Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1973, Síða 55

fjáráburð eru langflestir þráðormar og í N-áburðarlausum
reit, sem fengið hefur kalí og fosfór er dýraflokkur þessi vel
kynntur. Af tölunum í töflu 3 sézt greinilega sá munur, sem
er á því hvar dýr í þessum dýraflokkum finnast í jarðvegin-
um. Maurar og mordýr virðast hafast við nær eingöngu í
efstu 2,5 sm, en þráðorma er aftur á móti að finna alllangt
niður í jörðinni. Er þetta í samræmi við það, sem áður hefur
verið fundið (Helgi Hallgrímsson 1969).
í töflu 5 er sýndur fjöldi ánamaðka í reitum mykjutil-
raunar í Tilraunastöðinni. Einnig eru til samanburðar töl-
ur frá Víkurbakka og Þýzkalandi. Af tölum þessum má ráða,
að nokkru fleiri ánamaðkar eru í reitum með mykju en hin-
um, sem fengið hafa tilbúinn áburð eingöngu. Ekki er þó
ánamaðkafjöldi í reitum, sem borinn hefur verið á tilbúinn
áburður, neitt tiltakanlega lítill og ef gerður er saman-
burður við graslendi í Þýzkalandi sézt að fjöldi ánamaðka
þar er mjög svipaður. Aftur á móti er þýzkt akurlendi mun
snauðara á ánamaðka og sýnir það enn á ný hvað graslendi
virðist hagstæðara öllu jarðvegslífi en opnir akrar.
Tafla 5. Fjöldi ánamaðka í reitum mykjutilraunar í Til-
raunastöðinni á Akureyri sumarið 1970. Til samanburðar
er sýndur ánamaðkafjöldi í ökrum og graslendi í Þýzkalandi
og gömlu túni á Víkurbakka á Arskógsströnd.
Ánamaðkar á m2 Sýni tekin
Sýni 1 Sýni 2 Meðaltal
Tilraun Áburðarlaust 260 260 260 10/8
nr. 136-63 Mykja 20 tn/ha 220 920 570 10/8
Tilbúinn áburður 400 130 220 10/8
Gamalt tún á Víkurbakka 160
Graslendi 300
Þýzkaland Akur 100
59