Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 85

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
77
Slíðrastör (Carex sparsiflora) G A 1 ............. 2
Krækilyng (Empetrum nigrum) Ch E 4 ............... 2
Mýrsauðlaukur (Triglochin palustris) HE4 ......... 2
Grávíðir (Salix glauca) Ch A3 .................... 2
Mýradúnurt (Epilobium palustris) H E 3 ........... 2
Fergin (Equisetum limosum) IIH E 2 ............... 2
Gulmaðra (Galium verum) H E 1 ..................... 2
Mýrasef (Juncus alpinus) H E 3 .................... 1
Barnarót (Habenaria viridis) GAl ................. 1
Hrafnaklukka (Cardamine pratensis) HE4 ........... 1
Mýraberjalyng (Vaccinium oxycoccus) Ch E 3......... 1
Þarna teljast þá 19 teg. til svJSlægra plantna E og 11 til hinna
norrænu A. Er meira af suðlægum plöntum í mýrinni en í hrís-
móunum. Af þessum 30 tegundum eru 13 jarðskorpuplöntur (H),
8 eru jarðplöntur (G), 5 yfirborðsplöntur (Ch) og 4 votlendis-
jurtir (HH). Hér eru jarðplönturnar því fleiri, en yfirborðsjurt-
irnar færri en í móunum. Svellalög eru talsverð í mýrinni og verja
svellin nokkuð fyrir frosti á vetrum. Mýrastör og mýrelfting eru
aðaljurtirnar. Ríkir elftingin á þúfnakollunum, en störin vex í
hliðum þúfnanna og í lægðunum milli þeirra. Hárleggjastör,
brjóstagras, mosajafni, vallhæra, sýkigras, túnvingull, krækilyng,
grávíðir, gulmaðra, barnarót og mýraberjalyng vaxa nær ávallt
á þúfunum. Hinar eru einkum í lægðunum. Kornsúra vex alstaðar
og finnst í nálega öllum gróðurfélögum. Hrísmýrar (eða hrísfló-
ar) eru allvíða á Árskógsströnd. Er hrísinn (fjalldrapinn) þá
aðalplantan í þúfunum. Bláberjalyng og krækilyng vaxa þar oft
hjá honum. En í lægðunum milli þúfnanna eru mýrastör, vetrar-
kvíðastör eða hrafnastör algengustu jurtirnar.
Leirflög eru hér og þar á takmörkum jaðars og mólendis. Nafla-
gras, meyjarauga og blómsef eru ríkjandi tegundir í flögunum.
Dý eru allvíða og mynda sumstaðar fögur, græn belti í fjöllunum.
Veldur dýjamosinn (Philnotis fontana) gulgræna litnum. Helztu
jurtir í dýjunum eru lækjagrýta, lindadúnurt og lækjafræhyrna.
Fjörugróður er fátæklegur, enda er stórgrýtt víðast með sjónum.
Hrímblaðka, fjöruarfi og blálilja vaxa hér og þar í fjörunum og
ennfremur silfurmura, blóðarfi, skriðlíngresi og geldingahnapp-
ur ögn ofar, fjær sjónum. 7 sjávarhömrum vex dálítið af skarfa-
káli og ýmsum fleiri jurtum, t. d. kattartungu, Ólafssúru, mosa-
og þúfusteinbrjót, holurt, undafíflum, eyrarrós o. fl. Uppi á
sjávarbölckunum eru sumstaðar harðbalabelti. Ber þar mest á
kornsúru, peningagrasi, skarifífli, geldingahnappi og sauðvingli.