Dagblaðið Vísir - DV - 07.03.1998, Blaðsíða 29

LAUGARDAGUR 7. MARS 1998
%8ta!
„Það er svo ótal margt sem gerðist í þessu máli sem hefur sýnt mér fram á að írskt réttarkerfi er afar rotið. Eftir að ég var sýknaður í febrúar síðastliðnum
liggur beinast við að velta fyrir sér skaðabótamáli," segir Sigurður meöal annars í viðtalinu viö DV. Það er þó ekki alveg auöveld ákvöröun eins og fram kemur
í viötalinu.
Eins og lottóvinningur
Allt næsta ár eftir dauða frú Sigrið-
ar var maður hennar hér á íslandi,
rak m.a. sjoppu á Hverfísgötu sem
hann segist hafa tapað á og orðið að
selja. Þessi maður sem hvergi hafði
getað fest rætur á siglingum sinum
um heiminn er enn á flakki. Nú er
stefnan tekin á Svíþjóð á ný og segir
hann ástæðuna fyrir því vera að þau
hjón hafi verið búin að flytja út ellilíf-
eyrisréttindi sín og sér hafi fundist
eðlilegast að fara þangað. Ekkert beið
hans þar nema það eitt að gerast elli-
lífeyrisþegi. En hann átti margt
óvænt í vændum. Ævintýrin voru rétt
að byrja og þau sennilega nokkuð
svakalegri en hann hefði getað ímynd-
að sér fyrir fram.
„Ég fékk símhringingu einn góðan
veðurdag 1996 þar sem ég var spurður
hvort ég hefði áhuga á því að kaupa
skip. Ég fékk samning í hendur upp á
sex túra og mér fannst þetta vera hálf-
gerður lottóvinningur fyrir mig. Ekki
gat ég greint annað en að allt væri
eins hreint og beint í þessu eins og
frekast var unnt,“ segir Sigurður og
úr varð að hann keypti „litinn fragt-
bát“, um þúsund tonn. Báturinn var á
Englandi og var gengið frá samning-
um og öllum pappírum í byrjun ágúst.
Hann réð stýrimann í London og fól
honum að finna aðra í áhöfn.
Ekkert gert í Súrínam
„Ég ætlaði að gera breytingar á
skipinu svo auðveldara væri að sigla
skipinu þessa löngu leið, til Suður-
Ameriku, en til þess fékk ég ekki
tíma. Mér var sagt að timburfarmur
biði okkar og ég yrði bara að drífa
mig að skrapa saman í áhöfn og leggja
í hann. Við lögðum upp frá suðurodda
Englands 13. ágúst, sigldum niður til
Las Palmas til að taka þar vistir, vatn
og olíu. Til Súrínams komum við 5.
september.“
Sigurður gerði samning við Zimm-
erman nokkurn og sá endurseldi
samninginn til fyrirtækis í Súrínam,
Mega Holding. Þegar skipið lagði í
höfn kom í ljós að ekkert hafði verið
gert til þess að boða komu þess. Það
segir Sigurður að sé mjög óvenjulegt
því venjan sé að umboðsmaður sjái
um að tilkynna komu skipa tveimur
dögum fyrir lendingu og ganga frá öll-
um lausum endum. Tollgæsla og hafn-
aryfirvöld verði að fá að vita að von
sá á skipum.
„Annaðhvort var Zimmerman að
ljúga að mér eða að logið hafði verið
að honum. Hvernig svo sem það var
var ekkert timbur tilbúið fyrir okkur.
Við urðum að bíða og bíða og fengum
aragrúa skýringa á því af hveiju við
fengum ekkert timbur. Malaríu var
kennt um, brotnum sagarblöðum,
flóðum, ónýtum vegum og ýmsu öðru.
