Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 74

248
KIRKJURITIÐ
ljósi sínu og síns tíma yfir skoðanir manna fyr á öldum og
sýna, hvílíkir framúrskarandi vitleysingjar þeir hafi verið.
Er þessi viðleitni næsta spaugileg. Auðvitað stenzt enginn höf.
snúning í þessari viðureign. En þótt t. d. Ágústínus kirkju-
faðir hafi ekki vitað það, sem prófessor Dungal veit, þá þarf
hann ekki beinlínis að hafa verið kjáni fyrir því.
Höf. fer, eins og vænta má, talsvert út í guðfræði, en aldrei
vísar hann þar til íslenzkra heimildarmanna, og hefði hann
þó mátt mikið læra af móðurbróður sínum. Út í þann hluta
bókarinnar hefði helzt verið ástæða til að fara nánar og leið-
rétta villurnar, sem úir og grúir af. En allar leiðréttingamar
yrðu of löng skrá fyrir stuttan ritdóm, þær mundu verða
heil bók. Ætla ég því að láta mér nægja, að grípa niður hér
og þar af handa hófi.
Bls. 238: „Jahve var .... algerlega miskunnarlaus." — Fjar-
stæða, sem sanna má með fjölda tilvitnana í G. t. Sbr. t. d.
Jes. 49, 15: Hvort fær kona gleymt brjóstbarni sínu, að hún
miskunni eigi lífsafkvæmi sínu? Og þó að þær gætu gleymt,
þá gleymi ég þér samt ekki. Hós. 6, 6: Á miskunnsemi hefi
ég þóknun en ekki á sláturfórn. Viðkvæði sálmanna um Jahve:
Því að miskunn hans varir að eilífu.
Bls. 239: „Verður þess ekki vart í Gamla testamentinu, að
Gyðingar hafi talið neina ástæðu til, að hann (þ. e. Jahve)
skifti sér af öðrum." — Ritspámenn G. t. kenna yfirleitt, að
Jahve sé Guð allra þjóða. Sbr. t. d. Amos 9, 7: Eruð þér,
ísraelsmenn, mér mætari en Blálendingar, segir Jahve. Hefi
ég eigi flutt ísrael af Egiptalandi og Filista frá Kaftór og
Sýrlendinga frá Kír. Míka 1, 11: Frá upprás sólar og allt.
til niðurgöngu hennar er nafn mitt mikið meðal þjóðanna.
Bls. 243: „Veit enginn maður enn í dag, hvort hann hefir
heitið Jahve, Java, Jeveh, Jahvoh eða Jehova — Jú, menn vita
það vel. Nafn hans var ýmist Jah eða Jahve. Jehova nafnið,
sem sumir nota að vísu enn í dag, stafar af mislestri og mis-
skilningi.
Bls. 244: Undirstöðu Faríseaflokksins er ranglega lýst.
Hann rís upp á Makkabeaöld gegn trúarofsókn Antíokkusar
Epífanesar.
Bls. 247 sbr. 259: „Jóhannesarguðspjall verður til öld eftir
dauða Krists, en þó munu þrjú fyrstu guðspjöllin hið eina,