Morgunblaðið - 30.03.1967, Blaðsíða 22

22
MORGUNBliAtílÐ, FXMMTUDAGUK 3Ö. MARZ 1967.
Kristján Halldórsson
úrsm.meist. - Minning
f GÆR kvöddu Ljósvetningar
hinztu kveðju einn af ágætustu
sonum byggðar sinnar. Kristján
Hailldórsson úrsmíðameistari var
til hvíldar borinn í ættargraf-
reit á æskuheimili sínu Stóru-
t
Litli drengurinn okkar
Hallur Erlingsson,
andaðist í Landsspítalanum
aðfararnótt 28. marz sl.
Ásta Tryggvadóttir,
Erlingur Hailsson.
t
Systir okkar,
Kristín Gísladóttir,
Freyjugötu 34,
andaðist í Landakotsspítala
þriðjudaginn 28. marz. Jarðar
förin auglýst síðar.
Systkini hinnar látnu.
t
Móðir mín og tengdamóðir,
Þórunn Kristinsdóttir,
andaðist þriðjudaginn 28. þ.m.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Marta Sveinsdóttir,
Guðmundur Jörundsson.
t
Bróðir okkar,
Guðmundur Jónsson,
bóndi, Brjánsstöðum,
Skeiðum,
lézt á sjúkrahúsinu Selfossi,
fimmtudaginr 23. marz.
Systkini hins látna.
t
Eiginmaður minn,
Sigurður Guðmundsson,
Stóragerði 8,
lézt þann 27. þessa mánaðar.
Elisabet Guðnadóttir.
t
Maðurinn minn,
Sverrir Gíslason,
bóndi i Hvammi, Norðurárdal,
lézt 24. þmi. Útför hans verð-
ur gerð írá Hvammskirkju,
laugardaginn 1. apríl og hefst
athöfnin kl. 2 e.h.
Bílferð á vegum Norðurleiða
h.f. frá Umferðarmiðstöðinni
kl. 9.30 'f.h.
Siguriaug Guðmundsdóttir.
tjörnum í Ljósavatnsskarði. Hann
andaðist í fjórðungssjúkrahúsinu
á Akureyri aðfaranótt 14. marz
síðastliðinn.
Kristján var fæddur á Stóru-
tjörnum 20. nóvember 1888. For-
t
Jarðarför
Kolbeins Guðmundssonar
frá Úlfljótsvatni,
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 31. marz og hefst
kl. 15.
Arinbjöm Kolbeinsson,
Guðmundur Kolbeinsson,
Jóhannes Kolbeinsson,
Katrín Kolbeinsdóttir,
Vilborg Kolbeinsdóttir,
Þorlákur Kolbeinsson.
t
Útför móður minnar, tengda
móður og ömmu,
Vilborgar Andrésdóttur,
Þórsgötu 12,
fer fram föstudaginn 31. þ.m.
kl. 13.30 frá Fríkirkjunni.
Þeim sem vildu minnast hinn-
ar látnu er bent á Slysavarna-
félag íslands.
Lydia Edda Thejil,
Jóhann E. Óskarsson
og dætur.
t
InnQegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við fráfall
Liv Ellingsen.
Marie Ellingsen,
Bergljót HaUdórsdóttir,
Ólafur Rafn Jónsson,
Nína Gísladóttir,
Óttar Pétur Halldórsson,
Inga Halldórsdóttir,
Gunnar Kvaran,
Unnur Halldórsdóttir,
Hildur Halldórsdóttir,
Friðrik Steinn Ellingsen.
t
Bálför eiginmanns míns,
föður, tengdaföður og afa,
Óskars Einarssonar,
læknis.
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 31. marz, kL 10.30.
Athöfhinni verður útvarpað.
Blóm og kransar vinsamlegast
afþakkað.
Jóhanna Magnúsdóttir,
Þóra Óskarsdóttir,
Ari Ólafsson,
Magnús Arason.
eldrar hans Halldór Bjarnason
og Kristjana Kristjánsdóttir voru
af góðum og rótföstum bænda-
ættum þingeyskum. Kristján
ólst upp hjá foreldrum sínum í
stórum systkinahópi. Hann vann
að búi foreldra sinna jafn skjótt
og aldur og orka leyfðu. Snemma
kom í ljós að drengurinn var
mjög óvenjulega hagur. Átti
hann heldur ekki langt að sækja
þá gáfu því faðir hans vax þjóð-
hagasmiður.
