Morgunblaðið - 13.05.1969, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. MAÍ 1%9
3
SL. laugardagskvöld vildi
það óhapp til, að litlum
bát hvolfdi á Þingvalla-
vatni undir eldri hjónum,
og lentu þau í vatninu og
komust ekki til lands, en
þrír ungir drengir urðu til
að bjarga þeim, tveir með
því að róa út til þeirra, en
hin þriðji náði í hjálp. Svo
giftusamlega tókst til að
nú eru hjónin bæði orðin
heil og hress. Átti blaðið
viðtal við- drengina, sem
björgunarafrekið unnu, í
gær og ennfremur mann-
inn sem í vatninu lenti.
Dren.girnd)r heita Karl Heið-
arsson, eeim er 16 ára, Haf-
steinn Heiðarsiso.n, bróðir hans,
sein er 13 ára, og' Gestuir Sig-
urðsson, frændi þeirra, aem er
13 ára.
Þeir fólagar voru aililir að
lei'ka sér niðri við Þinigvall'a-
vatn á laiuigarda'gskiv&Mið uim
kl 10, en höfðu áðiur veirið
að veiða í vatininiu, en voru
búniir að fara með steinigurin-
ar heim í sumarbústaðinin, þar
sem þeir æt'luðu að gista.
Þetta er í euimarbústaðahveirf-
Drcngirnir, sem björguðu hjóaunum úr Þingvallavatni. Karl siíjandi en tíafsteinn og
(t.v.) báðum megin við hann.
Gestnr
„Eg var bdinn að gera það upp við
mig að þetta væri okkar síðasta"
ff/dn lentu í Þingvallavatni, en jbrír
ungir drengir urðu þeim til bjargar
imi í Miðföl'lsla.ndi norðam
ÞinigvaMaivatnis. Þar sem þeir
eru þa.rn.a, koma eldri hjóm
niður að vatniinai og höfðu
drenigirmár tal aif þeiim, em
þekkiiu þau a.ninans ekki. Veð-
ur var mjög gott, námast l’Oigm
og bl'íðiuiveðuir.
Dreniginnir fyligdust með
hjóraumum, er þau hrimtu fram
liíilum báti og nenu fná lamdi.
Svo skeður það Skyndiillega að
bátmiuim hvolfir, er þaiu eru
komín út úr mynnd iítiils vogs,
se.m þa.nma er. Bregða þeir fé-
iaigar þó hart við og hiaupa
að litlum báti, sem var þarna
buindinm í vogoum og urðu
þeir bræður fyrstir tii að
koma honum frá iamdi og not-
uðu til þess fjallir, sem í bátm-
um voru, en han.n var ára-
laus. Gesbur tók hiine vegar til
fótanna og WLjóp up>p á tröppu,
sem þamia er yfir girðimgu
skammt f.rá, og hrópaði á
hjálp. Heyrði maðutr ti-1 h.ans,
sem vair í sum.arbústað ekki
laingt firó og kom við annam
mainn og, hnumidu þeir fram
jámbáti, er lá á hvolfi á bakk-
anum, leibuðu að spýbuim og
gátu róið fra.nr þar sem bræð-
urnir héldu hjómuoum á floti.
Voru þau meðivibumdair'laus
eða því sem næst, er diremig-
irmir komiu til þeirra, ern þó
umila'ðd eitbbvað í þeim. Vint-
ist dren.gjumum, sem þau hefðu
gefizt upp fyrir kuilda.num í
vatniniu og a. m. k. maður’inm
hefði femgið krampa. Telja
drengínnir að lið’ið hafi um
fimm míniútun frá því þeir
sáu, að bátnum hvol'fdi og þar
t-il þeir komust út tii hjónanma
og lílklega aðrar fimim mímúit-
ut þar til þeim banst frekari
hjálp.
Tókst hj'álparmöninutnium nú
að fcoma hjónu.nium upp í
járn'bátinm og í iamd, þar
sem hafizt var hamda að mudda
þau og vefja í teppi. Komam
var verr fiarin og var húm bor
in inn í suimanbústað og ha'ld-
ið þar áfram að miudda hana.
I einuim sum.arbústaðanna var
staddur maðu'r seim hafði tal-
stöðvarbíl og gat haimn kallað
á hjálp og kom sjú.krabílfl frá
SeO'fossi, sem sóbti koniuina, em
með m.ainniiinm var farið í jeppa
niður á Seðfoss. Gistu bæði í
sjú'kralhúsiiniu þa.r.
I gær máðuim við eimniig tali
af Guðimiumdi Fiinin.bogaisymi,
jánn'smið, en 'han.n var só er í
óhappiiniu lenti ásamit komu
simni, Lillju Magmúsdóttur.
