Morgunblaðið - 10.03.1974, Side 14

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. MARZ 1974.
14
ÖFÁU ungu fólki er kunnugt um,
að hugtakið „að skemmta sér“
hefur átt erfitt uppdráttar í höf-
uðstað tslands undanfarin ár. Það
er orðið slíkt streð og púl og
rembingur við að komast á ein-
hvern þolanlegan stað, þar sem
hægt er að „skemmta sér“, að
skemmtunin sjálf er í lágmarki.
Það getur tekið allt að helmingi
lengri tfma að komast inn á
skemmtistaðina en maður fær svo
innan dyra, auk þess sem örtröðin
Einn af
lesendum
SLAGSÍÐUNNAR.
sem hefur
dálæti á
poppteikn-
ingum,
hefur sent
okkur
þessa
teikningu
og fleiri,
sem viS
birtum
sfðar.
A5 skemmtasér,
vera tra&rin \mdix
EFTIR EDWARD SVERRISSON
þar er slfk, að menn virðast þurfa
að vera æði hátt uppi til að vera
ekki afskaplega langt niðri.
Þetta er vandamál, sem þó kann
að vera að leysast. Engu að síður
er ekki við því að búast, að sú
lausn verði fullnægjandi eða end-
anleg. Og grein sú, sem Edvard
Sverrisson pop-sérfræðingur Vik-
unnar ritar á Slagsfðuna f dag,
gæti kannski orðið upphaf að
frekari umræðu manna hér á
síðunni um úrbætur, hugmyndir
og leiðir í þessum efnum.Slagsíð-
an er opin.
0 Lítið sem ekkert hefur verið
rætt um hið svokallaða skemmti-
staðavandamál hérlendis að und-
anförnu. Að ekki skuli gert meira
veður út af því vandræðaástandi,
sem í þessum málum ríkir, ber
greinilega vott um, að þeir, sem
gjarnan vildu leggja orð í belg,
vita, að ekki verður á þeirra mál-
flutning hlýtt.
En það er vissulega þörf fyrir
snara bót á vandanum. Nauðsyn-
legt er í því sambandi að fjölga til
muna litlum skemmtistöðum eða I
samkomustöðum, þar sem hægt
væri að h’lýða á góða tónlist og
spjalla við kunningjana, án þess
að verða troðinn undir. Enginn
veit, hvað fylgir því að reyna að
komast inn á íslenzkan veitinga-
stað um helgar, fyrr en reynt hef-
ur þá merku íþrótt.
Þvf er væntanlega þannig farið
með þá framámenn í íslenzkri
pólitík, sem ættu að hafa þessi
mál á sinni könnu, að þeir hafa
hvorki löngun né þörf til þess að
sækja íslenzka skemmtistaði,
nema f sérstökum tilvikum. Slík
afstaða er mjög eðlileg, en engu
að síður hefðu þeir gott af að
kynnast skemmtanalífi t.d. Reyk-
víkinga á þessu herrans ári 1974,
því að það er langt frá því að
likjast þvi, er tiðkaðist, þegar þeir
voru á biðilsbuxunum. Eftir því
sem menn eldast og komast jafn-
vel á þing eða i einhverjar háar
pólitískar stöður hjá hinu opin-
bera eða flokknum, er ekki
óeðlilegt, að dómgreind þeirra og
glöggskyggni á vandamál þeirra,
er yngri eru, sljóvgist. En hvað er
það, sem veldur, annað en mann-
legur hrörleiki?
Jú, það hlýtur að vera afskap-
lega þægilegt að sækja fyrirfram
ákveðin flokksböll, þar sem for-
ystan hefur frátekið borð og eng-
um er hleypt inn á staðinn nema
hann eða hún hafi staðið sína
plikt í þágu flokksins. Það er að
sjálfsögðu á skemmtunum hinna
Utvöldu, sem hinir útvöld
skemmta sér, — einhvers staðar
skjóli hvítkalkaðra veggja flokk
ins. Þeir þurfa ekki að ganga
gegnumþann hreinsunareld, sei
hinn venjulegi íslendingur þai
að ganga í gegnum ti 1 þ ess eins a
geta opinberlega fengið sér
staup með kunningjum eða a
mennt gert sér dagamun. Vandi
málið snertir þá ekki og þeir haf
greinilega engar áhyggjur af því
Staðreyndin er sú, að á ísland
sérstaklega suð-vesturhori
landsins, er mjög mikil þörf fyri
fleiri samkomustaði, litla san
komustaði, en ekki vöruskemmu
til þess ætlaður að hýsa sem mes
an fjölda „vandræðabarn
íslenzks þjóðfélags“, þá, sem viti
hvers virði heilbrigt skemmtani
lif er og gera heiðarlega tilrau
til þess að veita sér það.
