Morgunblaðið - 29.07.1972, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 1972
14444 g 25555
EWbrí!m\
14444 ©25555
Fa
niLii.i.n. i \
T TT n "
BILALEIGA
CAR RENTAL
21190 21188
frá kl. 9—22 al'a virka daga
nema laugardaga frá kl. 9—19.
Bílasalinn
við Vitatorg
Sími 12500 og 12600.
BILALEIGAN
AKBBAVT
r8-23-4t
sendunt
SKODA EYÐIR MINNA,
SHODtt
LEIGAN
AUÐBREKKU 44-46.
SiMI 42600.
1 STAKSTEINAR
Við hvern
er að sakast?
Kommúnistar eru einkar
gjarnir á að sýna óheilindi í
samstarfi við lýðræðissinna.
Þeir eru furðu lagnir við að
eigna sér aðgerðir, sem falla í
góðan jarðveg og njóta vin-
sælda. Á sama hátt reyna þeir
jafnan að koma ábyrgðinni á
óvinsælum aðgerðum yfir á
herðar samstarfsflokkanna.
Vinnubrögð af þessn tagi eru
einkennandi fyrir kommún-
Lsta.
Þegar Ijóst varð, hvemig
skattastefna rikisstjórnarinn-
ar hefur lagzt með ofurþunga
á elli- og örorkulífeyrisþega,
benti Morgunblaðið þegar á,
að ekki myndi líða á Iöngu
þar til Alþýðubandalagið hæfi
herferð gegn samstarfsflokk-
um sínum í ríkisstjórninni og
sakaði þá um ósvinnuna.
Venjuleg vinnubrögð Al-
þýðubandalagsins létu ekki á
sér standa og eru nú komin
í dagsljósið. Á fimmtudag
birti Þjóðviljinn grein undir
fyrirsögninni: „Er Eysteinsk
an ennþá lfandi i Framsóknar
flokknum?" í grein þessari er
borlð mikið lof á Magnús
Kjartansson, heilbrigðismála-
ráðherra, fyrir að hækka elli-
og örorkulifeyrinn í samræmi
við almannatryggingalögin,
sem sett voru i tið viðreisnar
stjórnarinanr.
Ummæhn um Magnús Kjart
ansson eru m.a. á þessa leið:
„Honum hefur að visu verið
þakkað, en ég þakka enn, því
að það sem vel er gert stend-
ur lengur en það sem miður
er.“
Halldór E. Sigurðsson nýtur
ekki sömu aðdáunar í Þjóð-
viljagreininni; um afrek hans
er sagt: „Ef fjármálaráðherra
Framsóknarflokksins fellst
ekki á að gera hér einhverja
bragarbót á sköttum okkar,
sem búin erum að Ijúka starfs
deginum fyrir þjóðféiagið við
erfiðari kjör og erfiðari að-
stæður en hann þekkir sjálf-
ur, sá ágæti fjármálaráðherra,
þá sýnist mér sem sönnun sé
fengin fyrir því, að svartnætti
íhaldsseminnar sem rikti inn-
an Framsóknarflokksins á tím
um Eysteinskunnar sé enn við
liði, og þá er ekkert fyrir okk
ur gamla fólkið að gera annað
en leggja það vel á minnið,
þar til við kjósum næst til Al-
þingis, þau okkar sem það
iifa, og notfæra okkur þessa
vissu, þegar við ákveðum
Að gefnu tilefni
Að gefnu lilefni vill Tíminn taka það fram, að
eins og allir stjórnarflokkamir stóðu einhuga
aö stórhaekkun tryggingabótanna og öðrum út-
gjöldum til félagsmála, eins stóðu þeir saman
aö þeirri tekjuöflun, sem nauðsynleg var, og
voru sammála um þá skattaiagabreytingu,
sem gerð var. Þar á meðal stóðu þeir allir og
bera allir jafna ábyrgð á einstökum atriðum i
skattalögunum eins og td. persónufrádraetti
ellillfeyrisþega. Að kenna einum öðrum frem-
**'■ er óréttmætt og farsælla að standa saman aö
"" Iagfaeringum, sem nauðsynlegar eru.
—TK
Forystugreln Tímans í gær,
íöstudag.
eniiþá lifandi I
í Framsóknarfl.?
Kg verb að vifturkentu. að eg
er ekkt emti þeirra siwn fágnMOu
HÍVútkotriti skaKsitráruHiur. þvi
jrft sjiiíugur þett.i árfe
y:; skoHa eu murg
HikU fligJKt ég.
ckki jteg
Þetta er fyrirsögn á grein um
skattafargið á elli- og örorku-
hvað við þá kjósum, og reyna
að breiða út meðal þeirra sem
yngri eru þá vitneskju sem
við höfum uni ihaldsöfl innan
fiokksins, sem öllum flokkum
fremur hefur beitt íhafdssemi,
þegar hann hefur getað borið
því við . . . “
Þannig niðuriægja alþýðu-
bandalagsmenn Framsóknar-
flokkinn, forystuflokk ríkis-
stjórnarinnar, í hver.ju mál-
inu á fætur öðru. Forystu-
menn Framsóknarfiokksins
hafa látið þetta óátatið til
þessa, en nú virðtst greinilega
sviða undan niðttrlægingunni.
