Tímarit lögfræðinga - 01.10.1979, Qupperneq 12

gjöf og kveða á um sameiningu hennar á einum stað í stjórnkerfinu,
en nú fer meir en hálfur tugur ráðuneyta með hina ýmsu þætti um-
hverfismála. Af því leiðir óhjákvæmilega, að heildarstefnumótun í
þessum mikilvæga málaflokki er mjög á reiki og næga yfirsýn skortir,
svo sem málum er nú háttað.
Ætla má, að þessi atriði hafi m.a. átt þátt í þeirri ákvörðun þáverandi
ríkisstjórnar að skipa nefnd þann 4. marz 1975 til þess að endur-
skoða og samræma ákvæði laga um umhverfis- og mengunarmál í því
skyni að sett yrði heildarlöggjöf um þau efni og kveðið á um, hvernig
stjórnarfyrirkomulagi skuli háttað á þessu sviði í framtíðinni. Nefndin
lauk samningu lagafrumvarps um þessi mál í aprílmánuði 1976 og
sendi það ríkisstjórninni með ósk um, að það yrði borið undir þá aðila
til umsagnar, sem ríkisstjórnin taldi æskilegt. Bárust álitsgerðir frá
fimmtán stofnunum og samtökum og endurskoðaði nefndin frumvarp-
ið í ljósi þeirra. Var það síðan lagt fyrir Alþingi á vorþinginu 1978,
svo sem fyrr er getið.
Á síðastliðnum rúmum áratug hefur á flestum Norðurlöndum verið
sett ný löggjöf um umhverfismál og hina ýmsu sérþætti þeirra. Heild-
arlöggjöf um umhverfismál var sett í Svíþjóð árið 1969 og í Danmörku
1973. 1 Finnlandi og hér á landi hafa frumvörp til slíkrar heildarlög-
gjafar þegar verið lögð fyrir löggjafarsamkundur þessara landa. Sér-
lög hafa einnig verið ýmis sett á Norðurlöndum á þessu tímabili um
mikilvæga þætti umhverfismála. í Finnlandi voru sett vatnalög 1961,
heilbrigðislög 1965 og útivistarlög 1973. I Noregi voru sett lög um
Fyrir Alþingi var vorið 1978 lagt frumvarp um
umhverfismál, og er þess að vænta, að það
verði enn lagt fram á því þingi, sem sitja mun
að störfum á þessum vetri, 1979—1980. Frum-
varpið var samið af nefnd, sem starfaði 1975—
77. i nefndinni voru 9 menn, og formaður henn-
ar var dr. Gunnar G. Schram prófessor. Hann
hefur samið grein þá, sem hér birtist um um-
hverfisrétt á hinum Norðurlöndunum. Löggjöf
þar hefur verið í mótun að undanförnu, og er
rr.argt unnt að læra af henni, sem gagnlegt er
fyrir þá, sem vilja koma á nútímalegum ís-
lenskum lögum á þessu sviði. Höfundur var
einn þeirra, sem hlutu umhverfismálastyrk
Atlantshafsbandalagsins 1977—1978. Er grein
þessi hluti ritgerðar um umhverfisrétt á íslandi
og öðrum Norðurlöndum.
106