Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1973, Side 76

vinnslu heysins. Þá eigum við völ á dýrmætu snefilefnafóðrí
þar sem þangmjölið er og mætti bæta því inn í eftir þörfum.
Sé ég fljótt á litið fátt því til fyrirstöðu að koma á fót með
tímanum blöndunarstöðvum á eða í tengslum við köggla-
verksmiðjur framtíðarinnar, þar sem ýmsar gerðir fóður-
’blandna, sem að meiri hluta eða jafnvel að langmestum
hluta, væru samsettar úr innlendu fóðri. Mér er það ljóst,
að það er auðveldara um að tala en að framkvæma þetta eins
og annað. Að baki slíku þurfa að liggja margar rannsóknir,
t. d. á því atriði hvort, og þá að hve miklu leyti, megi blanda
fitu í heyframleiðsluna. Auk þess þarf að ákvarða heygæðin,
að svo miklu leyti sem mögulegt er, eins oft og þörf krefur,
til þess að fóðurblöndurnar séu sem líkastar frá einum tíma
til annars. Væri ekki fráleitt að hugsa sér að með innlendum
efnum eingöngu gætu kýr mjólkað 22—24 lítra.
A það ber að leggja mikla áherzlu að slíkur árangur næst
ekki án þess að verulega aukin rannsóknarstarfsemi á þessu
sviði sýni fram á að slíkt sé mögulegt. Ákvörðun heygæð-
anna yrði einn ríkasti þátturinn í þessum rannsóknum, auk
þess sem hver bóndi þyrfti að fylgjast með heyjum sínum í
þessu tilliti. Óhjákvæmilega þarf öll leiðbeiningar- og
fræðslustarfsemi varðandi fóðrun að stóraukast meðal
bænda þessu samfara.
Hafi fóðurinnflutningsfyrirtæki og leiðbeiningarþjónust-
an ekki rætt þessi mál, sem því miður fátt bendir til (sbr.
niðursetningu kornturna um allt land, að því er virðist
skipulagslítið út.frá nefndu sjónarmiði) þyrftu þessir aðilar,
ásamt sérfræðingum í fóðrun og bændasamtökunum, að setj-
ast á rökstólana hið fyrsta. Annað væri vanmat á getu okkar
til þess að vera okkur nógir og sérstaklega vantraust á getu
íslenzkra landbúnaðarvísindamanna.
Þar eð samfara slíkum aðgerðum fæst mun meiri þekking
á eðli og áhrifum fóðursins, er sennilegt að kvillasemi í búfé,
sem nú valda bændum oft stórtjóni, réni að mun.
Hvort slík bylting í fóðrun kemur út með hagnaði fyrir
hinn einstaka bónda og/eða fyrir þjóðarbúið er ekki í mínu
valdi að sjá fyrir. Samt leyfi ég mér, sem leikmanni í hag-
80