Guðimumdur var hress í bragði
og sagði að sig skorti orð til
a.ð lýsa snarræði og du.giraaði
dreragjanna. Það væri að sjállf-
söigðu hálf'leiðiiniLegt að fjaflla
uinv þet.ta, því auðvitað hefði
þarma eikki verið um neíitt
ammiað að ræða en sitt eigið
fyririhyiggjuileysi. Þau hjónin
hefðd langað til að daimla of-
urlítið út á vatnið í góða veðr
imu og reyraa bátinm, hvort
hamin væri ekiki í góðu laigii eft-
ir veturinm, Hins vegar hefðu
björigumarvestin ekki verið
höfð með í förinirai og í ainmiam
stað hefði hainn séð of seimf,
að bátuTÍmn hefð'i venið skakíkit
hlaðinin hjá sér, konarn hefði
átt að sitja aiftur í, en ekki
uppi á hvalbaknuim, eirns og
hún 'gerði. Þau hjón eru bæði
um sjötu.gt og Gu'ðmiumdur
saigð'ist 'hafa 'heyrt eftir dreragj
umuim að þeim hefðti þótt þessi
eldri ihjón_fara raoklkuð óva.r-
lega að róa út á vatmið í svoraa
l'itlum báti og hefðu því fyigzt
með þeim. — Og svo eir veirið
að segja að uraga fólkið sé
kæruflauist, bætti hiamin við.
— Það var alveg malkaflaust,
hvað alflt lagðist á eitt um að
bjarga oklkur, fyrst dremgirm-
ir, svo hjá'lpanmeranirm'ir og
l'oks tal'stöðvarbíllinin, Þeir,
sem eru fórl'agabrúair, myndu
ss’gja að við værum ekki bráð
fei'g og hefðu'm aflls ekki átt
að farast þama. Og björgum-
arafrek drengjaran.a er aiveg
frábært, ég var í saminHeik’a
sagt búiran að gera það upp
við mig þama úti í vatnimu,
að þetta væri oklkar síðasta.
Svo komu drenigirnir nýbúm-
ir að læra hjálp í viðlöigum
og það hj'álpaði llíka til að þeir
fóru rétt að öllu. Þeir tóku
t. d. 'gerviteininuirraar út úr
konuimnd mi’nmli, þegair björg-
unaraðiger'ðimar hóifuist. Í5g
hef rau.niar libiu við þetta að
bæta. nema hvað ég vil benda
öl'íum á að hafa þetta slæma
dæm’ oiklkar sér til viðvör.un-
ar og gæta þess að hafa tojörg
umarveisti, þegar róið er út
á vatn á litlum báti. Já, við
höfuim það nú bæði ágæ.tit.
Ég er m.eð ofuríitla stremgi.
H ef Mlkil.egia reynt að broða
marvaðanin, svo leragi sem ég
gat. Ég vi] svo biðja fyrir ein-
lægt 'þatoklæti til alilra, sem
svo fairisællega hjólpuðu okk-
u. r frá þessu slysi
Drengir.nir og hjón.im eru ÖM
héðan úr Reykjaví'k.
- POHER
Framhald af bls. 1
kosning.abarláibliunni sibæði. H'eflztu
fórsebaef'ni'n auk Pohers og Pom-
pidous eru haegri-jaflanðiarmiaðiur
inn Ga::ton De'flflerre oig komm-
únistinn Jacques Duclios.
Síðan Poiher tðk vi'ð forseta-
em.bættimu till bráðiabiirigða eftir
afsöign de Gauilil.es hersfeöfðingja
hefur hann fen.gið góðian h.ljóm-
grunn miaðal'kjós.enda, sem bafa
kiunnað vei að meta frjáflsliynda
miðstefnu hanii.. Þannig 'hefur
hann orðið hæfcbul’egaisiti knppi-1
naui ur Poim.pidou's í koisniragum-
uim. Fyrri uimiferð kosninganna
fer fram 1. júní. og sitjórnmóla-
frébtiaritarar gera ráð fyrir að
baráttan muni slianda milli
þeir.ra bvegigja í síðari uimferð-
inni 15. júní. Samku'æimit Gailiup-
skoðanaikönnun í síðuiUu vi'ku
hiefur Pomipidiou aðeiras 1% meira
fylgi en Poher.
Poher clkivað eklki að gsfa kost
á sér fyrr en hann haifði haft
samráð við fjö.ma ga stjóxnmáia
nn nn íi' að ganga úr skuulja um
hva siigu'M’lkur h-ans væru mikl-
ar. Po.ie:, seon er sextiuigur, er
kiunnur fyrir jákvæða afstöðu til
e.'ningar Bv: ópu, gegndi ýmsum
m i n n il’nátí a: ráðhe r í 'aei.rilbæ’ttum
effc'ir heiimi 'Styrjöidina oig sfcarfaði
um tíu ára skeið í ýmianm Evr-
óp.:i: teifnunuim. í ofctóiber í fyrra
var hann kiöiinn forseti öldunga
d'éi diarinnar, oig því tólk hann
sjiá'flkrafa við forssbaembættinu
þega: de G'aiuúie hershöfðir.gi
saigði af sér.
í útvarps'viðta'ii nýlega sagði
Poher, að hann befldi hlutverk
íoiseta vera í því fófllgið að vera
nokkurs konar dóirraari í póliltíBk-
um þræt'luimiáluim, en hann æitti
eklki að saimcina ölll vöðd hjá sér.
RITSTJÓRN • PRENTSMIÐJA
AFGREIÐSLA*SKRIFSTOFA
SÍMI 1Q*1DQ

STAKSTEIMAR
Furðulegur
misskilningur
Það er furðulegur misskilning-
ur, sem fram kemur í forustu-
grein Framsóknarhlaðsins í
fyrradag að afstaða ríkisstjórnar
innar valdi mestu um það hversu
mjög samningaviðræður um
kjaramálin dragast á langinn.
Það eru algjör öfugmæli. Ríkis-
stjórnin hefur gert það sem í
hennar valdi stendur til þess að
greiða fyrir iausn deilunnar.
Hins vegar er ljóst, að allar að-
stæður nú eru erfiðari en oftast
áður í kjaradeilum og þess vegna
skiljanlegt að viðræður hafi orð-
ið langdregnari nú en oftast áð-
ur. Það er svo algjört ábyrgðar-
leysi, þegar því er haldið fram
að semja eigi um fullar vísitölu-
bætur á laun. Þeir menn sem
slíku halda fram hafa greinilega
ekkert lært af reynslu liðins
vetrar og síðustu missera. At-
vinnuleysið sem varð mjög mik-
ið í vetur ætti að sannfæra menn
um nauðsyn þess, að atvinnufyr-
irtækin fái tækifæri til þess að
rétta við eftir áföll síðustu ára
og raunar má telja fullvíst, að
almennur skilningur sé nú fyrir
því meðal fólks að það sé óhyggi-
legt að eyðileggja þegar í stað
ávinning atvinnufyrirtækjanna
af gengisbreytingunni með því
að íþyngja þeim um of með
launahækkunum. Örugg atvinna
er meira virði en hækkað kaup-
gjald enda hefur verkalýðshreyf-
ingin viðurkennt þá staðreynd
með því að leggja megináherzlu
á útrýmingu atvinnuleysisins.
Agreiningur
um leiðir
Það er heldur enginn vafi á
því, að ágreiningur innan verka-
lýðssamtakanna um hvaða leiðir
eigi að fara í þessari kjaradeilu
hefur gert sitt til þess að samn-
ingaviðræður hafa dregizt á lang
inn. Það hefur glögglega komið
fram opinberlega, að helztu for-
ustumenin verkalýðssamtakanna
hafa ekki verið á eitt sáttir um
það. Ennfremur er ástæða til að
henda á, að innan aamninga-
nefndar verkalýðssamtakanna
togast á ólíkir hagsmunir. Þar
eru hæði fulltrúar láglauna-
manna og hinna, sem betur eru
settir. f þessum samningum hef-
ur verið lögð höfuðáherzla á það,
að bæta kjör láglaunamanna. Það
er bæði mannlegt og skiljanlegt,
að fulltrúar þeirra launþega,
sem hærri hafa tekjurnar telji
sig eiga erfitt með að ganga frá
samningaboiði með rýrari eftir-
tekjur fyrir sitt fólk. Engu að
síður er ástandið nú þannig í
efnahags- og atvinnumálum að
hjá því verður ekki komizt og
þegar fram í sækir vevður það
engum til góðs að leggja of þung
ar byrðar á atvinnufyrirtækin.
Það gerir einungis erfiðara um
vik að útrýma atvinnuleysinu.
Þáttur samvinnu-
hreyíingarinnar
Framsóknarblaðið harmar það
mjög að samvinnuhreyfingin
hafi ekki gengið fram fyrir
skjöldu í þessum samningavið-
ræðum. Að vísu eru það krókó-
dílstár, sem Framsóknarblaðið
fellir í því sambandi. Ætli kjarni
máfsins sé ekki einfaldlega sá,
að fyrirtæki samvinnumanna eru
engu betur undir það búin að
greiða stórhækkað kaupgjald e*t
önnur atvinnufyrirtæki lands-
manna.
Bezta auglýsingablaðið

<
*