Alþýðublaðið - 24.12.1948, Page 53

Alþýðublaðið - 24.12.1948, Page 53
Jólablað A l'þýðublaðsins Frli. a£ bls. 50 tígætt hal sjálfsagt sex tij áita pokar af þorski og karfa. Karfanum var mokað í sjóinn þcgar þúið var aS tína úr honu'm þorsk og annari fisk, sem söluhæfur var úr saiti. Við íélagag fórum niður, þvoðum af okkur mestu óhr.cinindin. mötuð- umst. og fórum svo hver til síris heima og iögðumst til svefns. Ég svaf i káclu, en félagar minir í hásetakleía. Brátt vorurn við sofnaðir svefni hinna réttlátu, algerlcga áhyggjulausir um allt draslið á dekkinu, við vissum að félagar okkar 'mundu ckki draga af sér á meðan við hvíldumst. Mig' tók brátt að dreyma og' var ég kominn 'larigt frá sjóvolki og lca'rfa- mokstri, kafiifruðum þorski og rifn- um trollum, upþ í sveit. í suraar og sól. í iðgrænum livammi við lítinn foss var ég staddur með ljóshsörðri vinkonu minni frá uppvaxtarárunum. Hún var nolckuð nærgöngul við mig í draumnum og miklu vingjarnlegri en hcnnar var vandi í Vökúrini því venjulega kom okkur bölvanlega saman, þótt viö mætum hvort annað nokkurs. Meirihluta vaktarinnar var ég með þessari vinkonu minni í draumum. Þegar ég var valdnn klukkan þrjú kortér í scx til þess að koma aftur upp á dekk til vinnu, stóðu allir draumarnir rnér lifandi fyrir sjórium. Ég var því ekkert upp- rifinn við kokkinn þegar hann vakti mig og sagði að það væri asfiski og ba'rilcgt veður, því ég' vissi að mig dreymdi liana æskuvinkonu mína aldrei nema þegar illviðri og rifrildi var i vændum. Þáð stóð líka heima, þcgar ég var að sméygja stakknuiti yfir höfuðið á mér hrikti í skipinu stundarhátt og íórvírinn hrökk í surid ur í forgálganum, trollið hafði festst í botni. Forvírinn slitinn og íjandinn laus, hugsaði 'ég. Þegar ég smeygði mcr út úr káetuganginum mætti ég Gústa kyndara. Hann sagði kankvís- lega urri leið og hann staklc sér ríiður í vélarúmið: „Gleðilcg jól. bássi!“ ,,Farðu til fjandans!" sagði ég hátt og skörulega og bölvaöi ríflega öllu kvennaflangsi í draumum á sjó, því einlivern veginn fannst mér að for- vírinn hefði slitnað vegna þess að mig var að dreyma kvenfólk. Þannig byrj- aði þá jólahelgin sú, meö slitnum vír og sjálfsagt rifnu trolli og þegar ég var búinn að gá til veðurs sá ég að uppgangs norðanhríð var 'í aösigi. Ég maetti öðrum stýrimanrii á deltkinu á leið í koju. Hann sagði mér að um limmtán pokar af fiski væru á íor- dekkinu scm eftir væri að sctja niður cn búið að blóðga. Nú kom trolliö upp aö síðunni allt í hnút og hengilrifið, en svo var mikill fiskur í því, að pok- inn flaut uppi fullur af fiski. Þegar líkt stóð á og nú var ég' vanur að láta heridur standa fram úr ermum. Brátt var ég kominn í algleyming við að ná inn trollinu og skorti nú hvorki skörulegar fyrirskipanir cða snögg' handtök hjá okkur félögunum. Eftir ótrúlega skamma stund var allt'. haf- urtaskiö komið upp á dokk og þrír pokar a£ þorski, scm loddu í trollinu þótt það væri iila rifið. Skipstjórinn kallaði nú fyrsta stýrimann upp á brú til sín. Þar meö féll íorustan á dekkinu mér í skaut, og nú var nóg að gera. Þegar við vorum búnir aö ná rifna trollinu inn bundum.við það lauslega við skjólborðið, síðan fórum við að borða kvöldverðinn til skiþtis. Þótt nú væri áðfangadagskvöld, var erigin tilbreyting í mat hjá kokksa. Soðinn fiskur og kartöflur með gömlu brauði og' smjörliki voru kræsingar eins og venjulega á kvöldin, og svo blessað teið, með nógri dósamjólk, það var þó alltaf hátíðamatur, í dag sem aðra daga. Að kvöldverði loknum gengum yið allir í að gera að fiskinum .og koma honum í lestina. Vindinn þyngþi lield- . ur nreð miklu frosti, svo að.vart var - togandi. Skipstjóri skipti því ekki yfir, þnð er að segja, hann héjt ekki áfram að fiska með stjörriborðstroÍJ- inu, sem var heilt og þess álbúið áð vera lötið í sjóinn. Skipiriú var nú háldiö upp í sjó og 'vind' með hægri ferð. Sjólagiö versnaði ínjög þégár frostið hcrti. Við unnum af 'kappi áð fiskinum, skipið fór vcl í'sjó og voru því vinnuaðstoéðurnar góðar' á fö'r-1 ' dekkinu. Fiskurinn var tekinn ríiður um lestaropið sem var 'fyrir aftán for- mastrið. Jón langi þvoði' niður- én' Mangi lestarstjóri og aðstoðarmeiirí hans tóku við fiskrnmfi og' lögöú ‘ liann í stíurnar, en' Mángi kást- aði rekunum á og ekki alltaf niéð prestlegúm yfirleStri, en það sakáði ckki, því 'liitt var fyrir mestu áð það rotnaði seint, sem Mangi sáltaöi. Veðurhæðin hélzt erín óbreytt 'sox til sjö vindstig, en frostið jókst bg sfó- lagið versnaði stöðugt. Nú vár s'kipið farið að taka framarí ýíir öðru 'hvórú ’ og á cllefta tímánuni slceði það'. Skip- ið reis úpp að framarí svo að okkirí ■ fannst það st'anda bcint upp á endtvmv andartak. Ég vissi hvers iiú var vori' og kallaöi fullum rómi: „Varið þi'ð ykkur, strákar!" Eins' og fjaðrafok þutu karlarnir í allar áttir, sumir stukku upp á pollana og' héldu sér í börin, aðrir fóru'út að skjólborðunum • og héldu sér í netabörídin, trollið og annað, senv hönd á fcsti, nokkrír, sem voru að kasta fisltí aílur af fordekk-

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.