Morgunblaðið - 24.02.1968, Blaðsíða 16

16
MCIieUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR: 24. FEBRUAR 19m
JlurguitMííiíiití
Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri: Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar: Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
í lausasölu: Kr. 7.00 eintakið.
Áskriftargjald kr. 120.00 á mánuði innanlands.
A TVINNUÖR YGGIÐ
FYRIR ÖLLU
ótt sitthvað hafi auðvitað
farið úrskeiðis hjá okk-
ur íslendingum á undanförn-
um árum, þá hefur okkur þó
tekizt að haga málum þannig,
að hér hefur verið full at-
vinna og allir getað unnið
eins og þeir hafa haft vilja
og þrek til. Atvinnuleysi hef-
ur verið óþekkt fyrirbæri, og
þeir, sem yngri eru, gera sér
kannski ekki grein fyrir því,
hve gífurlegt böl það er, þeg-
ar menn fá ekki tækifæri til
að hagnýta vinnuafl sitt.
Nú í haust og vetur hefur
nokkuð bryddað á atvinnu-
leysi af alkunnum ástæðum,
og á undangengnum mánuð-
um hafa stjórnarvöld átt við
að glíma mesta vanda, sem
að íslenzku þjóðinni hefur
steðjað síðan Viðreisnar-
stjórnin tók við völdum.
Þennan vanda hefur nú
tekizt að leysa, þannig að
starfsgrundvöllur er skapað-
ur fyrir íslenzka atvinnuvegi
og er nú verið að hefjast
handa af fullum þrótti, þann-
ig að ekki væri óhófleg bjart-
sýni að ætla, að það erfið-
leikaástand, sem við ístend-
ingar höfum átt við að búa
að undanförnu, væri hjá lið-
ið innan fárra mánaða, ef
ekki drægi nú bliku á loft.
Innbyrðisvaldastreita í
kommúnistaflokknum hefur
valdið því, að nú er safnað
liði til að efna til verkfalla,
sem ætlað er að knýja fram
verulegar kauphækkanir, þó
að allir viti ,að hagsmunamál
verkalýðsins nú er full at-
vinna og öflugt athafnalíf,
sem von bráðar getur skilað
raunhæfum kauphækkunum,
en ekki kauphækkanir strax,
sem óhjákvæmilega mundu
þýða verulegan samdrátt í
atvinnulífinu og atvinnuleysi
fyrir verkalýðinn-
Hinum svokölluðu Alþýðu-
bandalagsmönnum hefur af
Moskvukommúnistum mjög
verið legið á hálsi fyrir það,
að þeir hafi verið of samn-
ingafúsir á undangengnum
árum og hugsað um það eitt
að tryggja sem hagkvæmust
kjör, en ekki hitt að efla bar-
áttuvilja verkalýðsfélaganna
og pólitíska starfsemi þeirra.
Þrek Alþýðubandalags-
mannanna er álíka lítið nú
eins og í öllum hörðum átök-
um við kommúnistana, og
þeir hafa brugðið á það ráð
að tilkynna Moskvumönnum,
að ekki standi á þeim að
leggja út í verkföll og nú
skuli kommúnistar ráða ferð-
inni.
Þarna koma raunar líka til
klókindi af hálfu Hannibals
Valdimarssonar og Björns
Jónssonar. Þeir vita sem er,
að verkalýðurinn er mótfall-
inn verkföllum nú, og þeir
vita, að verst munu verkföll-
in mælast fyrir í Dagsbrún,
en Dagsbrún mun einmitt
bera hita og þunga baráttunn
ar, sem annað hvort hlyti að
enda með því, að verkföllin
færu út um þúfur eða með
kauphækkunum, sem óhjá-
kvæmilega þýddu samdrátt
og atvinnuleysi, en hins veg-
ar raunverulegar kauphækk-
anir til þeirra, sem betur eru
settir í þjóðfélaginu, fast-
launamanna og þeirra, sem
hæstar tekjur hafa.
Þegar þannig væri komið,
telja Alþýðubandalagsmenn-
irnir, að þeirra staða í flokki
sínum væri betri og þeir ættu
auðveldara með að kljást við
kommúnistana.
