskíðamönnum. Síðast en ekki
síst er þetta frábær íþrótt sem fjöl-
skyldan getur stundað saman.
Auðvelt að læra
Það er auðvelt að læra að ganga á
skíðum og má halda því fram að það
getí hver og einn lært án mikillar
þjálfunar þótt skipuleg tílsögn í
íþróttinni auki auðvitað gagn manna
og ánægju af iðkaninni. Einn er kost-
ur ótalinn við gönguskíði en hann
er sá aö hreyfingar eru mjúkar og
jafnar og meiðsli mun fátíðari en í
flestum öðrum almenningsíþróttum.
Jafnframt er skíðaganga sú íþrótt
sem veitir líkamanum einna mesta
alhliða þjálfun, þ.e. bæði efri og neðri
hluti líkamans styrkjast og þjálfast.
Engarbiðraóir
Það þarf ekki að standa í biðröð
við skíðalyftur til þess að ganga á
skíöum. Gönguskíðamaðurinn kann
oft vel við sig í troðnum brautum
eins og finna má á öllum skíðasvæö-
um og víða á svæðum ætluðum al-
menningi til útivistar, s.s. Miklatúni
og Laugardal í Reykjavík og Kjarna-
skógi á Akureyri en kjósi hann frem-
ur einveru í faðmi náttúrunnar
stefnir hann á ótroðnar slóðir og leit-
ar út fyrir fjölfarnar brautir.
Það þarf ekki sérstakan fatnað til
þess að ganga á skíðum. Venjulegur,
hefðbundinn alhliða útívistarfatnað-
ur, eins og sá sem er notaður á venju-
legum gönguferðum, dugar alveg.
Hitt er svo annað mál að hnébuxurn-
ar og skræpóttu uppháu sokkarnir
sem margir gönguskíðagarpar
skarta gera menn gróflega flotta í
tauinu og sýna svo ekki verður um
villst að þar fara vanir menn. Það
sem þarf að gæta sín á er að klæða
sig ekki of mikið; t.d. henta venjuleg-
ir svigskíðagallar alls ekki því þeir
eru of heitir.
Viltu rassmottu?
Fyrir utan skíði, skó og stafi þarf
ekld sérstakan búnað en gott er að
hafa lítinn og léttan bakpoka undir
Umsjón:
Páll Ásgeir Ásgeirsson
aukafatnað, nestí og hvað sem menn
kjósa að hafa með sér. Gott er að
vera með vatnsbrúsa, sé gengið leng-
ur en í klukkutíma, og heitt kakó
flnnst mörgum algjörlega ómissandi.
Góð sólgleraugu þarf varla að minna
á. Margir fara alls ekki í skíöaferð
án þess að hafa með sér sérstaka
rassmottu til þess að sitja á meðan
menn hvíla sig og borða nesti. Slíkar
mottur fást í útilífsbúðum og eru frá-
bærar því tvisvar verður sá feginn
sem á skaflinn sest.
Gönguskíði eru ýmist með rifflum
undir miðjunni eða ekki. Séu þau án
riffla þarf að bera á þau áburð til
þess að hindra bakskrið. Rennshs-
áburður er borinn á báðar gerðir
skíða svo þau renni betur. Byijend-
um henta riffluð skíði óumdeilanlega
betur en sléttu skíðin eru skemmtí-
legri fyrir þá sem eitthvað kunna
fyrir sér og margir skipta yfir í þau
eftir fyrstu árin. Rifflurnar tefja fyrir
þegar ákveðinni færni er náð og
mörgum þykir hljóðið í riffluðum
skíðum hvimleitt og meðal hrein-
hjartaðra fjallamanna er jafnvel tal-
að um hávaðamengun. Fjallaskíði og
gönguskíði til þess að ferðast á um
fjöll utan troðinna brauta eru sérs-
takt fyrirbæri og verður ekki fjallað
nánar um þau.
Talsvert lengri
en eigandinn
Gönguskíöi eru yfirleitt höfð tals-
vert miklu lengri en sá sem á að
nota þau eða um 20-25 sentímetrum
lengri en notandinn en einnig þarf
að taka tilht til stífleika. Hlustið á
og takið mark á starfsfólki útilífs-
verslana í þessum efnum. Skíðastaf-
irnir eiga að ná vel upp í handarkrik-
ann eða upp undir viðbein. Hægt er
að velja um tvær gerðir bindinga
fyrir venjuleg gönguskíði og skór eru
af ýmsu tagi. Byijendur geta fengið
ágætan búnað fyrir 15-25 þúsund.
Að lokum er rétt að minna á að
Ferðafélag íslands og Útivist bjóða
'um þessar mundir upp á mismun-
andi langar dagsferðir á gönguskíð-
um sem henta byijendum jafnt sem
lengra komnum. Auk þess bjóða
bæði félögin ýmsar helgarferðir og
lengri ferðir um páska en þær henta
tæpast byrjendum.
Munið að gera allar teygjuæfmgar
sem þið kunnið þegar erfiðri skíða-
göngu lýkur. Ekki teygja svo mikiö
að þið finnið til en haldið hverri
teygjustelhngu í a.m.k. 15 sekúndur.
Reykjavík-
ur-maraþon
Lítill fugl sagði Trimmsiðunni
að undirbúningur fyrir Reykja-
víkur-maraþon væri kominn á
fuhan skrið. Verið er að semja
viö ýmsa samstarfsaðila sem
koma við sögu á þessum há-
punkti sumarsins með einum eöa
öðrum hætti. Lítil breyting mun
verða þar á enda komin hefð á
það hjá sömu fyrirtækjum árlega
að leggja þessu góða málefni liö.
