Morgunblaðið - 19.07.1974, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. JULl 1974
RÓMVERJARN-
IR SIGURSÆLm
LANDSKEPPNI skátaflokka,
„Skátaflokkur 1100“, lauk á mið-
vikudagskvöldið, er flokkarnir
sex, sem kepptu til úrslita, elduðu
kvöldverð samkvæmt matseðli og
hráefnalista, sem þeir höfðu sjálf-
ir útbúið deginum. áður. Reyndi
þar verulega á útsjónarsemi skát-
anna og úrræðasemi, því að flest-
ir, ef ekki allir flokkarnir, munu
hafa gleymt einu eða öðru mikil-
vægu í hráefnaupptalningunni,
bjuggust lfklega ekki við að þurfa
að elda mat sjálfir eftir listanum.
Þannig hafði t.d. einn flokkurinn
gert tillögu um steiktan fisk en
gleymdi síðan að geta um smjör-
líkið! Keppnin var æsispennandi
og hníf jöfn allan tímann og úrslit-
in réðust ekki fyrr en ,,á síðustu
kjötbitunum", eins og formaður
framkvæmdanefndar keppn-
innar, Ingólfur Armannsson frá
Akureyri, orðaði það. Munaði í
lokin ekki nema um 20 stigum af
um 200 á fyrsta og síðasta flokkn-
um.
Flokkurinn, sem matreiddi
kjötbitana ljúffengu og vann þar
með sigur í keppninni, var Róm-
verjar, úr skátafélaginu Stróki í
Hveragerði. Flokkurinn var
annar tveggja, sem kynntir voru í
frásögn frá landsmótinu f Mbl. sl.
miðvikudag, og kom þar fram, að
félagarnir fimm í Rómverjum
voru ekkert of bjartsýnir á að
vinna sigur yfir keppinautunum.
„Við vonuðum alltaf, að við mynd-
um sigra,“ sagði flokksforinginn
við blaðamann Mbl., er úrslitin
voru ljós orðin, „en við bjuggumst
ekki við því.“ Þeir Rómverjar
kváðu lokakeppnina hafa verið
nokkuð erfiða, ekki sízt eitt verk-
efnið, turnbyggingu fyrir þrauta
braut uppi í fjalli. Urðu þeir að
bera allt efnið sjálfir upp í fjallið
og tók verkefnið alls 8'A tíma.
Kjötbitarnir, sem Rómverjarnir
matreiddu af slíkri snilld, voru
steiktar lærissneiðar, og þegar
þeir voru spurðir hvernig þær
hefðu bragðazt, var svarið eitt
orð: „Ofsagóðar!"
Rómverjar hlutu að verð-
launum hver sinn anórak frá
Skátabúðinni með merki keppn-
innar, fótspori, og sitt parið hver
af ilskóm úr leðri, einnig með
merki keppninnar, frá Skinna-
verksmiðjunni Iðunni, og síðan
glæsilegt flokkstjald frá Segla-
gerðinni Ægi og Skátabúðinni.
Hinir flokkarnir fimm hlutu að
verðlaunum pottasett og prímus
frá Skátabúðinni.
Bergur Jónsson, mótsstjóri, forsetinn, hr. Kristján Eldjárn, og skátahöfðingi, Páll Gfslason læknir, ganga
inn á mótssvæðið. Fyrir aftan ganga forsetafrúin, frú Halldóra Eldjárn, og aðstoðarmótsstjórinn,
Unnur Sch. Thorsteinsson.
Akureyrarskátar sýna þátt um landnámsmenn á Vaðlaþingi.
og færðu honum að gjöf áritaða
landkynningarbók um Noreg.
Næst var haldið að hátíðarsvæð-
inu, þar sem hjálparsveitir skáta
héldu sýningu á björgun slasaðs
manns úr djúpri gjá, og í lokin
gengu gestir um mótssvæðið og
skoðuðu tjaldbúðir skátanna.
Sænsku skátarnir færðu þá for-
setanum að gjöf minjagrip úr
gleri með skátalitljunni. Sfðast
heimsóttu forsetahjónin búðir
Landnema úr Reykjavík, en Berg-
ur Jónsson, mótsstjóri, var ein-
mitt einn af stofnendum Land-
nema árið 1950.
