Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 88

80
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Laukasteinbrjótur (Saxifi-aga cernua) H A 3.
Snæsteinbrjótur (Saxifraga nivalis) H A 3.
Lækjasteinbrjótur (Saxifraga rivularis) H A 3.
Mosasteinbrjótur (Saxifraga hypnoides) Ch A 1.
Þúfusteinbrjótur (Saxifraga groenlandica) Ch A 3.
Gullmura (Potentilla verna) H A 2.
Fjallasmári (Sibbaldia procumbens) Ch A 2.
Ljónslappi (Alchemilla alpina) Ch A 2.
Maríustakkur (Alehemilla minor) H E 4.
Holtasóley (Dryas octopetala) Ch A 3.
Heiðadúnurt (Epilobium Hornemanni) H A 1.
Fjalladúnurt (Epilobium anagallidifolium) H A 2.
Mosalyng (Cassiope hypnoides) Ch A 2.
Bláklukkulyng (Bryanthus coeruleus) Ch A 2.
Sauðamergur (Loiseleuria procumbens) Ch A 2.
Bláberjalyng (Vaccinium uliginosum) Ch E 4.
Geldingahnappur (Armeria vulgaris) Ch A 3.
Lokasjóðsbróðir (Bartschia alpina) H A 2.
Tröllastakkur (Pedicularis flammea) H A 3.
Steindepla (Veronica fructicans) Ch A 2.
Fjalladepla (Veronica alpina) H A 2.
Blóðberg (Thymus serpyllum) Ch E 4.
Maríuvendlingur (Gentiana tenella) Th A 2.
Gulmaðra (Galium verum) H E 1.
Hvítmaðra (Galium silvestre) H E 1.
Grámulla (Gnaphalium supinum) Ch A 2.
Jakobsfífill (Erigeron borealis) H A 1.
Túnfífill (Taraxacum croceum) H A 2.
Þetta eru samtals 72 tegundir. Lækjarseitlur og dý eru hér og
þar, annars er fremur þurrlent í hlíðunum. 1 900 m hæð hefir teg-
undunum fækkað milcið. Gróðurinn er ekki samfelldur lengur,
heldur í smátoppum hér og þar á stangli milli steina. Er ærið
veðrasamt þarna uppi. Eftirgreindar 33 tegundir sá eg þar:
Eski (Equisetum hiemale) H E 3.
Skollafingur (Lycopodium selago) Ch E 4.
Fjallhæra (Luzula arcuata) H A 3.
Axhæra (Luzula spicata) H A 2.
Blásveifgras (Poa glauca) H A 3.
Fjallasveifgras (Poa alpina) H A 2.
Sauðvingull (Festuca ovina) H E 4.
Fjallapuntur (Deschampsia alpina) H A 2.
Hálingresi (Agrostis tenuis) H E 2.
Grávíðir (Salix glauca) Ch A 3.
Smjörlauf (Salix herbacea) Ch A 3.