Morgunblaðið - 10.03.1974, Page 15

Morgunblaðið - 10.03.1974, Page 15
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. MARZ 1974 15 Popp-toppurlnn 09 hællleikamennlrnir: Hversu # lengi brauka belr? ^rni Sigurðsson, söngvari lagsíðunni barst nú í nni þessi pistill frá m af lesendum síðunn- Svona efni er einmitt sem Slagsíðan óskar if- Þetta eru viðbrögð, við viljum fá úr sem íum áttum. Slagsíðan /ar S.H.M. fyrir þessi •tu skrif og hvetur til slíkra tilþrifa. liSraða Slagsíða. 3 íiálkum þínum sl. sunnudag ). birtist grein eftir Sv. G. i?ga Sveinn Guðjónsson). íidist hún: „Er popptoppur- ii'vinnandi vígi?“ Þar fjallaði Un um lífsbaráttu nýrra r.isveita og þá einkum sam- t*nina við þá, sem meiri ^lu hafa í bransanum. jniðurlagi greinarinnar eru jidur hvattir til að láta í ljós flútt á málunum og þess vegna ég fram gömlu skólaritvélina ■rri von, að greinarkorn þetta náð fyrir augum ritstjóra sl"ðunnar. eftir Jóni, Icecross og Astar- kveðju. Ferill þeirra varð ekki langur, — þeir lögðu sem sé árar í bát, þvf miður. Vissulega er íslenzkur hljóm- sveitamarkaður þröngur og bar- áttan hörð, en ég trúi því fjanda- kornið ekki, að ekki sé grundvöll- ur fyrir góða frumsamda popptón- list hér á landi, eða ætlum við mörlandar aldrei að læra að meta annað en það, sem Bretar og Bandaríkjamenn matreiða ofan í okkur? En svo ég víki nú aftur að EIK- inni, þá þraukar hún enn, þrátt fyrir allt mótlætið og dauf eyru flestra poppunnenda og — skrifara. Þó leyfi ég mér að full- yrða, að flestir, sem hlýtt hafa á leik þeirra, séu sammála um, að þar fari saman frábær lög og vandaður flutningur. Þeir hafa nú samið um 30 lög hvert öðru EIK: Haraldur Þorsteinsson, bassaleikari Ég fullyrði, að það, sem strákarnir í EIK eru að gera, sé með þvi bezta, sem fram hefur komið í poppinu hér á landi hin síðari ár að öðru ólöstuðu. Kjarni málsins er hins vegar sá, að þeir í EIK hafa snúið sér beint að efninu meðan aðrir hafa reynt að hasla sér völl með „brennivíns- músikinni“, en síðan byrjað að semja með misjöfnum árangri. Þeim, sem efast um réttmæti full- yrðingar minnar hér að ofan, vil ég aðeins benda á að vera vel á verði næst, þegar auglýst verður, að EIK eigi að spila einhvers staðar. Þá skulu hinir sömu fjöl- menna á staðinn og HLUSTA. Ég verð illa svikinn ef þeir verða fyrir vonbirgðum og skal ég þá hundur heita. Ekki ætla ég að kynna einstaka liðsmenn hljómsveitarinnar, það læt ég fjölmiðlunum eftir og þá *ki ætla ég að rekja efni uarinnar i smáatriðum hér, leyfi mér hins vegar að taka ir margt, sem þar kemur u. Það er rétt, sem Sveinn r. að margir hæfileikamenn 1 staðið í skugganum um ára- °_g margir hverjir hafa lagt -- i bát eftir vonlausa baráttu. 5n hverjir falla í skuggann og •rjir standa upp úr? Sveinn r réttilega um, að þeir, sem - íuðu fyrir árið 1967, haldi Ú enn i dag, en þeir, sem - iuðu eftir 1970, ná ekki upp. kem ég að meginástæðunni 'r þessum skrifum mínum, en > er sú, að ég vil benda á eina rosveit, sem hefur spilað nær 1 fleytt siðan 1971 án teljandi ’ 'nabreytinga. Það er hljóm- i tin EIK. Hverjir skyldu svo • nast við það fyrirbrigði? Lik- 1 eru þeir fáir, því að EIK ur aldrei komizt inn fyrir vígisins. Og hver er svo Jðan? jú, hún er einföld og ,'eið sárgrætileg, nefnilega sú, UK spiiar nær eingöngu frum- 'da tónlist. Þeir félagar hafa upphafi hafnað hinni svo- ,udu „brennivínsmúsik“, sem lst bó vera það eina, sem nzkir danshúsagestir kunna neta. Vl’su hafa fleiri spreytt sig á msaminni tónlist eingöngu, man kannski enginn lengur ■ : ' ' EIK: Lárus Grímsson, flautuleikari. betra, sem þeir hafa flutt við þau fáu tækifæri, sem til hafa fallið, og þá oft án þess að nokkur skildingur kæmi í staðinn. Hvað hafa svo fjölmiðlar sagt um EIKina? Jú, ég minnist þess, að Tíminn birti heilsfðugrein, þegar EIK tók að sér að spila undir hjá tveimur blökkumönn- um, sem hingað komu, en hröktust fljótlega af landi brott. Þá birti Vísir smáfrétt um sama efni. Lista- og skemmtideild sjón- varpsins veit sjálfsagt ekkert um tilvist EIKarinnar, enda geri ég ekki ráð fyrir, að hún verði nefnd á nafn í Uglu þeirri, sem sýnd verður á næstunni og á að fjalla um stöðu poppsins í dag og þá einkum hérlendis að mér skilst. Því síður skyldi maður vona, að Spilverk þjóðannna NEI, þetta er ekki prentvilla, það eiga að vera þrjú n í „Spilverk þjóðannna“. Hvað er Spilverk þjóðannna"? Það er sjö manna hljómsveit — stundum átta manna — sem upprunin er í Hamrahlíðarskólanum og að mestu skipuð nemendum og stúdentum þaðan. Hún hélt tón- leika I skólanum á mánudags- kvöldið — með aðstoð nokkurra ekki sízt Slagsfðunni, þar hún hóf máls á þessu efni. Að lokum vil ég láta f ljós þá von, að EIKin megi enn dafna og að eyru mörlandans opnist fyrir því bezta, sem nú er að gerast í íslenzkri popptónlist. Einnig vona ég, að við eigum einhvern tíma, fyrr en seinna, eftir að sjá og heyra EIK á hljómleikum, því að þar myndi tónlist þeirra njóta sín, að maður tali ekki um hljómplötu. En þar þarf að koma til skilningur og dyggilegur stuðn- ingur fslenzkra poppunnenda sem og fjölmiðla, því að baráttan er hörð. Nú þykist ég vera farinn að teygja lopann um of og gamla ritvélin er að því komin að bræða úr sér. Læt ég því grein þessari lokið. Með þökk fyrir birtinguna, S.H.M. EIK: Ölafur Sigurðsson, trommuleikari EIK fái sérstakan þátt í kassan- um, — islenzkar popphljómsveitir sem erlendar eru fáséðar á skján- um. Þó ber að virða það litla, sem gert er og er þá skemmst að minn- ast þáttar með Pelican, sem nýlega var sýndur. Þar var á ferð- inni gott frumsamið efni, sem gjarnan mættaendurflytja. Nei, það verður ekki sagt, að fjölmiðlar sýni hæfileikamönnum utan vígisins mikla athygli, enda rétt, sem Sveinn segir í grein sinni, að poppskrifurum eru smáir reitir skammtaðir fyrir skrif sfn. Þar liggur e.t.v. ein ástæða fyrir því, að hljómsveit eins og EIK fellur f skuggann. EIK: Þorsteinn Magnússon, gftar- leikari nemenda úr SAL-leiklistarskólan um — og myndirnar, sem hér birtast, eru frá tónleikunum, eins og þeir komu .myndavélum Kristins Benediktssonar fyrir linsur. Tónlistin var í gamansömum dúr — samin að mestu af Valgeiri Gúðjónssyni og Agli Ólafssyni, við texta eftir pilt, sem Sigurður heitir, en gengur jafnan undir nafninu „Bjólan“ meðal félaga sinna og kunningja. Hann hefur einnig sarriið nokkur laganna. Hljóðfæraskipan hljómsveitar- innar var: píanó, gftar, fiðla, selló, trommur, bassagítar og slaghljóð- færi — og svo spilaði Bjólan með á gítar f sínum lögum. Hljómsveitin á sér þriggja ára sögu, sem einkum er tengd lista- vöku MH., sem Jóhannesarvaka nefnist í höfuðið á manni, sem var húsvörður skólans um árabil. A síðustu vöku þótti flutningur „Spilverks þjóðannna" lukkast það vél, að ákveðið var að halda sérstaka tónleika síðar. — SAL- nemarnir fluttu stuttan látbragðs- leik um fimm menn, sem biðja sér konu. Voru mennirnir í ólfku ástandi — einn streittur, annar feiminn, o.s.frv. og hljómsveitin lék undir tónlist, sem hæfði hugarástandi mannanna hverju sinni.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.