Morgunblaðið - 29.07.1972, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 29.07.1972, Blaðsíða 10
1Q MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. JÚLl 1972 Eva Vilhelmsdóttir, fatahönnuður: TÍZKAN í EVRÓPU Kaupmannahöfn Á leið minn: um fjórar af .stórtx>rgum Evmpu, Kaup- mannahöfn, Amsterdam, Par- is og London, þræddi ég ýms ar þekkíar verzlunargötur í miðborg'nn', kánnaði topp íizikuna og það nýjasta í kvenfatnað’, sem þessar verzl anir hafa á boðdóium. Þetta Eva Villielmsdóttii'. var i júnilok og ég byrja með rétt'um frá Kaupmannahöfn. Það er skýjaður h minn en þó heitt í veðri dag.'nn, sem ég gekk upp Strikið frá Köngs ns Nýjatongi, -— ekki beinlin s bikíniveður. Eitt af því fyrsia, sém ég rak augun í hjá Margrit Brandt, var þó síður kjóil úr ba'.'onefn:, sér- stakiega hannaður sen sund kjóli, mjög sexy, þunnur, að- skor nm og fieginn. Snemma í vor t'lkynnti frú Brandt há- tíðiega, að nú ættu ungu stúlkurnar að fleygja gömlu góðu g.'d'abuxunum, sem svo mjög hafa verið elskaðar og dáðar undanfarin ár. 1 stað þeirra ættu þær að gerasl konur og snúa sér að „lady- li'ke“ stí'inum nýja, sem þróazt hefur upp úr dýrkun tei'kn ara á tízkunni frá 1945—55. Hún k'æðir stúikur sínar sem nú eru þrýstnar og barnr fagrar blondmur, í feli'nga pits og b azerjakka með púð urkvasta nældan i kraga homið. Innanundir eru þunn- ar krep- eða silk'blússur. Á kvöldin síðir satínkjólar a la Jane Harlow og þunmur undir fatnaður úr silki-, satin- eða biúnduefnum. Langar, marg- faldar perlufestar, sanserað make-up á andlit og neglur, og litirnir hvítt, bleikt, ljós- blátt, ljósgrænt og Ijósgult. Hjá Bee Cee er ungur ný- útskrifaður teiknari, Ivar Gnindahl. Hann notar mikið rúskinn, leður og pelsaskinn i gráu, vínrauðu, laxableiku, og drapplit'u. Eftir hann eru dýrðiegir stuttir rúskinns- jakikar með mjög víðum hand veg, rykktir undir beru- stykki og með stroffprjóni i mittið og um úinliði. Þröng- ar, þunnar leðurbuxur með eða án smekks. Hnésíðar rú- skinns- og ieðurkápur skreyttar refa- eða hreysi- kattaskinni. Bee Cee er mest með dýran og glæsi'legan fatn að, finlega og mjög vandaða ítalska skó. Nþrgaard paa Strþget hef- ur ætíð haft fingur á púlsi tizkunnar, en mér virðist hann ekki hafa trú á „lady- like“ stílnum. Hjá honum sá ég mikið af síðbuxnasettum, buxum með „baggy“- eða sjó- liðasniði og stutta jafcka með renniiás að framan og tvö- faldri teygju i mittið. Mest úr þunnum bómullarefnum með satináferð í hvitu, bleiku, ljósbláu og hreinu litunum. Nþrguard kaupir mikið inn frá Frakklandi t.d. frá Emm- anuelle Khanli. Hennar verk eru blússur og stuttir kjólar úr indverskum bómullarefn um, en með rúmenskum, hand saumuðum bródermgum. Ým- islegt frá Jap með dæmiigerðu Kenzo-sniði. Stuttar víðar blússur, stuttir jakkar úr ör þunnum gisnum ullarefnum með púff eða kímanó, sem Kenzo er svo mjög frægtur fyrir. Jakkarnir eru oft skreyttir eða bryddaðir silki- eða bómuillarböndum. Þarna sá ég einnig rómantíska strá hatta með böndum eða gervi- blómum, sem einnig lágu stök í stórum hrúgum. Alls konar skyrtuboiir með eða án erma og í öllum litum. Röndótt bóm uillar-bikini og „boob tubes“ frá London, það eru þunnar peysur eins og strokkur í lag inu og hylja aðeins maga og brjóst. Hvarvetna sá ég stúlkur spóika sig i blússum eða bolum flegnum niður í mitti að aftan og Nprgaard er með mikið úrval af þessu. 