Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 34

208
KIRKJURITIÐ
vildi gjarna tileinka sér, eftir föngum, heilræði, er Pétur
biskup hefði einu sinni gefið sér og fleiri nemendum við
Prestaskólann. Það var á þá leið, að í prestsstöðunni og
búskapnum skyldu þeir jafnan hafa tvennt í huga: 1. að
setja vel á, svo að þeir kæmust aldrei í heyþrot, 2. að búa
sig undir sumarið að vetrinum hvað ræðugerðir snerti. —
Víst var um það, að fyrra heilræðið lét hann sér að kenn-
ingu verða, en líklega síður hið seiijna.
Á Gerðhömrum stunduðu þau hjónin garðyrkju af mik-
illi alúð. Hvöttu þau aðra til hennar og leiðbeindu. Voru
þau þar, sem víðar, brautryðjendur. Garðyrkju stunduðu
þau, á meðan æfidagar þeirra beggja entust. Einkum var
það frúin, sem þar hafði forgöngu með miklum áhuga og
síaukinni reynslu og þekkingu. Máttu jafnvel góðir og
vanir garðyrkjumenn gæta sín, að láta þar ekki í minni
pokann.
Eins og þegar hefir verið vikið að, voru séra Þórði Ól-
afssyni falin mörg trúnaðarstörf, bæði á vegum hins opin-
bera og annara félagslegra samtaka. Kom þar hvarvetna
fram hjá honum einbeittur áhugi og fómarlund. Hrepps-
nefndarmaður í Mýrahreppi og Þingeyrarhreppi var hann
alls í 26 ár og sýslunefndarmaður í 9 eða 10 ár. Hann var
aðalhvatamaður að stofnun Búnaðarfélags Mýrahrepps ár-
ið 1888 og formaður þess til 1891. Mátti sú starfsemi merki-
leg heita af kornungum presti og kaupstaðarbarni og alveg
nýkomnum á ókunnugar slóðir. Árið 1891 baðst hann und-
an endurkosningu sem formaður félagsins. Á það minnist
hann í bréfi til mín 1938 og segir meðal annars: ,,Ég los-
aði mig hið fyrsta ég gat við formannsstöðuna. Kenndi
vanmátt minn til stjórnar, en var sýnna um að standa utan
hennar sem hvetjandi og skara að glæðunum.“
Að bindindismálum vann séra Þórður mestan hluta
æfi sinnar. Hann var einn af stofnendum stúkunnar „Ein-
ingarinnar" í Reykjavík 1885 og Stórstúkunnar 1886. Hann
var einn af stofnendum Bindindisfélags Mýrahrepps 1893