Hversu lengi fást íslenzkir danshúsagestir til að vera eins og síld í tunnu?
Hér eru augun f Donny Osmond — en því miður gátum við ekki litprentað þau aðþessu
sinnl!
„...eitthvað svoleið-
is súkkulaðislegt... ”
Háttvirta Slagsíða!
Við erum hér nokkrir, sem erum óánægðir með kynningu á
hljómsveitum, og ætluðum að leita á náðir SLAGSÍÐUNNAR, t.d.
var YES kosin bezta hljómsveit heims, en hún hefur ekki verið
kynnt okkur vitandi, en aftur á móti hafa Slade og Osmonds og
svoleiðis kújónar verið kynntir í gríð og erg og manni blöskrar,
þegar farið er að segja, hvernig augun eru í Donny Osmond eða
eitthvað svoleiðis súkkulaðilegt
Við vonum, að SLAGSÍÐAN reyni eitthvað til meiri tilbreyting-
ar og kynni t.d. YES, Genesis eða eitthvað í þá áttina, þróuðu
áttina, en ekki alltaf hjakka í sama farinu. Annað efni á SLAG-
SÍÐUNNI er ágætt, t.d. mætti kynning á félagsstörfum ýmissa
félaga gjarnan halda áfram.
Gunnar Borgarsson og fleiri.
r
Allt frá Nazareth niður 1 Ola skans
ÞRÁTT fyrir ýmsa erfiðleika og
markaðsþrengsli í fslenzkum
skemmtiiðnaði skjóta nýjar
hljómsveitir upp kollinum af og
tiL Ein þeirra er hljómsveitin
BIRTA. Að sögn meðiima hljóm-
sveitarinnar er takmarkið að færa
birtu og yl inn í hjörtu lands-
manna með vönduðum flutningi
tónlistar við allra hæfi. Hljóm-
sveitarmeðlimir segjast leggja
áherzlu á breidd í lagavali eða
eins og þeir orðuðu það sjálfir
„allt frá Nazareth niður f Óla
skans“.
Engin ákveðin tónlistarstefna
er því rfkjandi, en með þessu
móti telja þeir sig fullfæra til að
skemmta fólki á öllum aldri,
hvort sem er á unglingadansleik f
Tónabæ, laugardagskveldi í
Klúbbnum eða á árshátfð Eyfirð-
ingafélagsins. Hljómsveitin Birta
hóf æfingar fyrir rúmum tveimur
mánuðum og hefur komið fram á
dansleikjum varnarliðsmanna á
Keflavfkurflugvelli og f Alþýðu-
húsinu í Hafnarfirði við ágætar
undirtektir. Hljómsveitina skipa:
Björgvin Björgvinsson trommu-
leikari, sem jafnframt er for-
svarsmaður þeirra félaga. Hann
hefur nokkuð fengist við trommu-
slátt áður, var m.a. í Jeremías í
eina tíð og lék sl. sumar með
hljómsveitinni Ölaffu frá Húsa-
vík.
Hilmar Smith heitir söngvarinn
og er þetta frumraun hans á
þessu sviði. Hilmar þykir nokkuð
efnilegur sem slíkur og til alls
vfs.
Hallberg Svavarsson leikur á
bassa. Hann er bróðir þeirra
ágætu hljóðfæraleikara Kristins
og Edda Svavars f Pónik og reynd
ar hefur Hallberg leikið meí
Pónik af og til f forföllum Þor
valds Halldórssonar.
Hjalti Gunnlaugsson og Birgii
Árnason heita gftarleikararnir of
skipta þei r rythma og sóló bróður
lega á milli sín. Iljalti var áður
Námfúsu fjólu, en Birgir hefui
ekki áður leikið í hljómsveit, svt
vitað sé.
— Og þá er ekki annað eftir er
að óskaþeim félögum góðs gengi:
f hinni harðvftugu baráttu, sem
þeir eiga framundan, um hyll
fjöldans.