Zimmerman kannaðist ekki við neitt
og þá fór ég að fá grunsemdir um að
ekki væri allt með felldu. Mig fór að
gruna að skipið hefði verið ætlað í
annað en að taka timbur og þær
vangaveltur setti ég á blað fyrir Jósa-
fat bróður minn. Ég var orðinn pen-
ingalaus og hann kom þrívegis til
þess að hjálpa mér með fé eftir að
Zimmerman brást.“
Sönnuðu sakleysi hans
Sigurður segir að þessar vanga-
veltur sínar til Jósafats hafi síðar
orðið býsna merkilegar vegna þess
að þær hafi í raun verið sönnun-
argagn sem sýndu fram á sakleysi
hans. Á mjög sérstakan hátt hafi
þessi blöð týnst í vörslu lögreglunn-
ar í Bandon á írlandi. Hann segist
hafa skrifað rúmlega tvær blaðsiður
af stærð A4 og velt þar upp þeirri
hugmynd hvort ekki væri rétt af
þeim að rifta gerðum samningum,
fá sjálfir timbur og koma skipinu á
brott.
„Eftir að við fórrnn að svipast
sjádfir um eftir timbri kom skeyti
frá Zimmerman frá Belfast þar sem
fram kom að hann væri búinn að út-
vega fragt fyrir skipið í austursjó.
Áður en við lögðum í hann að nýju
kom náunginn sem var tengiliður
minn við Mega Holding og sagði að
ég ætti að lesta skipið með heilum
staurum. Ég sagði það ekki koma til
greina þar sem þetta skip væri ekki
rétt útbúið til þess að flytja slíkan
vaming. Þyngdin kemur á svo lít-
inn flöt. Ég lét opna tvo botntanka
til þess að fá það álit mitt staðfest og
það stóð heima, skipið hentaði ekki
til þess að flytja þessa staura. Lang-
flest skip eru þannig að lok eru bolt-
uð á botntankana, á þessu skipi
þurfti að rafsjóða þá aftur. Það væri
líklega heimskasti maður í heimi
sem hefði eftir 45 ára reynslu til sjós
keypt skip með rafsoðin mannhol til
þess að smygla eiturlyfium. Við vor-
um ekki einu sinni með búnað til
þess að loka þeim aftur en samt var
þessi rafsuða aðalhaldreipi lögregl-
unnar. Þarna hafi átti að fela vam-
inginn."
15 menn með vélbyssur
Sigurður fékk sérstaka menn á
Azoreyjum til þess rafsjóða lokin á
og það hefði ekki verið gert með
neinni leynd. Að þvi loknu var lagt
á haf út. Enn hafði Zimmerman
svikið Sigurð um fé og þeim bræðr-
um, Sigurði og Jósafat, kom saman
um að réttast væri að sigla til ír-
lands eins og gert hefði verið ráð
fyrir, jafnvel þótt hann væri ekki
með neitt timbur.
Sigurður segir að fyrstu dagar
siglingarinnar til írlands hafi geng-
ið vel. Síðan hafi þrjú stýrikerfi um
borð bilað á 36 tímum, fyrst sjáifs-
týringin, þá rafmagnsstýrið og svo
glussastýrið. Þegar komið var upp
að írlandsströndum var skipið
stjómlaust en þeir náðu að sigla inn
á neyðarstýrinu og leggjast við akk-
eri. Sigurður útilokar ekki að ein-
hver í áhöfninni hafi unnið
skemmdarverk. Þetta gerðist klukk-
an 15.30 þann 5. nóvember.
„Um kvöldið kom 15 manna lið
vopnað vélbyssum um borð og tók
okkur fasta. Ég var bundinn með
hendur fyrir aftan bak og mér var
fyrst sagt að við værum grunaðir
um eiturlyfiasmygl og síöar bættu
þeir við vopnasmygli. Yfirmaður
liðsins sagði við ungan pilt sem
þama var og beindi að mér byssu að
ef ég hreyfði mig eitthvað skyldi
hann skjóta mig. Aðeins tollgæslan
hefur lögsögu yfir erlendu skipi og
því benti ég strax á að þessi gjörn-
ingur lögreglunnar jafngilti vopn-
uðu sjóráni. Viðurlög við því á ír-
landi em dauðadómur," segir Sig-
urður.