Seytján ára gamall réðst Krist-
ján til úrsmíðanáms hjá Sig-
mundi Sigurðssyni úrsmíðameist
ara á Akureyri. Minntist Krist-
ján jafnan meistara síns með
hlýhug og virðingu. Sigmundur
mun fyrir sitt leyti hafa talið sig
ósvikinn af verkum og frammi-
stöðu lærisveinsins. Kristján lauk
úrsmíðanáminu á skemmri tíma
en tilskilið var og vann um skeið
sem sveinn á verkstæði Sigmund
ar.
Brátt opnaði Kristján eigin úr-
smiðavinnustofu á Akureyri og
rak hana við góðan orðstír til
ársins 1949 að hann fluttist al-
farinn heim að Stórutjörnum.
Jafnframt úrsmíðavinnustofunni
rak Kristján verzlun með úr og
klukkur.
Kristján reisti húsið nr. 83 við
Hafnarstræti í því rak hann
lengi verkstæði sitt og átti þar
heimili unz hann hvarf burt frá
Akureyri.
Árið 1930 kvæntist Kristján
glæsilegri og listhagri ágætis-
konu, Friðbjörgu Vigfúsdótur frá
t
Jarðarför ástkærrar dóttur
okkar og systur,
Emilie Warburg
Kristjánsdóttir,
er andaðist 26. þ.m. fer fram
frá Fossvogskirkju laugardag-
inn 1. apríl. kl. 10.30
f. h. — Blóm vinsamleg-
ast afþökkuð, en þeim sem
vildu minnast hennar er
bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd fjarstaddra ætt-
ingja,
Ellen og Kristján Bjarnason
og systkini.
t
Þökkum auðsýnda samúð
við andlát og jarðarför
Ólafs Daníelssonar,
Hurðarbaki, Svínadal.
Þórunn Magnúsdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og
hluttekningu við andlát og
jarðarför móður okkar, tengda
móður og ömmu,
Sigurborgar G.
Guðmundsdóttur,
frá Hvammi, Dýrafirði.
Sérstaklega þökkum við
frændum og vinafólki á Þing-
eyrL Guð blessi ykkur öll.
Guðmundur Jónsson,
Friðmey Benediktsdóttir,
Kristinn Jónsson,
Guðbjörg Runólfsdóttir,
Sigurjón Jónsson,
Jórunn Jónsdóttir,
Ingvar Jónsson,
Bergþóra Þorsteinsdóttir,
barnabörn.
Gullberastöðum í Lundarreykja
dal. Bjuggu þau sér hlýtt og
fagurt heimili á Akureyri. Sam-
vistir þeirra hjóna urðu stuttar
því eftir tveggja ára hjónaband
andaðist Friðbjörg. Kristján unni
mjög konu sinni og varð missir
hennar honum því mjög þung-
bær. Mun það sár er hann þá
hlaut aldrei hafa gróið.
Til minningar um konu sfna
gaf Kristján Akureyrarbæ síðar
klukku þá hina miklu, sem komið
var fyrir í turni Matthíasarkirkju
Munu slög hennar hljóma þaðan
yfir Akureyrarbæ um langa fram
tíð.
Eftir lát Friðbjargar veittu
systur Kristjáns, einkum Krist-
björg, heimili hans forstöðu.
Reyndist hún bróður sínum ó-
metanlegur styrkur á erfiðustu
raunastundunum.
Kristján rækti iðn sína af al-
úð og átti stundum langan vinnu
dag við úrsmíðarnar. En fullnæg-
ingu hæfileikum sínum og kröft
um fann hann þó ekki í því starfi.
Hæfileikar hans kröfðust fjöl-
breyttari viðfangsefna. Kristján
hafði yndi af tónlist, lék á orgel
og starfaði um skeið í lúðrasveit
og kantötukór Akureyrar. Þegar
Kristjáni gáfust tómstundir frá
iðn sinni lagði hann stund á
myndlist, dráttlist og málaralist,
en einkum þó tréskurð. í þeirri
grein myndlistar liggja eftir
t
Innilegar þakkir fyrir
samúð auðsýnda við fráfall
mannsins míns,
Sæmundar Gíslasonar,
fyrrverandi lögregluþjóns.
Guðbjörg Kristinsdóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúð
við andlát og jarðarför eigin-
manns míns,
Þorgeirs Daníels
Lúðvíkssonar.
Fyrir mína hönd, barna.
tengdabarná og annarra ætt-
ingja og vina.
Kristín Jóhannesdóttir.
t
Alúðarþakkir til allra
þeirra, er sýndu okkur samúð
og vinsemd við fráfall og jarð
aríör
Sigurðar Vilhjálmssonar
i Flatey, Hornafirði.
