Morgunblaðið - 12.01.1975, Qupperneq 16

1 g MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. JANÚAR 1975
fólk — fólk — fólk — fólk
wm
óendanleika
orunnar
Þessar hnátur sátu við veginn,
sem liggur f gegnum þorpið, og
létu fara vel um sig.
„Ágætt, en það er ekki hægt
að eiga peninga, fötin kalla og
böllin líka. Við sækjum böll
héðan á Laugarhól og Sævang."
„Hvar stundaðir þú nám?“
„Ég var í Reykjaskóla við
nám“.
„Hér tekur
maður eftir öllu‘
sem er granni Drangsness, fjar-
aði út í rökkrinu unz himinn,
haf og jörð voru orðin eitt i
nóttinni.
Bátar voru að landa við
bryggjuna og það var sterkur
súgur við hana, sem rólaði bát-
unum fram og til baka, en sjó-
mennirnir unnu markvisst eins
og þeir gera, sem þekkja sjóinn.
„Mér líkar bezt hér“
Það var 17 ára mær, sem fyrst
varð á vegi okkar í rækjuvinnsl-
unni, Guðbjörg Hauksdóttir:
„Ég hef unnið hérna oft áður í
fiski á sumrin, en þetta er í
fyrsta skipti, sem ég er í
rækjunni og hér verð ég í vet-
ur. Fyrir utan vinnuna tökum
við því rólega hérna á veturna,
það er lítið félagslíf, en við
höldum þó upp á þorrann með
þorramat og einnig höldum við
upp á góuna. Það er gott að eiga
heima hérna.“
„Vinna flestar stelpurnar
hérna?"
„Já, við vinnum hérna í vetur
á þremur vöktum þannig að það
er unnið i rækjunni allan sólar-
hringinn ef nægilegt hráefni er
fyrir hendi.“
„Hafið þið mikið upp?“
V
VIÐ komum í rækjuvinnsluna á
Drangsnesi undir kvöld.
Myrkrið var að síga yfir byggð-
ina og götu og húsaljósin
sprungu út eins og blóm á vori.
Grimsey þeirra Strandamanna
Stranda-
menn
Torfi verkstjóri með tveimur barnabörnum sfnum.
„Að
skoöa
Og steinsnar frá byggðinni
voru rolluskjáturnar á röltinu.
mannlífsins
Anna Guðrún Höskuldsdóttir
var í hörku rækjuflokkun
þegar við röbbuðum við hana.
Hún er hárgreiðsludama í
Reykjavík hversdags, en brá
sér heim til Drangsness i haust
til þess að breyta til. „Ég er
bara að leika mér,“ sagði hún,