Skírnir - 01.12.1919, Side 49

Skirnir]
Færeysk þjóðernisbarátta.
255
verzlunarinnar 1856. Það ár markar tímamót í sögu
Færeyja. Atvinnuvegum hefir fleygt fram síðan, fyrst og
fremst fiskiveiðunum. Skipafloti Færeyja er óvenju mik-
ill, ef á fólksfjölda er litið. Verzlanir hafa risið upp í
hverri bygð. Fólki hefir fjólgað mjög. Um 1800 var
fólkstalan 5000, 1855 rúm 8000, en er nú komin fram
yfir 20,000. Og hún á eflaust eftir að vaxa mikið enn.
Þegar við liugsum okkur Færeyjar framtíðariunar, gerum
við réttast i, að reikna með eigi færri íbúum en ísland
hefir nú.
III.
Þess er áður getið að neinar fornbókmentir eignuðust
Færeyingar aldrei.. Fyr en seint á 18. öld má telja, að
ekkert væri til ritað á færeysku. En á vörum fólksins
hafa geymst ókjörin öll af þjóðlegum fræðum síðan í
fornöld. Fjöldi kvæða og sagna hefir gengið frá kyni
til kyns. Þeim má þakka það, að Færeyingar hafa hald-
’ð tungu sinni til þessa dags, og í þessum fræðum á rit-
oaál þeirra bókmentagrundvöll sinn.
Það sem mest hefir stuðlað að þvi, að halda við and-
legu lífi hjá Færeyingum í fámenni þeirra og niðurlæg-
iugu er tvent. Annað er kvöldsetur þeirra, er þeir kalla
®vo. Á vetrarkvöldunum, þegar ah heimafólkið sat að
tóvinnu, var venja, að eldra fólkið sagði sögur og æfin-
týri, söng kvæði eða bar upp gátur, en hinir yngri hlýddu
á og námu. — Hitt er dansinn. Menn stigu öðruvísi dans
á miðöldum en nú er siður. Konur og karlar skipuðust
i hring og héldu hvert í annars hönd. Hljóðfærasláttur
tíðkaðist ekki við dansinn, heldur sungu menn kvæði og
stigu reglubundin spor eftir hljóðfallinu. Þessi hringdans
nú lagður niður víðast hvar, en hefir þó geymst í sum-
úm afskektum stöðum, meðal annars i Færeyjum. Og
úieð honum hafa varðveizt feiknin öll af kvæðum, sem
sungin hafa verið þá er dansað var. Engin þjóð á svo
mörg og mikil danskvæði sem Færeyingar, að tiltölu við