1 sérstaklega innréttuðu bamaherbergi, er Nþrgaard með mjög skemimtilegan barnafatnað. Heiilmikið af bómullarskyrtum, bolum og peysum, röndóttum og í skær um litum. Flaueisifatnað og samfestinga frá Wrang-ler oig Lewis og ýmislegt með sama sniði og fatnaður á fullorðna nema, i smækkaðri mynd. Deres-verzlanimar eru eign Ginsborg-fjölskyldunn- ar og dóttirin Sysser annasl: mestalla hönnun. Hún er einnig andvíg „lady-like“ stíln 'um, en er undir sterkum áJhrifum frönsku tízkunnar. EJftir hana sá ég breiðrönd- ótta Skyrtuboli og galla- buxnasamfestinga úr ýmiss konar efnum, t.d. denim og flaueli. Svuntukjóla með leð urblökuermum, blússur, stutt ar eða síðar, sem einnig eru notaðar sem stuttir kjólar. Oft samsettar úr fleiru en einu mismunandi mynztruðu efni. Um þessar mundir er sjóliða-tizkan löngu úrelt orð in, en þarna fann ég úr land- sjó- og flug'hemum skyrtur, jakka og húfur með merkj- um og öl'lu tilheyrandi. Hjá Deres fást skór og töskur Framh. á bls. 25 Mörgum íslenzkum alþýðumannin- um mun hafa fundizt launakröfur þær, sem læknar settu fram nú ný- verið, hærri en hóflegt mætti kall- ast, og er höfundur Þankabrota einn i þeirra hópi. Það skal fúslega við- urkennt, að launamismunur að vissu marki er sjálfsagður og eðlilegur, þegar tekið er tillit til mismunandi menntunar, ábyrgðar og erfiðis sem hin ýmsu störf krefjast. En hinu má heldur ekki gleyma, að þegar há- skólaborr'arar hefja störf sem full- menntaðir menn, hafa þeir þeg- ar fengið greiddar geysiháar fúlg- ur úr sameiginlegum sjóðum þjóðar sinnar, sem stendur að langmestu leyti undir menntunarkostnaðin- um. Það skýrir sig sjálft, að launa- mismunur lærðra og leikra hlýtur að eiga að minnka í réttu hlutfalli við aukna þátttöku þjóðarheildarinnar í menntunarkostnaði einstaklingsins. Eitt mest áberandi kosningaloforð vinstri flokkanna þriggja, sem nú fara með stjórn, var aukiS launa- jafnrétti. Það þarf því engan að undra þótt nokkurs klökkva gætti hjá fjármálaráðherra, Halldóri E. Sigurðssyni, þegar hann, áður en samningar við læknana tókust, lýsti því í fjölmiðlum fyrir þjóðinni, hversu vel læknar væru launaðir og hversu góð tilboð ríkisstjórnin hefði gert þeim. Hins gleymdi hann að sjálfsögðu alveg að geta, að þegar þetta var, höfðu ráðherrarnir nýver- ið hækkað sín eigin laun all mynd- arlega, enda þótt þau hafi, am.k. frá sjónarmiði lægst launuðu þegna þjóð félagsins, mátt virðast sæmilega ríf- leg fyrir. Við skulum nú skoða þetta nokkru nánar. Samkvæmt samkomulagi því, sem læknar endanlega samþykktu, eru grunnlaun þeirra nú frá kr. 45.923,- á mánuði fyrir aðstoðar- lækna á fyrsta stigi til kr. 70.545,- fyrir sérfræðinga með sex ára starfs aldur. Að viðbættum 17 vísitölustig- um verða þessar tölur kr. 52.730,- og 82.538.