Það er þetta ,sem raunveru
lega er að gerast, og Morg-
unblaðið telur það skyldu
sína að greina launamönnum
— og landsmönnum öllum —
frá þessum skollaleik og
þessari valdastreytu, þar sem
noita á verkamenn og þá, sem
verst eru settir í lífsbarátt-
unni, sem peð á taflborði
pólitískra spekulanta. Laun-
þegar sjálfir verða að taka
fram fyrir hendurnar á þess-
um atvinnustjórnmálamönn-
um, áður en það er um sein-
an og hindra að iðja þeirra
leiði yfir verkamenn böl at-
vinnuleysis og erfiðleika, því
að nú á íslenzka þjóðin að
sameinast um eitt; fulla at-
vinnu og stóraukna fram-
leiðslu, sem von bráðar býð-
ur ný og betri lífskjör en við
nokkurn tíma höfum þekkt.
FORÐAGÆZLU-
LÖGIN
T ræðu sinni við setningu
Búnaðarþings vék Ing-
ólfur Jónsson, landbúnaðar-
ráðherra, að lögunum um
forðagæzlu og nauðsyn þess
að þeim væri framfylgt.
Hann sagði þá m.a. er hann
ræddi um erfiðleika þá, sem
að landbúnaðinum hafa steðj
að vegna kalskemmda og
annarra erfiðleika, sem vald-
ið hafa því að töðufengur hef
ur orðið minni en ella.

Margt er skylt með
Reykjavík og London
FLESTIR minnast enn komu
brezku blaðamannanna hing-
að eftir sjóslysin á ísafjarðar
djúpi fyrr í þessum mánuði,
og þá ekki sízt komu blaða-
manna Lundúnablaðsins „The
Sun“, sem keypt hafði einka-
rétt á frásögn eiginkonu Harry
Eddoms.
Þessir blaðamenn frá Sun
gerðu fleira en segja sögu frú
Eddoms þegar >heim kom, og
hefur Mbl. meðal annars bor-
izt opna úr blaði ’þeirra þar
sem Angela Neustatter segir
frá ýmsu, sem fyrir augu
hennar bar í heimsókninni til
íslands. Þar segir hún meðal
annars, að ísland hafi mikið
að bjóða þeim, sem óska eft-
ir friðsömum og frálbrugðn-
um frídögum í afskekktri
svei't. „Þjóðin er vingjarnleg,
fiskafli góður, og hrikaleg
strandlengjan sumsstaðar em
hver sú fegursta í heimi“.
Það er fylgst með tízkunni
á íslandi, segir Angela. Stúlk-
urnar á þessari litlu storma-
eyju, fylgjast sannarlega með
tímanum, og klæðnaður
þeirra ætti jafnvel við . í
London eða París og í þessari
litlu borg (Reykjavík) um-
kringdri fiskiþorpum. Alls-
sitaðar rná sjá stuttpils og há
stígvél, og þröngar buxur með
víðum skálmum. Alveg eins
og í London, gefuT einnig að
líta einstöku „Maxi“pils.
Angela Neustatter minnist
á verzlunina Karnabæ, og
ræðir við forstjóra hennar,
Guðlaug Bergmann, sem í
grein hennar heitir að vísu
„Gutihlaulur". Segir hún að
verzlunin sé svar Reykvík-
inga við Carnaby Street í
London, og að verzlunin sé
full af varningi með þekktum
vörumerkjum eins og
„Twiggy“, „Mary Quant“ og
„Jahn Craig“. Frúin telur, að
um 80% fatnaðar í íslenzkum
verzlunum sé innfluttur frá
Bretlandi, og líkar henni það
vel. Hinsvegar segir hún, að
föt séu all-miklu dýrari en í
Englandi, og tekur nokikur
dæmi. Þannig kostar Twiggy-
kjóll £ 7 í Bretlandi, en £ 11
í Reýkjavík. Jakkar, sem
kosta £ 8 í verzlun Selfridg-
es í London, kosta £ 16 í
Reykjavík, o.s.frv. Þetta mun
þó ekki hafa hindrað það að
frúin gerði innkaup í Reykja-
Angela segir, að þeir, sem
heyri nafnið ísland, hugsi sér
ósjálfrátt land áberandi
kulda. Það sé ekki rétt hug-
mynd, Þótt frost sé á íslandi
um þetta leyti árs, sé kuldinn
þægilegur og hressandi, og
þegar sólin brýzt fram úr
skýjum og varpar geislum
sínum yfir fjöll og frosnar
tjarnir, er eins og komið sé
vor. Loftið er svo hreint og

Frásögn Angelu Neustatter í „The Sun“.
vík, því að sögn eigenda
Karnabæjar keypti hún og
félagi hennar tabvert af föt-
um „made in England" á ís-
lenzku verði og fluttu með
sér heim.
