Morgunblaðið - 29.07.1972, Blaðsíða 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 1972
MEÐ KRÓA, PJE, Á.Þ. OG MÖ GGU.
Síða þessi, seun nú hleypur af stokkiinum, sekkur vonandi
ekki í s.jósetning'ii. Um hana er ætlað að aka þeim hugðar-
efniim og málnm sem eru á rúntinum hverju sinni hjá ungn
fólki.
„Ég vildi reyna á mig“
Rabbað við Ingibjörgu Sverris-
dóttur steypukonu
Karlmenn eru í ábyrgðar-
stöðum og vinna erfiðisvinnu,
en konur hafa yfirieitt unnið
léttari störfin. Þannig hefur
það verið um aldaraðir.
Á sumrin vinna stúlk-
ur í verzlunum, skrif-
stofum eða í garðavinnu svo
eitthvað sé nefnt. Piltarnir
fara aftur á móti á sjóinn,
eru í byggingarvinnu, vega-
gerð eða brúargerð.
í>að eru til undantekning-
ar frá öllum reglum ef regl-
ur skyldi kalla. Þegar blaða-
maður Morgunblaðsins fór á
stúfana til þess að vita hvort
ekki væru neinar skólastúlk-
ur, sem stunduðu hin svoköll
uðu karlmannsstörf í sumar
fann hann eina. Hún er í
menntaskóla, heitir Ingi-
björg Steinunn Sverrisdóttir
og vinnur í sumar við að
steypa gangstéttir.
Engan leikaraskap:
„Við þurfum meira lýðræði66
Rætt við Kára Þórsson,
uni leiklistarskólamál, sem
nú eru í deiglunni
„Hér \erður að byggja frá
grunni. V'ið liöfum eiginlega
ekkert að miða við nema hug-
sjónina, en ernm samt raun-
sæ.“ Það var Kári Halldór
Þórsson sem komst þannig að
nekt
ég finn það vaxa
það byrjar djúpt
djúpt í skúmaskotum
sálarinnar
það sópar burt skúmanum
í einni svipan
og sprettur framúr
frumskógi hugsana minna
penninn lyftist
blaðið bíður
svo bjart svo nakið
ég vil hylja nekt þess
og prjóna því peysu orða
færa það i föðurland
fallegra orða
ég byrja á fyrstu lykkjunni
undir og í gegn
en í handvömim minni
missi ég hana niður
og í nöktu blaðinu
sé ég speglast
nakinn huga.
Þessi nöktu orð héma upp-
yfir skrifaði ég í óstuði
13. maí, þá staðsettur í höf-
uðplássi Norðlendinga Ak
ureyri. Það lágu próf í loft-
inu, en þrestir spásséruðu á
grein í I.ystigarðinum, og sól-
in skein á köflum.
Þelið hjá mér núna er svip-
að, því að ég hef enga hug-
mynd um hvað ég á eiginlega
að skrifa, hvaða orðum ég á
að troða á pappírinn til að
hylja hvítuna. Ég gæti nátt-
lega sagt eitthvað spak-
legt um efnahagsmálin í Tan-
zarríu eða talað um ræktun á
steinbít eð kattarfiski í poll-
um í einhverju ríki í Júesei.
Talað um veðrið í dag , í gær,
og hinn daginn.
Þið sjáið, að þetta er hálf-
gert kirkjugarðsveður í
þessu hjá mér. En hvað um
það, þeir voru að biðja um
nokkur orð á b!aði.
Kirkjugarður. Það hafa nú §
allir komið i kirkjugarð eða
eiga eftir að koma þangað
Framhald á bls. 20
orði við síðuna er við röbb-
uðum við liann uni þan sam-
tök áhugafólks nni leiklistar-
nám seni nú eru að koniast á
Iegg hér og er einkum stefnt
að því að beina ieiklistar-
skóia þeim sem á að rísa inn
á þær brautir sem leiknemar
h-lja beztar.
Eins og kunnugt er hefnr
alit leiknám hangið í laiisu
lofti hér þar eð enginn skóli
hefur tekið inn nemendur um
skeið. Og ekki voru þeir skói
ar sem það gerðu upp á ýkja
marga fiska að mati Kára sem
er útskrifaður úr Þjóðleik-
liússkólannm; þar hefði
t.d. mikið skort á lýðræðis-
ieg vinnubi'ögð, skaplegan
vinnutima, og jafnvei grund-
vallaratriði eins og iíkams-
þjálfun og spinn (impró-
visjónir). „En við ætlum ekki
að hengja okkur í þessu,“ seg
ir Kári, „heldur vinna
jákvætt frani á við frá deg-
inum í dag. Að vísu verðiu-
að taka tillit til þess sem gert
hefur verið áður, en aðalatr-
iðið er að hleypa lýðræði inn
í starfið og gera andrúmsloft-
ið persónulegt.“
„DET ER EN
KATASTROFE"
Þessi samtök eru að taka á
sig mynd þessa dagana og
stofn'fundur var í Norræna
húsinu s.l. sunnudag. Þau
eru sprottin út úr ráðstefnu
norrænna leiknema, sem hald-
in var í Humlebæk í Dan-
mörku 3.—8. júlí. Hana sóttu
4 íslendingar, þ. á m. Kári, og
byggja samtökin tillögur sin-
ar í leiklistarskólamálum
mjög á ályktun ráðstefnunn-
ar. Á henni var stofnuð Norr
æn leiklistarnemanefnd sem
ætlunin er að komi á „upp-
lýsinganeti" fyrir leiklistar-
skóla á Norðurlöndunum og
munu samtökin hér á íslandi
taka þátt í því, þar til við
fáum skóla, og nýta upplýs-
ingar og reynsiu annarra til
þess að komast sem næst hin-
um „fullkomna leiklistar-
skóla.“ „Þó að brýna nauðsyn
beri til að fá skóla sem fyrst,
þá er það engin afsökun að
hann sé ófullkominn í byrjun.
