Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 33

SÉRA ÞÓRÐUR ÓLAFSSON
207
1 febrúar 1904 barst hreppsnefndinni erindi frá „Inn-
sveitarmönnum, ‘ ‘ þar sem óánægju er lýst yfir skólastaðn-
um. Út af þessu urðu síðar fundahöld og ýmiskonar stíma-
brak. Allfjölmenn tillaga kom fram, um að skólanum
væri valinn staður inni í Hjarðardalsþorpi. Hugir manna
tvístruðust nú mjög — og einnig innan hreppsnefndarinnar
— í þessu skólamáli. Komst það svo langt, að allar fram-
kvæmdir féllu niður. Enda bezti liðsmaðurinn, séra Þórður
Ólafsson, á förum, því að vorið 1904 fékk hann veitingu
fyrir Sandaprestakalli og flutti þangað. Bjó hann fyrst á
prestssetrinu Söndum en fluttist þaðan eftir nokkur ár til
Þingeyrar. Vann hann þar mikið að menningu æskulýðsins
með samkomum á kristilegum grundvelli og fleiru.
Prestssetursjörðin Gerðhamrar er aðeins tæp 20 hundr-
uð samkvæmt jarðamatinu frá 1861. Hún hefir þó verið
talin með betri jörðum sveitarinnar. Gat þó eigi notazt að
fullu, nema með talsverðum mannafla. Aðdrættir voru
erfiðir, einkum að vetrinum, enda öll flutningatæki á þeim
árum lítil og léleg bæði á sjó og landi. Við búskap sinn á
Gerðhömrum var séra Þórður oft um of mannfár. Varð
hann því einatt sjálfur að framkvæma erfiða aðdrætti fyrir
heimilið. Var það einkum tilfinnanlegt að vetrinum, því
að ekki væri efnahagur svo rúmur, að birgja mætti heim-
ilið að haustinu. Var mér það kunnugt, að hann lagðist
þá oft þreyttur til hvíldar að kvöldi. En hann lét það lítt
á sig fá, svo að séð yrði, enda þá í blóma lífsins, vaskleika-
maður og ekki í neinni vinsemd við munað og makindi.
Hann var mikill áhugamaður um búskap. En áhuginn náði
ekki síður til athafna og afkomu annara en hans sjálfs.
öll hans sjónarmið voru fyrst og fremst reist á félagslegum
grundvelli.
Að sumrinu gekk séra Þórður því nær stöðugt að
heyvinnu með fólki sínu. Enda liðtækur þar í bezta lagi.
Hvern föstudag ætlaði hann sér þó einkum til undirbúnings
næsta sunnudegi. Laugardaginn hafði hann til vara, ef
svo féll. Einhvern tíma gat hann þess, í gamni, að hann