Sérstaklega þökkum við pró-
fastL Skarphéðni PéturssynL
sóknarprestL Fjalari Sigur-
jónssynL söngstjóra, Eyjólfi
Stefánssyni, ósamt söngfólki
öllu og öðrum þeim er unnu
við jarðarförina.
Vandamenn.
hann margir prýðisfagrir og at-
hyglis verðir hlutir.
Á síðari starfsárum sínum
smíðaði Kristján nokkur stunda-
klukkuverk, hvert smáatriði sig
urverksins, og bjó þeim listfagra
kassa. Þá smíðaði hann einnig og
skreytti tréskurði kassa utanum
erlend klukkuverk. Allt eru
þetta kjörgripir og þykja hin
mesta húsprýði hvort heldur er
á einkaheimilum eða opinberum
stöðum, í þessum listaverkum og
öðrum lifir Kristján látinn.
Kristján varð að sjálfsögðu
góður borgari Akureyrarbæjar
meðan hann dvaldi þar þó átti
bernskuheimili hans jafnan rík-
ust ítök í sálu hans. Þar dvaldi
hann hverja stund sem hann átti
vegna atvinnu sinnar á Akur-
eyri. Hann fylgdist með búskapn
um heima á Stórutjörnum og var
með í ráðum um ýmsar stærri
framkvæmdir þar heima fyrir
svo sem íbúðarhúsbyggingu, hita
veitu o.fl. Eftir að hann flutti
heim árið 1949 vann hann með
bræðrum sínum að listrænum
frágangi fbúðarhúsins að innan.
Ásamt systkinum sínum, sem öll
eru listfeng skapaði hann heim-
ilinu þann svip, að sagt hefur
verið að það líkist öllu fremur
listasafni en venjulegu sveita-
heimili.
Kristján var skapfastur maður
og trölltryggur vinum og frænd
um, og ætíð reiðubúinn að rétta
hjálparhönd, ef þess gerðist þörf.
Trúmaður var hann, þó ekki
væri hann margmáll um þau efnL
Ég minnist þess að eitt sinn lét
hann þau orð falla að hann
teldi að Hallgrímur Pétursson
hefði með trúarljóðum sínum
gefið íslenzku þjóðinni dýrmæt-
ari gjöf en nokkurt annað skáld.
Vanheilsa Kristjáns hin síðari
ár varð honum þungbær, einkum
eftir að hann þraut svo sjón að
hann gat ekki neytt sinna högu
handa. Hjá systkinum sínum og
öðru heimafólki á Stórutjörnum
naut hann allrar þeirrar hjúkr-
unar, sem unnt var að veita, en
varð þó alloft að dvelja á sjúkra
húsum bessi þrautaár.
Á Stórutjörnum hagar svo til
að sólar nýtur ekki alllangan
tíma „ð vetri, þó hlíðin hinu-
megin í Ljósavatnsskarði sé böð-
uð sól. Eftir að heilsu Kristjáns
var brugðið hin síðari ár og hon
um þorrin starfsgeta, fannst mér
löngum sem sæti hann í skamm-
dgishúmi, og biði þess að sólskin
nýs og langs vinnudags færðist
yfir hann á ný, líkt og þegar
útmánaðarsólin rís yfir fjalls-
brúnina á Stórutjörnum og strýk
ur geislafingrum sínum bæ og
umhverfi. Við sem eftir stönd-
um, þegar líkami Kristjáns er
lagður til hvíldar í mjúkri mold
bernskustöðva hans, höfum á-
stæðu til að trúa að nú skíni
anda hans sól eftir skuggavist
vanheilsu og þjáninga.
Ég kveð frænda minn með
djúpri þökk fyrir órofa tryggð
og vináttu. Systkinum hans og
öðru heimilisfólki á Stórutjörn-
um votta ég innilega samúð við
burtför hans. Þ. F.
Hjartans þakkir til allra er
minntust mín á sjötugsafmæl
inu með gjöfum og heimsókn
um.
Glöð og heil f góðri von,
gæfan megi ykkur finna.
Þeirri Stefán Stefánsson
stefnir ósk til vina sinna.
Stefán Stefánsson,
Vík í MýrdaL
Ég þakka af alhug öllum
þeim f jölda frimúrarabræðra,
er glöddu mig i 75 ára af-
mæli mínu. með gjöífum og
heillaóskum. Bið þeim ödlum
blessunar Guðs.
Ragnar Thorarensen.