Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 73

Kirkjuritið - 01.09.1948, Blaðsíða 73
BÆKUR 247 Blekking og þekking. Eftir Níels Dungal prófessor. Helgafell 1948. Miðað við heimildaskrá þessarar löngu bókar hefir höf. lesið mikið í því skyni, að semja rit til ófrægingar kristinni trú. En heldur hefir honum tekizt samningin óhöndulega, eins og leidd hafa verið rök að í ritdómum, sem þegar hafa verið birtir um bókina. Höf. ruglar saman hugtökunum „kristindómi" og kirkju,“ og verður framsetning hans víða óljós. Glöggt dæmi þess er t. d. formálinn, um þá sögu, sem liggi bókinni að baki. Höf. getur þeirra áhrifa, sem móðurbróðir hans (Haraldur prófessor Níelsson) hafi haft á hann. Kveðst hann hafa farið að lesa Nýja testamentið, þegar hann var orðinn útskrifaður læknir, og orðið hrifinn af guðspjöllunum og dáðst mikið að Jesú Kristi, eins og honum er lýst þar. Þ. e. a. s. hann verður hug- fanginn af kristindóminum. En hvað skeður? Tveimur árum síðar sér hann í dómkirkjunni í Krakow handlegg af beina- grind með útglenntum fingurbeinum og dregin á fingurgull. Og 1936 sér hann í skrautlegri kirkju í Palermo sællega presta og horaðan almúga, sem þeir muni hafa mergsogið. Við þetta hverfur honum allur áhugi á kristindómi og óbeit vaknar í staðinn. Hann virðist ekki skilja, að þetta á alls ekkert skylt við kristindóm, heldur er í beinni mótsögn við kenningu Krists um það, að menn verji öllum eignum sínum til hjálpar fátækum og bágstöddum. Enda voru það fyrst og fremst olnbogabörn heimsins, sem veittu kristninni viðtöku. Mikill kafli bókarinnar er um ávirðingar kirkjunnar, eink- um hinnar kaþólsku, og er því ekki að neita, að þær eru margar og stórar, enda veit það hvert barnið hér á landi, sem veraldarsöguna les. Þannig er lítið nýjabragð að þessum reiðilestri höf. En hitt dylst honum, að það er léleg sagnfræði, að tína til það versta, en láta hins ógetið, að allt hið bezta í framförum mannkynsins á liðnum öldum á einmitt rót sína að rekja til kristinnar kirkju. Þó gægist eitthvað af þeim sannleika sumstaðar fram í bókinni, er höf játar, að ýmsir helztu forvígismenn og brautryðjendur mannkynsins hafi verið kirkjunnar menn. Myndi höf. vilja láta dæma læknana ein- göngu eftir því, sem þeim hefir verst farið og álappalegast? Þá ver höf. mjög löngu máli til þess að bregða þekkingar-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.