í forystitgrein Ttmans i gær
segir: „Að gefnu tilefni vill
FramsOkoarmattm nu kír
utn hana.
Ilrtt i*r svn aoaab. að vib gi !
ttm ttkkt ímii’s v-ií) þijí'i t>l leogdar,
art þ.i c sem lUagnus K :.n t m ■
soo retttr okkur srm fteil
b-rigðtsC'áSherra. Iitki lluWtiitr K
Sigarðsseír margfall aí okkur
aítur >eat fjarmúlaraðfcerTa.
jk vtiinubrttgft gietu tStka/J: i
ihatdnamri stpt>rst ?*■
lifeyrisþegum, sem birtist í
Þjóðviljanum sl. fimmtudag.
Tíminn taka það fram, að eins
og allir stjórnarílokkarnir
stóðu einhuga að stórbækkun
tryggingabótanna ©g öðrum
útgjöldum til félagsmála, eins
stóðu þeir saman að þeirri
tekjuöfiun, sem nauðsynleg
var, og voru sammáia um þá
skattalagabreytingu, sem gerð
var. Þar á meðal stóðu þeir
allir og bera allir jafna á-
byrgð á einstökum atriðum i
skattalögiiniim eins og t d. per
sónnfrádrætti eiitlifeyrisþega.
Að kenna eimim óðrnm frem
ur er óréttmætt og farsælla
að standa saman að þeim lag-
færiragum, seni nanðsynlegar
eru.“
Hafliði Jónsson garðyrkjustjóri:
Hollan hendun-gnæn gnös
„Á miðju sumri fannst þér
allra fyrst,
að farið væri að dimma í
þínum bæ,
og sveitin þdn með rafs- og
rósablæ
fékk rökkursvip — og gleði
þín var misst."
Júlímánuður hefur verið
bændum og blómaræktend-
um óhagstæður ekki siður en
erlendum ferðamönnum, sem
hér fá aðeins súld og þokur.
Það á því vel við að vitna í
„Svört verða sólskin", ljöð
Guðmundar Frímanns, er nú
situr öndvegi norðlenzkra
skálda.
1 því dimmviðri, sem nú
liggur yfir landi með viðun-
anlegum hlýindum og logn-
blíðu, er mikil gróskutíð fyr-
ir hvers konar sveppi, er
valda garðagróðri vanlíðan og
jafnvel drepi, eF ekkert er
gert til hjálpar. Sveppir eru
lifandi gróður, en blaðgrænu-
laus. Þeir lifa ýmist á lifandi
plöntum eða leifum dauðra
jurta. Sveppirnir fjölga sér
með gróum, er geta borizt
með golu langar leiðir og
þannig orsakast oft illskæð-
ur faraldur sem getur gert
mikinn uppskerubrest á ökr-
um. Bezt þekkjum við til kart
öflumyglunnar, sem oft hefur
orðið hinn mesti skaðvaldur
hér sunnan- og vestanlands i
svipuðu veðurfari og nú hef-
ur verið rikjandi. Hættan er
því yfirvofandi ef ekki bregð
ur til kælu og þurrviðra. Það
er vissara að fylgjast vel með
kartöflugrösunum næstu vik-
urnar og bregðast skjótt við
til varnar, ef grængráir blett-
ir sjást á blaðröndum. Þeir
dökkna síðan og blöðin fara
að visna. Sveppagró-
in frá blöðunum detta síðan í
moldina og nái þau að komast
í snertingu við kartöflurnar,
þá koma í ljós blágráír smáir
blettir, sem síðar verða að
mógrárri sí-stækkandi
skemmd á kartöflurmi og
gera hana ónothæfa til mat-
ar.
Með varnarlyfjum má koma
í veg fyrir útbreiðslu mygl-
unnar. Lyfin mynda varnar-
hjúp á blöð og stöngla og
koma í veg fyrir, að gróin
nái þar festu.
Margs konar sveppalyf fást
til úðunar og er erfitt að gera
upp á milii þeirra.
Einnig má minnast á grá-
sveppinn, sem oft getur herj-
að á rósir og glitfífla (dhali-
ur), að ekki sé minnzt á sal-
at og fleira grænmeti. Gró-
in mynda þá þétta netslæðu
yfir rotbiettinn. I þurru lofti
og þar sem loftið er á stöð-
ugri hreyfingu er hættan lít-
il af grásveppum, en hann
getur orðið mjög magnaður
í gróðurreitum og gróðurhús-
um, ef þess er ekki gætt í
tæka tið að sporna við hon-
um. Hið sama gildir í græn-
metisgeymslum.
Fjólusveppur sækir nú m.iög
á stjúpur, einkum þær piönt-
ur, sem eru á öðru ári. Og
rotsveppir sækja á margar
tegundir sumarblóma í þessu
rakamettaða sumarlofti. Þess-
ir sveppir eru t.d. mjög oft
áberandi í fiðrildablómi fnem
Fi-amhald á bls. 18