Alþýðublaðið - 24.12.1950, Side 3

EINAR H. KVARAN:
A JOLUNUM 1915
Um jörðiíM blóðaldan hrynur hat.
Hvcr hcyrir nú boðsi{ap úr cnglanna svcil,
orð frc/sarans fccðingarnœlur?
Nú hatrið f'cr gandrcið frá manm til manns,
og mannanna börn stiga. iröiladans
við myripraföringjans fcclur.
En \onungur fpristninnar grcctur.
Koni, Jausnari mannanna, líi{ n oss bú, *
/utð cr i/iyt og vcr hcy'rum vccngjasúg
frá hrccfuglum hatursdanda.
Kom! Þó að vcr áðhyllumst þrjózi{u og tál,
pá þráir þig, Kristur, hvcr cinasta sál
frá só/sþini suðrccnna ianda
t/l nccðinga nyrztu siranda.
Ko/n, jólabarn alhcimsins, algccztpu hnd
og uumka þú mannanna hróplcga synd,
cr náðþurfa’ í ncyð sinni standa.
Ko/n, drottin/i vor Kristur, mcð dýrð og mcð vald,
og dcag burt hið þcttofna viliunnar tjald,
mcð hcrsvcitum hitnnespra landa
og hcilögum friðarins anda.