Nýr framkvæmdastjóri, Ágúst
Þorsteinsson, hefur tekið viö
starfl Sigurðar P. Sigmundssonar
sem nú hefur horfið til annarra
starfa. Haft er fyrir satt að Ágúst
leggi nótt viö dag og telji dagana
fram til maraþons. Hann er ekki
með öhu óvanur þessu því hann
mun hafa gegnt téðu starii fyrir
tíð Sigurðar. Hvað með þaö. Sú
breyting hefur einnig orðið á að
nú hefur Reykjavikur-maraþon
sölsað undti sig annað ekki síður
vinsælt Waup en það er miðnæt-
urhlaupið á Jónsmessu sem jafn-
an hefur farið fram á Jónsmessu-
nótt, eins og glöggti lesendur sjá
í hendi sér. Jónsmessunótt er
samkvæmt almanakinu aöfara-
nótt 24. júní sem nú ber upp á
laugardag. í fyrra var hlaupið
víðáttuskemmtilegt og sást til
margra sem flettu sig klæðum og
veltu sér eins og hross upp úr
dögginni, sjálfum sér th heilsu-
bótar og öðrum til augnayndis.
Trimmsíðan hefur heyrt að
þess hafi verið farið að leit við
stjóm Reykjavíkur-maraþons að
verðlaununum fyrti furðulegasta
fatnaðinn verði breytf. Tekin
veröi upp sérstök verðlaun fyrir
hópa sem mæta í samstæðum
furðubúningum. Þetta gefur
áhugasömum hlaupaliópum færi
á að skrýöa allan hópinn sam-
stæðum búningum. T.d. getur
hópur mætt sem jólasveinar einn
og átta, andarungamti þrír,
Mjalihvít og dvergarnti sjö og svo
framvegis. Ekki er vitað hvemig
stjórn maraþonsins ætlar að taka
á þessu máli.
Tölvuvaedd
tímataka
Það nýjasta í tímatöku í al-
menningshlaupum byggist á
tölvutækni. Hver hlaupari festir
örsmáa fiögu við skóinn sinn og
sérstakur búnaður ies merki frá
hemii viö upphaf hlaups og enda-
lok. Þetta tryggir ótrúlega ná-
kvæma tímatöku og auk þess er
hægt að sjá millitíma hvers kepp-
anda áður en hlaupinu lýkur með
því aö ýta á einn hnapp. Þessi
nútímalegi búnaður heftir þegar
veriö notaöur í maraþonhlaupum
í Berlín, Vínarborg og Frankfurt
við ómælda hrifhingu allra við-
staddra.
Ekkert jafnast á við gönguskíði sem alhliða og skemmtileg íþrótt sem hentar allri fjölskyldunni.
Góðir hlaupaskór
eru gulls ígildi
Það er stundum sagt um hlaupara
og skokkara að skórnir séu eini hlut-
inn af búnaði þeirra sem verður að
vera í lagi. Maður getur hlaupið í
ýmsum lörfum og fatnaði sem ekki
var framleiddur sérstaklega, án þess
að verða meint af, en maður á aðeins
eitt par af fótum og það er ástæðu-
laust að eyðileggja þá með því að
hlaupa á lélegum skóm. í erlendu
hlaupablaði rákumst við á nokkra
gullmola hafða eftti sérfræðingum
um hlaupaskó:
Hlauparar biðja alltaf um bestu
skóna sem til eru og verða alltaf jafn-
hissa þegar þeim er sagt að þeir séu
ekki tU. Þeir skór sem best henta þér
og þínum hlaupastíl eru bestu skóm-
ir.
Byrjendur vilja oft fá hlaupaskó
fyrti byrjendur. Það er eins með
hlaup og fallhlífastökk. Það era ekki
til fallhlífar fyrti byijendur. Hvort
tveggja veröur að tryggja þér mjúka
og öragga lendingu.
Fótaaðgeröafræðingar vita allt um
tásveppi, fætur og fótsnyrtingar en
ekkert um hlaupaskó.
Flestti hlauparar slíta skónum sín-
um of mikið. Ef ekki sést sht á sólan-
um að ráði halda þeir að allt sé í lagi
með skóinn. Hið rétta er að skór sem
búið er að hlaupa á metia en 750-850
kílómetra eru trúlega ónýtir og geta
valdið óþarfa bólgum og meiðslum
séu þeir notaðti of lengi.
Margti viðskiptavinti halda að al-
hhða íþróttaskór séu góðti til þess
að hlaupa á. Það er helst ef einhver
eltti þig og heimtar .veskiö þitt að
þeti duga til þess aö spretta'úrspori.
Margir hlauparar fuhyrða að þetta--
eða hitt vöramerkið eigi ekki við þá
og þetira fótlag. Flestti framleiðend-
ur bjóða upp á svo margar gerðir
fyrti ólíka fætur að þetta getur hrein-
lega ekki verið rétt. Hitt er svo annað
mál að hafi hlaupari fundið ein-
hveija tegund af skóm sem honum
höur alveg sérstaklega vel í er nán-
ast engin ástæða til þess að skipta.
Því skyldi maður laga það sem ekki
er bilað?
(Runner’s World)
'7