Íslendingaþættir Tímans - 27.10.1971, Blaðsíða 18

MINNING
JÓNA GEIRSDÓTTIR
vegar sagði hann okkur oft frá
fjölskyldu sinni. Af öllu hans tali
var greinilegt að samband þeirra
hefir verið óvenju náið. Mörgum
ógleymanlegum ferðalögum sagði
hann okkur frá um sveitir lands
ins með fjölskyldu sinni og frænd-
fólki, og voru stundum fleiri bílar
í samfloti.
Á þessum árum, sem fólkið í
landinu er búið að vera í stöðugum
eltingaleik við peninga og önnur
lífsþægindi af mikilli græðgi, er
ég í miklum efa um að sum börn
þekki foreldra sín og öfugt, því
miður. Öll framkoma Valla bar
þess vitni að hann var vel útbúinn
að heiman.
Það er gott að geta kvatt af
kvæmi sitt með góðri samvizku,
hitt er svo annað mál að mér er
ómögulegt að lofsyngja það, að
huggun sé harmi gegn að horfa á
efnilegan son og bróður hverfa
héðan á voveiflegan hátt og eiga
aðeins eftir um hann allar björtu
minningarnar. Það út af fyrir sig
verður auðvitað heilagt safn for-
eldra og systur, — en einnig stór
kostlegt rothögg er þessi lífs-
reynsla fyrir þau öll. — Við von
um aðeins að tíminn verði hans
nánustu miskunnsamur, og að sá
sem styður við bakið á okkur á erf
iðum tímum reynist sú hjálpar
helía sem duear.
Valli verður okkur hugstæður
persónuleiki, hann var gætinn, ráð
vandur, vinnusamur og hjálpsam-
ur með afbrigðum^Það var gaman
að fá að skyggnast inn í hans at-
hafnasömu framtíð ókominna ára.
Ekki virtist nein meðalmennska
bíða hans, honum lá mikið á að
verða fullorðinn og láta sína fram-
tíðardrauma rætast, eins og títt er
um duglega drengi.
Að lokum vil ég þakka foreldr-
um hans sérlega fyrir ferðina, sem
þeir fóru saman þrír Honduvinirn-
ir í Landmannalaugar í sumar, þar
sem þau fylgdu þeim eftir í bíl
sínum og sáu um að ekki yrði tefit
í neina tvísýnu og gáfu sér tíma
yliLað sjá um að hafa eftirlit með
i Uu.
Nú ríkir kyrrð í djúpum dal
þótt duni foss í gljúfrasal, -
í hreiðrum fug'Iar hvíla rótt,
þeir hafa boðið góða nótt.
Nú saman leggja blómin blöð
er breiddu faðm mót sólu glöð
Fædd 23. ágúst 1880
Dáin 6. ágúst 1971.
Árin líða. — Ævin þrotin.
Eigi skjöldur lífsins brotinn.
Nemum staðar. —
Horfum hærra.
Hér er takniark lífsins stærra.
Yfir f jallið, upp. er runnin
ársól björt og sigur unninn.
Dauðinn horfinn. Ljósið lifir.
Líf er tímann hafið yfir.
Guð, sem obkur andann gefur,
elskar, — dauðann sígrað hefur.
Sálu, — handan fyrir hafið
hefur mildin að sér vafið.
Minningarnar mörgu vakna.
Móðurinnar, börnin sakna,
er hefur þau
und brjóstum borið
blessað, líkt og sólin vorið. —
Ljóssins þráður lífið spinnur.
Ljóssins gleði, sálin finnur.
Komin er nú kveðjustundin.
Krýnir minning, — hetjulundin.
Starfsöm höndin styrk, í önnúm
stráði hlýjum
gróðri, — sönnum.
Mig hún gladdi glöð í lundu
gleðirík, á rauna stundu.
Ötul vann, um ævidaga.
Óskráð geymir liðin saga. —
Sveitakonu sjást þó merkin,
sæmdarinnar handaverkin.
Fljótlega þó fenni í sporin
finnast brumin lífs, á vorin.
Er aftanskinið hverfur hljótt
þau hafa boðið góða nótt.
Nú liverfur sól við segulskaut
og signir geisli hæð og laut.
Er aftanskinið hverfur hljótt
það hefir boðið góða nótt.
Guð blessi þig ungi vinur.
Vigdís Ferdinandsdóttir.
Vertu sæl, þig vinir kveðja.
Vináttan mun hug vorn gleðja.
Minninganna ljósið lifir,
lýsir, — hafið hrörnun yfir.
Eygir sál í önnum dagsins
Eilífð, — handan sólarlagsins.
Þórarinn Jónsson.
Laugardaginn 14. ágúst 1971
var kona kvödd, í Innra-Hólms
kirkju í Innri-Akraneshreppi.
Hér var verið að kveðja konu, sem
um áratugi hafði stritað hér í
heimi, oft við erfið kjör. Hver var
si( kona, sem hér var.kvödd?
Hún hét Jóna og var Geirsdótt
ir ívarssonar, pósts. — Móðir
Jónu sálugu var Guðrún Jónsdótt-
ir, ættuð úr Grímsnesi í Árnes
sýslu. —
Þau hjónin; foreldrar Jónu áttu
14 börn. — Átta komust til full
orðinsára. — Þungur hefur róður-
inn verið að koma þeim stóra hópi
barna til manns og sjá þeim far-
borða. ■—
En þetta tókst þó, en til þess
liefur þurft eljusemi og mann-
dáð, því þá voru lífskjör manna
rýrari, en nú gerist, enda minni
kröfur þá gerðar til lífsafkomu
manna, en nú tíðkast. —
Jóna Geirsdóttir fæddist 23. ág.
1880. Hún ólst lengst upp á Kiða
bergi, hjá Gunnlaugi Þorsteins-
syni, merkum bónda og konu
hans, Soffíu Skúladóttur. —
Leið Jónu Geirsdóttur lá að
Breiðabólsstað, í Reykholtsdal.
Þar kynntist hún Sigurði Jóns-
syni, er seinna varð eiginmaður
hennar. —
Þau hjónin, Jóna og Sigurður
byrjuðu búskap árið 1902, á
Höfða í Þverárhlíð. Búa þar í sjö
ár. — Er þau fara þaðan, búa þau
á ýmsum stöðum, unz þau fá bú-
setu á Þaravöllum 'í Innri-Akra-
neshreppi og bjuggu þar síðan til
æviloka. —
Sigurður Jónsson og Jóna Geirs
dóttir eignuðust sex börn. Fjórar
dætur og tvo syni. Börn þeirra
hjóna komust til fullorðins ára og
eru þekkt að þreki og dugnaði. —
18
ÍSLENDINGAÞÆTTIR