Eitthvað á Angela Neustatt
er erfibt með að skrifa ís-
lenzk nöfn. í grein sinni ræð-
ir hún við tvítuga stúlku, sem
heitir „Joanna Olafs*oiiottin“,
og er það aðaiiega snyrtm.g
Jóhönnu, sem vekur athygli
blaðamannsins. Kveðst Jó-
hanna fylgjast með enskum
tímaritum, og læra af þeirn
andlitssnyrtingu.
hressandi, segir Angela, að fs
lendingum nægir fjögurra
tíma svefn á nóttu.
Að lokum getur Angela
nokkuð lífskjara á íslandi.
Segir hún að flest sié dýrara
á fslándi en í Englandi, en
kaupgjald hinsvegar mun
hærra. Um helgar safnast
borgarbúar saman í sloíða-
brekkum í nágrenninuv segir
hún, og þar þeytast þeir urn
brekkurnar langt fram á
morgun. í þessum skiíðaferð-
um 'hafa m.argir mieð sér nesti
og er þá kjötsúpa talin ágæt-
is nesti ,segir Angela Neu-
státter.
„Búnaðarfélag fslands og
Stéttarsamband bænda ósk-
uðu eftir því við ráðuneytið,
að skipuð yrði nefnd til þess
að gera tillögur um nauðsyn-
legar" ráðstafanir til úrbóta.
Nefndin skilaði samhljóða til
lögum um stuðning við þá,
sem talið var að þyrfti á að-
stoð að halda og hefur verið
farið eftir áliti nefndarinnar.
Til eru lög um forðagæzlu,
sem ætlast er til að farið sé
eftir. í þeim lögum er ákveð-
ið að forðagæzlumenn starfi
í hverju sveitarfélagi, gefi
upp fóðurbirgðir að haust-
inu og aðvari viðkomandi
bændur og sveitarstjórn, ef
útlit er fyrir að ekki sé fóð-
ur eða hús fyrir þann búpen-
ing, sem settur er á vetur-
Eftir þessum lögum hefur
því miður ekki verið farið í
öllum atriðum. Verður að
vænta þess að sveitarstjóm-
ir, sýslumenn og Búnaðar-
félag íslands fylgist með
framkvæmd þessara laga,
svo nauðsynlegt sem það er.
Verði lögin ekki framkvæmd,
gæti viljað til óbætanlegt
slys, ef óvenjulega harður
vetur kemur ásamt vorharð-
indum“.
Hér er um að ræða tíma-
bæra viðvörun af hálfu land-
búnaðarráðherra, enda er
óverjandi með öllu nú á tím-
um velgengni að tefla á tæpt
vað í þessu efni.
VEIÐI OG
VÍSINDI
¥ oks hefur verið ákveðið að
takmarka veiði suður-
landssíldar, en fiskifræðingar
hafa bent á nauðsyn þess um
nokkurt skeið.
Við fslendingar höfum nú á
að skipa alimörgum fiski-
fræðingum, sem hafa góða
menntun og reynslu. Fram til
þessa hefur ekki verið tekið
nægilegt tillit til sjónarmiða
þessara manna, heldur hafa
menn látið stjórnast af til-
finningum og gjarnan af því
hvaða veiðar þeir hafa stund-
að eða átt hagsmuni sína
undir.
Slík afstaða getur ekki
gengið til frambúðar. Við
verðum að taka tillit til sjón-
armiða menntunar og reynslu
fiskifræðinganna og haga
veiðum okkar og veiðiaðferð-
um eftir þeirra tillögum.
Fordæming ákveðinna veið-
arfæra er jafn fráleit eins og
vísvitandi ofveiði ákveðinna
stofna. I þessu efni verður
skynsemi og vísindarann-
sóknir að ráða og ekkert
annað.