Morgunblaðið - 23.03.1975, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. MARZ 1975
15
Popphornið
Popphornið á miðvikudögum
kl. 16.25. Umsjónarmaður: Ásta
R. Jóhannesdóttir, 25 ára, kenn-
ari á Hellu.
Ásta hefur séð um Popphorn
ið frá því sumarið 1973, en hafði
áður séð um aðra poppþætti í
útvarpinu. Hún var einnig um
árabil plötusnúður i Glaumbæ,
Tónabæ og Klúbbnum.
Ásta kvaðst blanda saman nýj-
um lögum og kynningum á hljóm-
sveitum og listamönnum; þó vildi
hún gjarnan auka hlut skipulegra
hljómsveitakynninga i þáttum
sinum.
Um tónlistarstefnuna hjá út-
varpinu sagði hún:
„Það mætti vera meira af þátt-
um, og þá gjarnan eins og Áföng-
um. Ég er hrifin af kynningum á
sögu hljómsveita, eins og þar
hafa verið. Annars fannst mér
það skref afturábak, þegar Popp-
hornunum var fækkað og ástand-
ið er ekki nógu gott núna. Það
vantar þátt á sunnudagana. þeir
eru leiðinlegir eins og er. Ég finn
meira fyrir því nú. þegar ég bý
utan Reykjavíkur og hlusta því
meira á útvarpið en áður."
___________________________,
Poppþáttur
Poppþáttur á fimmtudags-
morgnum kl. 11.30. Umsjónar-
maður: Gísli Sveinn Loftsson, 21
árs. nemandi i Menntaskólanum
við Hamrahlíð.
Gísli tók við umsjón þáttarins i
lok nóvember 1974, sótti um
starfið. er hann frétti, að fyrri
umsjónarmaður þáttarins væri að
hætta. Gísli hefur um fjögurra ára
skeið rekið ferðadiskótekið Áslák
og einnig annazt i vetur popp-
þáttinn Brambolt í Alþýðublað-
inu. Gisli á að baki stutt nám-
skeið i plötusnúðastarfi hjá kunn-
um skóla fyrir útvarpsmenn og
plötusnúða í London. „Þar lærði
ég helzt um þau atriði, sem
mönnum hættir til að gera rangt,
og hvernig leiðrétta mætti þær
villur," segir Gisli.
Hann hefur þá stefnu i lagavali
fyrir þætti sina að blanda saman
nýjum og gömlum lögum: „Ég
nota gömlu lögin sem beitu fyrir
áheyrendur og til að gefa nýju
lögunum aukið gildi. Ef fólk
þekkir gömul lög hljómsveitar-
innar, hefur það fremur áhuga á
að hlusta á ný lög hennar, en á ný
lög hljómsveita, sem það þekkir
ekkert til."
Gísli er þeirrar skoðunar, að
plötusnúðar eigi að reyna að
skapa sér sjálfstæðan stil og hef-
ur óspart reynt það í þáttum
sinum.
„Mér finnst poppflutningurinn
fara batnandi, en það þarf meira
af þáttum. Raunar þyrfti endilega
að vera hér önnur rás eða önnur
stöð, þar sem unnt væri að senda
út popptónlist á kvöldin og um
helgar, sérstaklega á þeim tima,
þegar fólkið vill fá þessa tónlist,
t.d. kl. 10—2 á föstudags- og
laugardagskvöldum. Þetta yrði
án efa vinsælt, en kostnaðurinn
ekki mikill — og auglýsingar
gætu lækkað hann mikið. Og þá
þyrfti lika að vera sérstakur full-
trúi, sem hefði með plötusnúða
og þeirra mál að gera, aðstoðaði
þá og skipulegði fyrir þá. Nú er
enginn slikurtil staðar."
PeUcan imdirbúa
sanuiingagerð við
bandaríska aðila
HLJÖMSVEITIN Pelican kom
heim úr sex vikna Bandaríkja-
ferð fyrir nokkrum dögum og
hafði þá hljóðritað tvær plötur,
eina litla og eina stóra. Frétt-
næmari þykja þó vafalaust þau
tilboð, sem hljómsveitin fékk i
ferðinni, og fékk Slagsíðan því
áheyrn hjá nokkrum liðsmanna
Pelican og Ömari Valdimars-
syni, framkvæmdastjóra þeirra,
til að forvitnast um þessi mál.