Við verðum að byrja þar
sem aðrir skólar eru staddir."
Kári kvað ástand í íslenzsk-
um leiklistarskólamálum hafa
verið mikið rætt á ráðstefn-
unni. Ein finnsk kona sagði:
„Det er ikke et problem I
har der; det er en
katastrofe," og skirskot-
aði um leið til þess misræmis,
að sætanýting hér í leikhús-
um, er sú bezta á Norður-
löndum.
SEX starfshópar t
GANGI.
Á stofnfundinn á sunnudag
inn komu um 80 manns, og
55 þeirra létu skrá sig til
starfs í vinnuhópum sem nú
eru að undirbúa tillögur upp
úr ályktun Humlebækráð-
stefnunnar, og öðrum þeim
gögnum er liggja fyrir. Sum-
ir koma saman á hverju
kvöldi. „Það er misskilninigur
að samtökin séu aðeins fyrir
leiklistarnema. í þeim starfa
nú t.d. bæði leikarar og leik-
stjórar, og þau eru opin öil-
um þeim sem virkilega hafa
áhuga á leikiistarmálum al-
mennt t.d. tæknistörfum. Á
fundinn í Norræna húsinu
kom fjöldi manns sem v:ð
höfðum engar spurnir af, en
kom aðeins af áhuga.
Það er því ljóst að almenn-
ingur er ekki lokaður fyrir
þessum málum, þótt maður
heyri stundum það sjófnarmið
að t.d. sé aiveg yfrið nóg af
Ieikurum á Islandi," sagði
Kári.
MEIRA LÝÐRÆ»I.
Tillögur samtakanna eru
sem sagt ennþá á umræðu-
stigi, en grind af leiklistar
skóla liggur þó nokkuð á
ljósu. Til dæmis má nefna að
æðsta stjóm skólans yrði hjá
allsherjarfundi allra aðila,
en framkvæmdastjórn yrði
hjá skólaráði, skipuðu kenn-
urum og nemendum tii jafns,
og auk þess skyldi fastráðið
starfsfólk eiga elntn fulltrúa.
Áherzla yrði lögð á að allar
ráðningar væru háðar tíma-
takmörkunum, og allsherjar-
fundurinn skal sjá um að
markmið skólans séu í stöð-
ugri endurskoðun.
Allt þetta kom fram í
Humlebæk, en starfshópam-
ir reyina svó að aðiaga is-
lenzkum aðstæðum. „Og okk-
ar kröfur ganga lengra, því
hér er á svo litlu að byggja.“
Kvað Kári brýna nauðsyn bera
til að námsefnið væri á sem
breiðustum grundvelli bæði
fræðilegt og hagnýtt, með til-
liti til sem flestra af listgrein
um leikhússins, — leilcs, leik-
stjómar, dans, leikmynda-
gerðar, ljósa o.s.frv.
Og grundvöilurinn er hóp-
vinna. „Við erum hörð á því,“
sagði Kári. „Það eru margir
hræddir við hópvinnu, og
Framhald á bls. 20
Danshúsa-
vandinn:
En
ekkert
Sigtúns-
leysi
„Ég get kannski farið aó
gera eitthvað i vetur ef þau
hús sem eni þarna á staðn-
— Ég vinn hjá föður mín-
um í sumar, segir Ingibjörg.
Stelpur eru alltaf í svo þægi
legri vinnu. Ég vildi reyna
eitthvað á mig, og því sótti
ég um þessa vinnu hjá föður
mínum. I fyrstu vildi faðir
minn ekki að ég ynni slika
vinnu, en loks lét hann þó
undan. Fyrst eftir að ég byrj
aði voru strákarnir í flokkn-
um mjög hissa, en ég lét það
ekki á mig fá. Ég vildi sýna
og sanna fyrir sjáifri mér að
ég gæti unnið steypuvinnu og
ég get það vei. Við erum bú-
in að steypa gangstéttir um-
hverfis Glæsibæ í Álfheimun
um. Svo gerum við gangsfétt-
ir um allan bæ. T.d. höfum
við verið í Kleppsholtinu,
Háaleitisbrautinni og víðar.
Þá hreinsa ég einnig timbur
o.fl.
Mér likar mjög vel við starf
ið, og ég vil endilega að
stelpur hristi af sér letina og
vinni þau störf, sem karl-
menn hafa einokað hingað til,
því þær geta það auðveld-
lega. *
tini verða fjarlægð fyrir
frost,“ sagði Sigmar Péturs-
son í Sigtúni er við inntum
hann frétta af nýja skemmti-
staðniim som hann hefur í
hyggjii að reisa að Suður-
landshraut 26 (næstiv lóð
vi'stan við Grensásstöðina).
„En þetta veltur á ýrnsu, ekki
sízt lánaskorti. Bærinn er t.d.
svo helvíti liarður að liann
krefst að maður snari út 4
milljómim í gatnagerðargjöld
fyrirfram." Sigmar kvað það
form sem skemmtistaðurinn
ætti að taka vera liern-
aðarleyndarmál, svo og stærð
ina. „En ég vona að gamla
Sigtún geti starfað þangað til
nýi staðurinn kemst upp,“
sagði Sigmar að lokum.
Einn starfshópurinn á fundi i vikunni að Fríkirkjuvegi 11.
(Ljósm. Br. H.).