Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 52

226
KIRKJURITIÐ
gjaldeyrisyfirfærslum hafa valdið því, að ekki hefir tekizt enn
að fá meira af Biblíum til landsins, en vonandi rætist fram úr
því á næstunni, enda stöðugt verið að vinna að því af minni
hálfu.
Nokkra prestakraga hefir mér tekizt að útvega frá Dan-
mörku, og hefir það hjálpað mörgum presti, því að þessi vara
er ófáanleg hér. Ennfremur hefi ég útvegað innflutnings- og
gjaldeyrisleyfi fyrir efni í prestshempur, og ættu þeir, sem
þurfa að fá sér hempur, að snúa sér til hlutafélagsins Hólmur
á Bergstaðastræti 11. Allt þetta hefir kostað mikla fyrirhöfn
og tíma, og sýnir mæta vel, hvílík þörf er á að koma hér upp
sérstakri innkaupastofnun fyrir prestaskrúða, kirkjubúnað og
ýmsa kirkjugripi. Úr því ætti að geta rætzt, þegar hið vænt-
anlega þjóðkirkjuhús er komið upp, en það er mál, sem ekki
má dragast lengi úr þessu. Vil ég nota tækifærið til þess að
minna prestana á það mál, og vænti almenns stuðnings þeirra
við það, bæði með fjárframlögum frá þeim persónulega — og
hafa ýmsir þeirra brugðizt mjög drengilega við — og einnig
með því, að þeir beitist fyrir fjársöfnunum til styrktar þessu
máli hver í sínu umdæmi.
Á þessu sýnódusári var 100 ára afmæli Prestaskólans, eins og
kunnugt er. Fóru fram vegleg hátíðahöld í Reykjavík 2. okt.,
er hófust með samkomu í hátíðasal Menntaskólans, þar sem
Magnús Jónsson, prófessor, flutti ræðu. Síðar um daginn
var athöfn í viðhafnarsal Háskólans, og töluðu þar rektor
Háskólans, Ólafur Lárusson, prófessor, og Ásmundur Guð-
mundsson, prófessor, forseti Guðfræðideildarinnar, en Tómas
skáld Guðmundsson flutti kvæði. Um kvöldið héldu þeir mennta-
málráðherra Eysteinn Jónsson og háskólarektor Ólafur Lárus-
son, prófessor, veglegt samsæti að Hótel Borg. Hátíðaguðs-
þjónusta fór fram í Dómkirkjunni í tilefni afmælisins. Um
sama leyti kom út myndarlegt afmælisrit Prestaskólans ís-
lenzkir guðfræðingar 1847—1947 í tveim bindum. í fyrra bind-
inu er rakin saga Prestaskólans, en í síðara bindinu er guð-
fræðingatal með æfiágripum allra íslenzkra guðfræðinga á
þessu tímabili, og fylgja myndir af flestum þeirra. Séra Benja-
mín Kristjánsson samdi fyrra bindi þessa rits en séra Björn
Magnússon, dósent, hið síðara.