Kirkjuritið - 01.03.1956, Blaðsíða 13

JÓHANNES SKÍRARI
107
og skíri sem áður. Jesús segir líka, að Jóhannes standi utan
guðsríkis (Matt. 11. 1). Lærisveinar Jóhannesar héldu áfram að'
heiðra minningu meistara síns eftir dauða hans og skírðu á sama
hátt og væntu endurkomu skírarans, er þeir töldu verið hafa
Manns-soninn. Bendir þetta til þess, að Jóhannes hafi ekki álitið
Jesú vera „þann, sem koma átti“. Starf skírarans er stöðvað í miðj-
um klíðum. Heródes Antipas fjórðungsstjóri í Galileu og Pereu
lætur taka hann höndum og lífláta. Er sú greind ástæða til þessa,
að Jóhannes h'afi álasað Heródesi fyrir að taka konu bróður
sms. Boðskapur Jóhannesar um að koma Messíasar stæði fyrir
dyrum mun önnur ástæða. Jóhannes skírari hafði mikil áhrif og
naut álits almennings. Segir Jósefus sagnritari Gyðinga, að al-
menningur hafi litið svo á, að ósigur, sem Heródes beið fyrir
Aretasi Nabateakonungi skömmu síðar, væri guðleg refsing
vegna líflást Jóhannesar. Lærisveinar Jóhannesar væntu, sem fyrr
segir, endurkomu hans. Urðu átök milli þeirra og lærisveina
Jesú um það, liver hefði í raun og veru verið Messías. Endur-
ómur þeirra átaka birtist víða í guðspjöllunum og Postulasög-
unni (Matt. 3. 11; Lúk. 1; 3, 15 n.; Jóh. 1-3; Post. 1. 5; 11. 6; 13.
24 n; 18. 25; 19. 3. n). Kirkja Krists fékk keppinaut í söfnuði Jó-
hannesar. Saga þess safnaðar er annars að miklu ókunn. Bendir
ýmislegt til, að hann hafi horfið inn í trúarsamsteypur í landinu
austan Jórdanar og í Mesopotaníu.
Guðspjöllin gera grein fyrir Jóhannesi skírara og starfi hans
vegna þess gildis, sem þetta hafði fyrir Jesú. Sjálfstætt gildi hlýtur
því persóna hans ekki þar. Ekki er heldur auðvelt af frásögnum
guðspjallanna að gera sér grein'fyrir hvað veldur, að Jóhannes
kemur fram og starfar á þann hátt, sem raun ber vitni um. Starf
Jesú er sett í samband við starfsemi hans, en hvað henni lá til
grundvallar eða af hverju persóna Jóhannesar þróaðist svo, frá
því greinir ekki. Eigi að reyna að gera sér grein þessa, verður
að meta persónu hans og starf í ljósi þess, sem vitað er um and-
legar hreyfingar þess tíma á Gyðingalandi.
Af ritum N. t. og frásögnum Jósefusar sagnritara verður ráðið,
að á fyrstu öldinni e. Kr. koma fram á Gyðingalandi andlegar
hreyfingar, sem um margt svipar til spámannahrevfinga fyrri