Skal nú rakið það helzta, sem
fram kom:
Hljómsveitin hefur undir-
ritað viljayfirlýsingu um að
gera samninga við tvö fyrirtæki
f eigu Roberts Edlunds, sem
rekið hefur umboðsskrifstofu í
Connecticut i Bandaríkjunum í
7—8 ár. Annar samningurinn
yrði um umboðsstörf í Banda-
ríkjunum og Kanada og gilti til
eins árs, með framlengingar-
ákvæðum til fimm ára. í honum
fælist að Pelican yrði komið á
framfæri til spilamennsku 3—4
mánuði á ári. Edlund hefur
ákveðið að leggja 100 þús. doll-
ara i þetta starf og fá Pelican af
þvi 15 þús. dollara við undir-
skrift samninga. Sú upphæð
rynni þó öll beint i skuldir
vegna plötuupptökunnar og
fleiri mála í Bandaríkjunum, ef
gjaldeyrisyfirvöld hér leyfa.
Edlund hefur áður starfað í
samvinnu við eitt stærsta um-
boðsfyrirtæki Bandaríkjanna,
Four Star Enterprises, og hefur
rætt við það þá hugmynd, að
Pelican fari í 2—3 hljómleika-
ferðir um Bandarfkin og
Kanada á þessu ári sem upp-
hitunarhljómsveit á hljómleik-
um stórhljómsveita eins og
Allman Brothers, Doobie
Brothers og Winter-bræðra
(Jonny og Edgar, sem ku ætla
saman í hljómsveit). Á slíka
hljómleika kæmu 20—50 þús.
manns hverju sinni.
Hinn samningurinn snýst um
útgáfurétt á lögum Pelican
(Publishing). Fyrirtækið
myndi þegar fá útgáfurétt á
lögunum af „Uppteknir" og
nýju stóru plötunni og eftir það
þeim lögum, sem Pelican vilja
láta það fá. Fyrirtækið hafði
„Uppteknir" í viku til meðferð-
ar og kvaðst Edlund eftir það
hafa fengið óskir frá fimm aðil-
um um að fá leyfi til að spila á
plötu lag Jóns Ólafssonar,
„Picture".
Fyrirtæki Edlunds eru litil
og telja Pelican það góðs vita,
því aó þá verði starfsliðið að
vinna af miklum krafti til að ná
inn aftur 100 þús. dollurunum
og tekjum aó auki. Peningun-
um nái það aðeins aftur með
því að ráða Pelican sem oftast
og á sem hæstu kaupi. Pelican
telja sig engu hafa að tapa, þvi
að í samningnum myndi felast,
að fyrirtækið greiddi ferða- og
flutningskostnað til Bandaríkj-
anna og heim vegna hverrar
hljómleikaferðar, vikulega fjár-
hæð til hljómsveitarinnar, svo
að hún geti lifað, félagsgjöld
í hljómlistarmannafélögum,
slysa- og sjúkratryggingar — og
að auki 15 þús. dollarana vió
undirskrift samningsins. Fyrir-
tækið fengi svo 25% af öllum
tekjum hljómsveitarinnar fyrir
spilamennsku í Ameríku. Af út-
gáfurétti laganna hefði fyrir-
tækið engar tekjur, nema að
lögin væru gefin út á plötum
með Pelican eða öórum lista-
mönnum og leikin í útvarps-
stöðvum.
En aðrir aðilar hafa sýnt
áhuga á útgáfurétti tónlistar
Pelican og á útgáfu og dreif-
ingu platna Pelican. CAM-USA,
stórt fyrirtæki, hefur áhuga á
að dreifa „Uppteknir" og nýju
stóru plötunni á markaði utan
Bandarikjanna og að gera
þriðju stóru plötuna með úrvali
laga af hinum tveimur til dreif-
ingar á Bandaríkjamarkaði.
Fyrirtækið vill raunar fá út-
gáfurétt laganna líka og er ekki
ljóst, hvort það lætur sér bara
nægja dreifingarréttinn. Ef af
samningum yrði, myndi
Freddie Scott sjá um að velja
lög, stjórna nýrri hljóðblöndun
þeirra og sjá um útgáfu plöt-
unnar að öðru leyti. „Og satt
bezt að segja stendur þetta
ákvæði talsvert f okkur," sagði
Ómar Valdimarsson.
Aaron Schroeder útgáfufyrir-
tækið, eitt hið stærsta i Banda-
ríkjunum, vill fá útgáfurétt lag-
anna. Cosmos plötufyrirtækið
vill fá að gefa aðra eða báðar
stóru plöturnar út á Banda-
rikjamarkaði. Það fyrirtæki
sérhæfir sig í innflutningi
erlendra hljómsveita og hljóm-
platna. Epic plötufyrirtækið
hefur áhuga á útgáfu platn-
anna.
