Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 68

242
KIRKJUROTÐ
til að móta bamshugann. Og það er alkunnugt, að lengi
býr að fyrstu gerð. öllum sálarfræðingum kemur saman
um, að áhrifin, sem börnin verða fyrir fyrstu aldursárin,
verði ávallt mjög afdrifarík fyrir skapgerð þeirra og and-
legan þroska síðar á ævinni. Það skiptir því ekki litlu
máli, að athygli ungra kvenna, sem eru að búa sig undir
það ábyrgðarmikla hlutverk, að stjórna heimili og verða
mæður, sé ötullega vakin á því, að ekki sé sama, hverju sáð
er í bamshugann. Þeim beri að hugsa ekki aðeins um lík-
amlega heill heldur og um andlega velferð kynstofnsins.
Það dregur enginn í efa, að mikilsvarðandi sé fyrir
hreysti og farsæld þjóðarinnar, að húsfreyjurnar læri
bæði matseld, manneldisfræði og heilsufræði, auk ýmissa
kvenlegra hannyrða, sem að gagni geta komið í lífsbar-
áttunni. En hinu má heldur ekki gleyma, sem meistarinn
sagði, að „eitt er nauðsynlegt." Maðurinn lifir ekki af
brauði einu saman! Ef það er nauðsynlegt líkamsheilsunni,
að hin efnislega fæða sé holl og góð, þá varðar ekki minna
um hina andlegu fæðu. Hamingja og farsæld framtíðarinn-
ar fer mjög eftir því, hvernig undirstöðurnar eru lagðar
að andlegum þroska barnanna, og ekki sízt því, hvað mæð-
urnar kenna þeim að elska og virða, hvaða andlegt vegar-
nesti þær fá þeim út í lífið. Því að menningin þróast og
vex og ber blæ af því, hvaða verðmæti menn dá og hvaða
hugsjón þeir elska. Þar sem hugsjónir deyja deyr þjóðin.
Nú eru menn óðum að átta sig á þessu betur en áður
var. Þó að alls konar tækni og ytri framfarir hafi aldrei
verði meiri í heiminum en nú, þá er reynslan ólygnast
vitni um, að hvorki auður né þekking er einhlítt skilyrði
til menningar. Vér þurfum einnig fagrar og góðar hug-
sjónir til að trúa á og lifa eftir, ef þekkingin á ekki að verða
oss til bölvunar og tæknin .til tjóns og eyðileggingar.
Það er vegna þessarar sannfæringar, sem því ákvæði
hefir verið komið inn í húsmæðraskólalögin, að þar skuli
kenna kristin fræði framvegis. Og með því er viðurkennt,
að einmitt mæðrunum sjálfum sé bezt trúandi til að sveigja