Litli Bergþór - 01.12.2013, Blaðsíða 15

Litli-Bergþór 15
Ég byrjaði í barnaskólanum í Reykholti, einhvern
tíman eftir 3. janúar 1929, 10 ára gömul. Ég man að
þegar ég fór í skólann í fyrsta sinn var enginn botn
í Tungufljótsbrúnni. Aðeins borð öðru megin, sem
brúarsmiðirnir notuðu. Það var hífandi rok og sá sem
hjálpaði mér yfir hélt í mig og ég gleymi því ekki að
ég sá beint niður í vatnið. Áður var farið yfir á hestum
á Fossvaði, sem er rétt fyrir ofan fossinn Faxa.
Guðjón Rögnvaldsson á Tjörn kenndi mér smávegis
fyrsta veturinn, svo kom Stefán Sigurðsson. Hann
var ótrúlega duglegur kennari, kenndi allt. Við vorum
um 20 krakkar, vorum hálfan mánuð í skólanum og
hálfan mánuð heima og þar var ráðskona sem eldaði
ofan í okkur. Ég var fjóra vetur í barnaskólanum. Svo
fór ég í húsmæðraskólann á Staðarfelli veturinn 1942
til 43, það var nú öll skólagangan. Ég var einn vetur
í Grindavík þegar ég var rúmlega tvítug og nokkrar
vikur vann ég á heimili hjá systur mömmu að Tóftum
í Grindavík.
Annars var ég alltaf heima þar til ég gifti mig og
hafði nóg að gera. Við vorum með ær í þrem húsum og
sauði í tveim húsum. Sauðirnir voru aldir fyrir kjötið,
slátrað heima þriggja vetra, kjötið reykt og selt fyrir
jólin í Reykjavík. Þeir fóru einu sinni saman pabbi
og Einar í Holtakotum með hesta og sleða og lentu í
miklum snjó og erfiði og þurftu að snúa við.
Ullin var spunnin á 25 þráða vél, sem nokkrir bændur
áttu í félagi og var hún flutt milli bæjanna. Heima var
það Sveinn sem spann og svo var prjónað og ofið.
Kristrún sýnir blaðamanni fallegt salonsofið teppi,
sem hún óf á yngri árum.
Á veggnum í stofunni í Efstadal hanga líka myndir af
fallegum hestum.
Kristrún: Þetta er Bergstaða-Bleikur sem pabbi átti.
Valgerður Magnúsdóttir teiknaði hana eftir mynd sem
tekin var á Álfaskeiði.
Ég hef alltaf verið mikið fyrir hesta og kindur. Ég
man að þegar við systur vorum litlar, vildum við reka
á fjall með pabba. Þórunn var þá um fimm ára og var
sett á Bergstaða-Bleik og ég, ári eldri, var sett á lítið
taminn fola sem hét Skúrel (af því að það rigndi svo
mikið þegar hann fæddist!) og hnýtt í taglið á Bleik.
Við Drumboddsstaði sagði pabbi: „Farðu nú heim
með stelpurnar Bleikur“ og það gerði hann!. Pabbi
sagði stundum að maður ætti að njóta lífsins meðan
maður gæti og hafa gaman af því. Ég held að það sé
eitthvað til í því.
Pabbi var stundum settur í leitir við Seyðisá og kom
þá ekki fyrr en um miðjan dag á Tungnaréttadaginn.
Karlarnir í Tunguhverfinu reiddu okkur krakkana
þá yfir á Valdavaði, sem er dálítið fyrir ofan gömlu
Tungnaréttirnar, svo við kæmumst í réttirnar. Pabbi
reiddi okkur svo til baka.Kristrún við salonsofna teppið.
Foreldrar Kristrúnar, Sigurfinnur og Guðrún fyrir utan
húsið á Bergsstöðum. Það var þá búið að vera í eyði í
einhvern tíma.