Mums plötufyrirtækið i Los
Angeles hefur einnig áhuga á
útgáfu platnanna. Og þegar
Pelican léku á fagnaði ís-
lendingafélagsins í New York,
kom þangað maður frá
Columbia plötufyrirtækinu, því
stærsta í Bandaríkjunum, og
sýndi áhuga á að ræða við
hljómsveitina um útgáfu á plöt-
um hennar. Allir þessir aðilar
biða eftir að fá hljóðritanir með
nýjustu lögum Pelican, áður en
viðræðum verður haldið áfram.
Þá hafa stjórnendur þátt-
arins „Rock Around the
World", sem nú er fluttur á
hverju laugardagskvöldi í 45
útvarpsstöðvum um öll Banda-
ríkin, sýnt áhuga á aó gera
klukkustundarþátt með tónlist
Pelican. Þáttur þessi kynnir
erlenda rokktónlist og nýtur ört
vaxandi vinsælda. Þá tók út-
varpsstöð í Boston upp á segul-
band leik Pelican í klúbbi þar i
borg eitt kvöld og hafa liðs-
menn Pelican þá upptöku nú til
athugunar og ákvörðunar um
hvort þeir vilji leyfa -flutning
hennar í stöðinni.
Pelican spilaði fimm kvöld i
klúbbnum í Boston og nokkur
kvöld í nágrenni Stockbridge,
þar sem platan var tekin upp.
Voru undirtektir áheyrenda
mjög góðar. M.a. léku liðsmenn
Pelican um stund undir hjá
söngvara, sem Tony Mason
nefnist og líkist helzt Ivan
Rebroff. Björgvin Gislason,
gitarleikari Pelican, lék svo
undir hjá Tony í tveimur lögum
í plötuupptöku. En hápunktur
spilamennskunnar voru hljóm-
leikar í háskólabænum North
Adams. Tveir skólar stóðu fyrir
hljómleikunum og var Pelican
aðalhljómsveitin, en auka-
hljómsveitin nefndist
Shenandoah. Þarna komu
8—900 manns og hljómleikarn-
ir tókust mjög vel. „Það var
alveg gargað, eins og maður
segir á góðri íslenzku," sagði
Björgvin um undirtektir áheyr-
enda. Framkvæmd hljómleik-
anna var til fyrirmyndar, enda
voru starfsmenn við hljóm-
leikahaldið alls 75 talsins.
Meðal þeirra voru starfsmenn
fyrirtækisins All New Stuff,
sem annaðist alhliða rótara-
störf fyrir Pelican í spila-
mennskunni.
„Fólki fannst þetta vera eitt-
hvað nýtt, sem við vorum með,“
sagði Pétur Kristjánsson,
söngvari Pelican. „Allir vildu
heyra lög eins og Jenny
Darling — hátt,
drífandi rokk, og það viró-
ast ekki margar hljómsveit-
ir vera með slfkt efni í Banda-
ríkjunum nú.“ Og Ómar Valdi-
marsson bætir vió: „Það var
sama hvar við komum — alls
staðar voru alls konar menn
ólmir að gera við okkur
samninga um alls kyns aðstoð,
því að þeir virtust hafa trú á
hljómsveitinni. Sumir voru þó
bara að hugsa um eigin gróða,
eins og einn fyrrverandi bóndi,
sem nú er trésmiður: Hann
bauð okkur sjö ára samning og
hefði ekkert átt að gera sjálfur,
hljómsveitin allt.“ Og Björgvin
bætir við: „Við sögðum honum
bara að fara aftur i fjósið sem
fyrst!“
Og svo að vikið sé að plötun-
um, sem teknar voru uppi Þeir
Pelican-menn eru mjög ánægð-
ir með útkomuna, telja hana
mun betri en þeir höfðu vonazt
til — „stóra platan er svíngóð",
sagði einn þeirra — og töldu
þeir aóstæður i stúdíóinu allar
hafa hjálpað til að ná þessum
góða árangri. Tveggja laga
plata kemur á markað innan
fárra daga, en sú stóra í maílok.
Alls fóru um 215 timar í upp-
töku á plötunum og er það það
langmesta, sem nokkur íslenzk
hljómsveit hefur gert til þessa.
I lokin má svo geta þess, að í
næsta mánuði tekur íslenzka
sjónvarpið upp sérstakan þátt
með Pelican, sem ætlaður er til
sölu til erlendra sjónvarps-
stöðva. Verður þátturinn,
ásamt Lénharði fógeta, sendur
á ráðstefnu sjónvarpsstöðva i
Stokkhólmi, þar sem sjónvarps-
menn frá mörgum löndum
reyna að selja hvorir öðrum
nýja þætti. Þátturinn verður
svo líklega sýndur hér á landi
líka. Margt fleira mætti tina til
um málefni Pelican, en hér
verður að setja punkt.
— sh.
KliAttSWAie