Lögregian braut lög
Hann segir að lögreglan hafi
ekki látið neinn vita um þetta,
hvorki sendiráð né tryggingafélag
skipsins. Farið var með áhöfnina í
land næsta dag og hún sett i
gæsluvarðhald. Þá þegar segir Sig-
urður að lögreglan hafi margbrot-
ið lög og farið sínu fram í trássi
við þau. Hún hafi logið fyrir rétti
mn ýmislegt í málinu og þar sem
ekkert hafi fundist í skipinu hafi
þeir farið að gefa honum dóp til
þess að fá hann til að tala. Þá seg-
ir Sigurður að hann hafi farið að
játa á sig hvað sem þeir vildu.
Honum hafi verið lofað frelsi ef
hann segði það sem þeir vildu fá
að heyra.
„Ég var á endanum látinn laus
26. nóvember gegn tryggingu í
skipinu. Allt þetta mál er með því-
líkum ólíkindum því dómarar
jafnt sem aðrir brutu lög eins og
ekkert væri. Annan maí kom loks
ákæruskjalið og nokkm síðar
ákvað dómari að málinu skyldi
halda áfram. Þar sem engin efni
fundust var ákæran byggð á því að
ég hafi ætlað að smygla kókaíni
inn í landið. Lögreglan hafði bréf-
ið mitt til Jósafats undir höndum
þar sem grunsemdir minar komu
fram um að nota ætti mig og skip-
ið til óeðlilegra flutninga og því
hefði þeim verið í lófa lagið að losa
mig undan öllum áburði. Ég hef
aldrei verið tekinn fyrir smygl og
sé ekki af hverju 66 ára gamall
maður, sem hefur siglt í 45 ár og
hvergi nokkurs staðar þurft að
borga svo mikið sem eina krónu í
sekt, ætti allt í einu að fara að
snúa algerlega við blaðinu og fara
að smygla fíkniefnum af öllum
hlutum."
Hótað lífstíðarfangelsi
Sigurður fékk vegabréfið sitt aft-
ur 23. júni og fékk þá að vita að
lögreglan hefði tekið lyklana hans,
enn í trássi við lög, og sent þá til
Svíþjóðar. Þar hafi þarlend yfir-
völd brotist inn i ibúð hans í
Malmö í leit að sönnunargögnum,
í þeirri trú að eigandi hennar
hefði verið dæmdur til ævilangrar
fangelsisvistar á írlandi.
„Það er svo ótal margt sem gerð-
ist í þessu máli sem hefur sýnt
mér fram á að írskt réttarkerfi er
afar rotið. Eftir að ég var sýknað-
ur í febrúar síðastliðnum liggur
beinast við að velta fyrir sér
skaðabótamáli vegna þess hvemig
staðið var að öllu. Það er reyndar
ekki alveg einföld ákvörðun því
mér hefur verið hótað lifstíðar-
fangelsi ef ég reyni eitthvað slíkt.
Framhaldið er óráðið en ég mun
hugsa það mjög gaumgæfilega,"
segir Sigurður Arngrímsson sem
er þessa dagana að fara yfir alla
málavöxtu með lögfræðingum.
Ýmislegt er óráðið i málinu og þar
á meðal er þáttur lögreglunnar í
öllu þessu. Hvort botn fæst í það
verður að koma í ljós. -sv
Trúin á guð réð því að guðfræðin varð ofan á þegar Sigurður dreif sig í nám á fimmtugsaldri. Hann vildi leita eftir meiri
þekkingu á guði sínum og segist hafa lært margt gott í því námi. Guð sinn fann hann þó ekki í Háskólanum.
DV-myndir Krister Hansson
AÐALFUNDUR
Verzlunarmannafélags Reykjavíkur verður
haldinn mánudaginn 16. mars kl. 20.30 á
Grand Hótel Reykjavík.
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf
Breytingar á reglugerð Sjúkrasjóðs VR
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur