Morgunblaðið - 23.09.1971, Blaðsíða 22

MORGÚNBLÁÐIÐ, KÍMMTUPAGUR 23. SEPTEMRER 1971
22
Minning:
Guðbjörg Jónsdóttir
Fædd 23. september 1896.
Dáin 16. september 1971.
Elsku gó5a amma mín! Nú,
þegar þú ert horfin sjónum okk-
ar, langar mig til þess að minn-
ast þín með nokkrum orðum.
Við andlát ástvinar er söknuð-
ur gjarnan ráðandi í bugum
t
Maðurinn minn,
Kjartan Ólafsson,
andaffitst í Heilsuvemdarstöð-
irmi aiðfaranótt miðvikudags-
in» 22. september.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörs Jónsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar
og aíi,
Tryggvi Þorfinnsson,
skólastjóri,
lézt í Landspítalanum 21. þ.m.
Birgit Jóhanson,
börn og tengdabörn.
t
Utför eiginmanns mins,
Jóns Jónssonar.
Öxi i Þingi,
fer fram frá Þingeyrarkirkju
föstudaginn 24. þ.m. kl. 5.
Sigríður Björnsdóttir.
okkar. Og svo er um mig nú, er
ég sé á bak ömmu minni, einu
ömmunni sem ég nokkurn tíma
þekkti, þér sem varst mér alltaf
svo góð og sem alla tið barst
hag minn svo mjög fyrir brjósti;
ég sakna þín. En þó verð ég
einnig að gteðjast yf'ir þvl, að
nú sfeuli þjáningum þínum vera
lokið og að þú hefuir fengið Hvíld.
Þú varst búin að vera sjúkling-
ur mörg undanfarin ár og dvald
ist á sjúkrahúsum öðru hverju,
nú síðast í rúmt ár.
En ég man þig líka hressa og
káta. Ég man þegar við systurn-
ar, þá litlar stelpur, vorum að
heimsækja þig þar sem þú bjóst
vestur á Melum. Það var alltaf
eitthvað sérstakt að korna til
þin, enda vorum váð þama tiðir
gestir. Oft fengum við liika að
gista hjiá þér og þótti oikkur
mjög gaman þá. Ég veit að þess
ar saunverustundir okkar glöddu
þig mikið, því að allt vildirðu fyr
ir okkur gera.
Á bvöldin þegar við vorum
háttaðar settist þú á rúmstokk-
inn hjá okkur og prjónaðir.
Þá töluðum viið samain, ellegar
hlustuðum á útvarpið þi-tt Þú átt
ir skrítið gamalt útvarp ekki
ósvipað húsburst að sjá. Engin
átti eins útvarp og þú og fór vel
á því.
Þér féll aldrei verk úr hendi,
hafðir vanizt því frá bamæsku
að vinna mikið og þér fannst
annað alveg ófært. Þú prjónaðir
rnikið, sokka og vettlinga og ann
t
Maðurinn minn,
Halldór Ingimarsson,
skipstjóri,
Breiðagerði 2,
verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni föstudaginn 24. sept-
ember kl. 15.
Helga Jóakimsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn,
HELGI SIGURÐSSON,
verkfræðingur,
Brekkugerði 20, Reykjavík,
lézt í Borgarspítalanum 22. þessa mánaðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðmundína Guttormsdóttir.
t
Erginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BJARNI KEMP KONRÁÐSSON,
andaðist að heimili sínu, Vífilsgötu 21, þriðjudaginn 21. sept.
Petra Aradóttir, Hörður Bjamason,
Arnheiður Bjamadóttir, Magnús Guðjónsson, *
Pétur Bjarni Magnússon.
t
Maðurinn minn.
SIGURÐUR BJARNASON,
múrari,
Bamósstíg 39,
andaðist 22. þessa mánaðar.
Guðný Gisladóttir.
t
Otför móður okkar og tengdamóður,
GUÐLAUGAR MAGNÚSDÓTTUR,
sem andaðist aðfaranótt 19. september, verður gerð frá Dóm
kirkjunni föstudaginn 24. september kl. 1.30 e. h.
Jóhanna Haraldsdóttir, Bjarni Bjamason,
Anna Hjartardóttir, Magnús Bjarnason,
Kristín Haraldsdóttir, Jón Bjamason.
an fatnað og oftast gafstu þessa
vimnu þína. Ófláar lykkjurnar
prjónaðir þú á okkur barnabörn
þtn og reyndar á flest börn sem
þú kynntist.
Þú varst mjög barngóð og fer
þvl vel á því, að rrteð þér skuli
vera lögð til hinztu hvridar tvö
lítil böm, drengur og stúlka.
Fyrir 9 árum fluttist þú til
okkar og bjóst hjá okkur óslitið
síðan, eða þar til þú fórst á
sj'úkrahúsið í fyrra. 1 þessi ár
hélzt þú heimilinu hlýju og nota-
Iegu, fyitr okkur systumar á
daginn, þvl mamma þurftí að
vinna úti. Þú vaktir okkur I vinn
una eða skólann, gaflst okkur
morgunmat og dreiflst okkur af
stað. Þú beiðst okkar heima
seinna um daginn tilbúin að
leysa hvem vanda. Þú varst
mjög lagin við sauma og þess
háttar og hjálpaðir okkur með
handavinnuverkefnin í skólan-
um. Þér fannst við ekfei nærri
nógu vandvirkar. Við vildum
hespa öllu af með hraði, en þú
vildir hafa hvert spor á sínum
stað. Enda flór oft svo að þú
raktir upp eftir okkur og varst
ekki ánægð flyrr en allt var kom
ið í lag.
Oft sátuim við saman tvær, þú
og ég, og töluðum saman um líf
ið og tilveruna yflirleltt. Þú trúð
ir á Guð og almætti hans, og ef
eitthvað bjátaði á leitaðir þú til
hans. Og þú vildir að ég gerði
slíkt hið sama.
Þú kynntist mörgu flólki um
ævina og varst fljót til að eign-
ast vini. Vinum þinum varstu
trú og trygg og sást aldrei nema
gott eltt í fari þeirra, en ef þér
fannst einhver gera eitthvað á
hluta þinn, gleymdir þú þvi held
ur ekki fyrsta kastið. Þú sagðir
mér frá bernsku þinni og upp-
vexti, frá flöður þínum sem þér
þótti mjög vænt um en sem þú
þó þekktir lítið; frá móður þinni
sem alltaf var þin hlif og þinn
skjöldur, en sem þú misstir svo
skyndilega.
Þú sagðir mér frá húsbændum
þinum og móður þinnar. Þau
höfðu verið þér góð, en ströng.
Þú varst látin vinna mikið og
þekktir engan leikaraskap.
Þú sagðir mér frá kynnum
ykkar afa, heimild ykkar, börn-
t
Hjartans þakkir fyrir sýnda
samúð og vinsemd vegna and-
láts og útfarar konu minnar
og móður okkar,
Árnýjar Huldu
Júlíusdóttur,
Nökkvavogl 9,
Reykjavík.
Sæmundur Kr. Jónsson,
Kifttjana Sæmundsdóttir,
María Sæmundsdóttir.
t
Alúðarþakkir til allra þeirra,
sem sýndu okkur vináttu og
samúð við fráfall systur okk-
ar,
Systir Marie Klothilde.
St. Jósefssystur,
Landakotl.
uim ykkar litlum, leikjum þeirra
og bernskubrekum. Þú varst
þeim góð móðir, fórnflús og blíð.
Þú trúðir fastlega á framhald
þessa iffls og ég vona að trú þin
hafli verið á rökum reist. Ef svo
er veit ég að þú hefur fundið
ástvini þína á uridan þér gengna,
floreldra þína, systikin þin og dótt
ur þína, hana Önnu frænku, sem
þú misstir fyrir mörgum árum
og þú saknaðir svo mjög.
Þú Itfðir það að verða lang-
amima fjögurra lít'illa telpna.
Þessar litlu stúlkur voru yndi
þitt og eftirlæti og aldrei varstiu
ánægðari en þegar litlar hendur
struku þér um vangann, eða litið
höfuð hjúfraði sig að brjósti
þinu.
En nú sjá þær ekki langömmu
oftar.
Við sem eftir lifum hefðum
svo gjarnan viljað eiga efttr að
njóta samvista við þig miklu
lengur, en erum þó þakklát fyr-
ir hvemig þú fékkst að sofna inn
í eilífðina án vitundar um að nú
væri jarðvist þinni lokið. En við
sáum hvert stefndi. Að lokum,
elsku amma, þakka ég þér állt
sem þú varst mér og fjölskyldu
minni alla tíð. Ég þakka þér fyr
ir umihyggju þína í okkar garð,
ástúð og hjartagæzku, og mun
minnast þin ævinlega og þakka
flyrir að hafa átt ömmu sem þig.
Amima hét íullu nafni Guð-
björg Jónsdóttir. Hún var flædd
að Víðidalsá i Strandasýslu 23.
sept. 1896 og var því tæpra 75
ára er hún lézt. Hún var ein af
fjórum börnum Sigríðar Bene-
cliktsdóttur frá Gestsstaðaseli
Strandasýslu og Jóns Einarsson
ar frá Hlíð í Kollafirði. Alsystk
in hennar voru Matthildur,
Steflán og Bentina, en auk þeirra
átti hún þrjá hálflbræður, Einar,
Guðmund og Ólaf. Áttu þau
sama föður.
Sigríður og Jón giftust ekki
og stofnuðu aldrei heimili svo
það kom a-f sjálfu sér að börn-
unum var koim'ið fiyrir hjá öðr-
um, nema ömmu sem ólst upp
hjá móður sinni. Þær mæðgur
áttu heimili sitt að Eyjum í
Strandasýslu. Þar vann Sigríður
langamma öll algeng sve'itastörf
eins og tíðkaðist hjá vinnukonum
í þá daga og eins mun amma ekki
hafa verið margra ára þegar
hún flór að taka til hendinni. Þeg
ar amma var 16 ára fluttust þær
mæðgur ti’l Hergilseyjar á Breiða
firði en þar bjó þá Matthildur
systir ömmu ásamt manni sin-
um Hafliða Snæbjörnasyni og
settust þær að hjá þeirn. 1 Her-
gilsey kynntist arnma mannsefni
sínu, Árna J. Einarssyni, og
gengu þau i hjónaband 3. nóv.
1917. Þau byrjuðu búskap sinn
að Holti, Barðaströnd, en fluttust
þaðan aftur til Hergilseyjar og
stuinduðu síðan búskap þar og í
Sauðeyjuan. En árið 1930 tók
fjölskyldan sig upp á ný og
fluttist til Flateyjar á Breiðafirði.
Þá var þar blómleg byggð og
næg vinna og starfaði afi þar
mest sem smiður og vélamaður.
1 Flatey keyptu þau sér lítið
íbúðarhús og er það heimili afa
enn í dag. Þau eignuðust fjögur
börn, Bergþóru, Önnu, Sigurjón
og Hafliða, sem öll lifa nema
Anna er lézt árið 1959.
Leiðir þeirra afa og ömmu
skildu og bjö hún hér sunnan-
lands síðustu 20 árin.
Fyrstu árin hér bjó hún ein og
vann þá fyrir sér með saumum
og öðru sem til fléll, en flutti síð
an til Bergþóru dóttur Sinnar og
átti heimili hjá henni síðan. Sig-
urjón sonur hennar, kvæntur
Svanhvíti Bjarnadóttur, býr á
Patreksfirði og dvaldi hún oft
hjá þeim á sumrin meðan heils-
an leyfði. En núna um nokkurra
ára skeið hrakaði heilsu hennar
stöðugt, þar til svo var komið,
að hún flór í fyrrasumar á Borg
arspítalann og síðan á Sólvang
i Hafnarfirði þar sem henni var
hjúkrað með stakri prýði.
Viku fyrir andlátið versnaði
henni mjög. Fljótlega missti
hún meðvitund og með hverjum
deginum sam leið virtist hún
falla í dýpri dvala, þar til öllu
var lofcið 16. sept. s.l. Þá vantaði
hana viku til að ná 75 ára aldri
og er hún þvi jarðlsett á afmælis
daginn sinn.
Niðjar hennar eru 14 að tölu,
þrjú börn, 7 barnabörn og fjög-
ur barnabarnaböm.
Með ömmu er gengin góð
kona, sómi sinnar tíðar. Guð
blessi minningu hennar og leiði
hana um ókunna stigu.
Freyja Kolbrún Þorvaldsdóttir.
Einar Þorgeirsson
EINAR frændi er dáinn. Hann
lézt að heimili sínu aðfaranótt
laugardagsins 11. september og
íer útför hans fram I dag frá
Fossvogskapellu.
Enda þótt heilsu Einars hafi
hrakað mjög síðustu árin, kom
andlát hans okkur ástvinunum
á óvart. Hann var mjög dulur
maður og kvartaði aldrei, svo
vinir hans gerðu sér ekki grein
fyrir hve helsjúkur hann var.
Einar fæddist hér í Reykjavík
6. marz 1917 og var því á 55.
aldursári, er hann lézt. Foreldr-
ar hans voru hjónin Þorgeir
Guðjónsson, verkamaður, og Jó-
dís Ámundadóttir, bæði af Fjals-
ætt. Starfaði hann lengst af við
iðnað, þar til fyrir 10 árum að
heilsa hans leyfði það ekki. Á
yngri árum stundaði Einar mikið
íþróttir og ferðalög og var alla
tíð mikill náttúrunnandi, en
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát
og jarðarför rtióður okkar,
tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
Rósu Jóhannesdóttur
frá ísafirði.
Guðný Jóakimsdóttir,
Guðrún Jóakimsdóttir,
Jóhannes Jóakimsson,
Þorsteinn Jóakimsson,
tengdabörn, bamabörn
og barnabarnabörn.
vegna sjúkdóms þess, er dró
hann til dauða, varð hann síðari
árin einnig að neita sér um þann
munað að ferðast um. Heyrðist
aldrei æðruorð frá honum og
sætti hann sig við örlög sín. Las
hann mjög mikið og var einkar
fróður um marga hluti, fróðarl
en margur langskólamaðurinn,
en hann var alveg sjálfmenntað-
ur.
Einar bjó alla ævi í Reykjavik
og lengst af við Öldug. 25 A, en
það hús byggðu foreldrar hans
fyrir 38 árum og bjó hann þar
til dauðadags. Eftir lát föður síns
bjó hann með móður sinni i 8 ár,
eða þar til hún lézt 1962, og síð-
an í sambýli við fjölskyldu syst-
ur sinnar Guðmundu og þakka
þau af hjarta fyrir að hafa feng-
ið að hafa hann hjá sér. Einar
var sérstaklega barngóður og
hændust öll börn að honum,
sérstaklega böm systra hans,
sem voru um tíma 14 talsins I
húsi afa og ömmu. Systumar
þrjár bjuggu allar eftir gifting-
una í húsinu og þótt tvær þeirra
flyttust burt, þegar fjölskyldur
þeirra stækkuðu, bjó sú þriðja
áfram í húsinu með fjölskyldu
sinni og nutu böm þeirra í ríkum
mæli elsku hans og umhyggju.
Einar var þannig maður, að
menn mátu hann því meir, sem
þeir kynntust honum betur.
Drenglund hans og heiðarleiki
brugðust aldrei. Fáa giftu getur
meiri en að kynnast slíkum
mönnum, njóta trygglyndis
þeirra, góðvilja og vinarþels.
Það hefur mannbætandi áhrif á
alla, sem kynnast þeim.
Við söknum hans mjög, en um
leið erum við þakklát fyrir þann
tíma, sem við fengum að hafa
hann og stolt af að vera skyld
honum. Frænka.