-. Enda þótt ýmsumrmundi nú sýn- ast þetta viðunandi mánaðarlaun, eru þó laun lækna bara skítur á priki borið saman við laun ráðherr- anna. Ráðherralaun, þ.e. grunnlaun + vísitöluuppbót að viðbættu þing- fararkaupi, nema nú kr. 147.400,- til kr. 154.420,- (forsætisráðherra) á mánuði, eða u.þ.b. áttföldum laun- um verkamanns. Einhverjum hefði nú sýnzt sjálf- sagt, að eftir allan áróðurinn fyrir launajafnrétti fyrir kosningarn- ar 1971 hefðu forustumenn stjórnar- flokkanna átt að líta á það sem skyldu sína að ráðast á garðinn þar sem hann var hæstur, og lækka laun ráðherra. Það hefði vissulega verið ótvíræð sönnun þess, að hugur fylgdi máli og að þeir vildu sjálfir nokkru fórna fyrir málstaðinn. En það hefur löngum sýnt sig, að hugsjónir vinstri manna hafa reynzt heldur lausar fyrir þegar um persónulega hagsmuni leiðtog- anna er að ræða, og eru hinir sjálf- skipuðu „leiðtogar alþýðustéttanna" á Islandi þar engin undantekning. 1 maímánuði s.l. var sem sé svo komið, að ráðherrum vinstri stjórn- arinnar fannst ástæða til að hækka launin við sjálfa sig, hvort sem þeim hefur nú fundizt of lítill orðinn munurinn á sínum eigin launum og launum verkamanna, eða þeim hef- ur virzt þessi skitnu 150.000.- króna mánaðarlaun duga skammt til að mæta verðhækkunum Ólafíu. Hvað um það; fulltrúa stjórnarflokkanna var falið að leggja til við þingfar- arkaupsnefnd, að laun ráðherranna skyldu hækka um kr. 72.000,- á ári til viðbótar þeirri vísitöluhækkun sem kemur að sjálfsögðu á laun allra opinberra starfsmanna. Og það furðu legasta var; þegsi launauppbót var sktrð þvl kynduiga naifni, „Ferðapen- lngar“! Nú er það vitað, að allur bifreiðakostnaður ráðherra, sem og ferðakostnaður í embættiserind- um, er greiddur úr ríkissjóði. En ferðapeningar skyldi það heita! Er skýringuna e.t.v. að finna í þvi, að endurgr. ferðakostnaður opinberra starfsmanna er undanþeginn skatt- gjaldstekjum? Var „hugsjónin", sem að baki lá, kannski sú, að ráðherr- ana langaði til að velta svolitlu af skattabyrði sinni yfir á ,,al- þýðustéttimar"? Svo mikið er vist, að slíkar greiðslur hafa ekki tíðk- azt fyrr til íslenzkra ráðherra. Auk þessa hafa svo ráðherrar vinstri stjórnarinnar riðið á vaðið með að létta af sér störfum með því að not- færa sér heimild í lögum ti-1 að ráða til sín aðstoðarráðherra, hverra laun eru vitanlega greidd af almanna fé. Er þetta sjálfsagt gert m.a. til þess, að þeir hafi rýmri tíma til að sinna persónulegum áhugamálum, s. s. póli tískri áróðursstarfsemi og fleira af því tagi. Nú kynni einhver að vilja segja, að ekki taki því að vera að gera veður út af 6 þús. króna hækkun á mánaðarlaunum ráðherra. Og vissu- lega virðist þetta smávægilegt þegar um er að ræða menn, sem höfðu hvort sem var hátt í tveggja millj. króna árslaun. Hins vegar er rík ástæða til að benda á þau gagngeru umskipti, sem verða jafnan á orðum og at- höfnum leiðtoga hinna svokölluðu „vinstri manna“, eftir því hvort þeir eru í stjóm eða stjórnarandstöðu. — Og þegar allt kemur til alls, þá svara þessi litlu 6.000,- króna við bótarlaun ráðherranna til nærri % af mánaðarlaunum verkamanns.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.