Veður var öllu lakara þennan
dag en fyrri dagana, talsverður
vindur og hálfkalt. Leit út fyrir
rigningu, en hún beið þó — af
tillitssemi — þar til að loknum
varðeldinum um kvöldið, en þá
lét hún líka svo sannarlega til sín
finna. Hellirigndi mestalla
aðfararnótt fimmtudags — en
engin ástæða er til að vera að
birta rigningarmyndir af lands-
mótinu: Skátarnir eiga nóg af sól-
skini í hjörtum sínum og það ræð-
ur úrslitum.
Heimsókn opinberra gesta
Heimsóknin hófst með þvf, að
mótsstjórinn, Bergur Jónsson,
bauð gestina velkomna og flutti
stutta ræðu um skátastarf fyrr og
nú að Ulfljótsvatni. Síðan sungu
skátar úr Ægisbúum í Reykjavík
mótssönginn og skátar frá Akur-
eyri fluttu leikþátt um þinghald
fornmanna í Vaðlaþingi í Eyja-
firði. Því næst dönsuðu færeyskir
skátar færeyska dansa og að
dansinum loknum færði Bergur
mótsstjóri forsetanum að gjöf
minnispening úr gulli með móts-
merkinu til minja um þessa heim-
sókn. Forsetinn þakkaði gjöfina
með stuttri ræðu og sagði þar
m.a., að það væri án efa eitt það
bezta, sem hægt væri að gera fyrir
ungmenni, að veita þeim tækifæri
til að taka þátt f skátamóti sem
þessu og kynnast þannig landinu
sínu. Fór hann einnig lofsamleg-
um orðum um landgræðslustarf
skátanna að Ulfljótsvatni.
Gestum var þessu næst boðið í
stórt tjald, þar sem komið hefur
verið fyrir minjasýningu um
skátastarfið í landinu, og voru þar
bornar fram veitingar. Við það
tækifæri gengu fararstjórar
norsku skátanna fyrir forsetann
Forsetinn tekur við gjöf frá norsku skátunum.
Forsetahjónin, dr. Kristján
Eldjárn og frú Halldóra, voru
gestir skátanna á landsmótinu á
Ulffljótsvatni á miðvikudaginn,
ásamt ýmsum öðrum vinum og
velunurum skátahreyfingarinnar,
þar á meðal borgarstjóranum og
borgarstjórnarmönnum Reykja-
vfkur, gömlum skátaforingjum,
sveitarstjórnarmönnum úr ná-
grannabyggðum Ulfljótsvatns og
ýmsum öðrum, sem lagt höfðu
skátunum lið við undirbúning
landsmótsins.
Rómverjar frá Hveragerði, sigurvegarar f landskeppni skátaflokka,
„Skátaflokkur 1100“, talið frá vinstri: Atli Isaksson, Sæmundur Páls-
son, Karl Kristjánsson, flokksforingi, Jónas Þór Þórðarson og Karl
Óskar Gunnlaugsson.
Brást sólskinsseiðurinn?
Á VARÐELDINUM á mið-
vikudagskvöldið var, eins
og áður, margt skemmti-
legra dagskráratriða.
Fjöldasöngur var í háveg-
um hafður og þá gjarnan
með tilheyrandi hreyfing-
um, vaggi og veltu, klappi
og stappi. Sænsku skátarn-
ir virkjuðu þessa söng- og
hreyfigleði með því að
kenna óð til sólarinnar frá
Indónesíu. Sagði farar-
stjóri þeirra, að þeir
syngju þennan söng hvern
einasta dag, þegar þeir
væru á skátamótum, og
hann hefði aldrei brugðizt.
Tóku viðstaddir kröftug-
lega undir með Svíunum,
með tilheyrandi fettum og
brettum, en einhverjum
hefur orðið fótaskortur á
tungunni í framburði
indónesíska textans, því að
tveimur stundum síðar var
komin hellirigning. Dag
hvern skal þó að kveldi lofa
og í gærkveldi var því fyrst
unnt að kveða upp úr um
það, hvort seiðurinn hefði
brugðizt eða ekki.
Meðal annarra atriða á
dagskránni má nefna þjóð-
lagasöng norskra og
franskra skáta, þjóðdansa
brezku skátanna og ís-
lenzka leikþætti.