Morgunblaðið - 19.10.1975, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 1975
45
VELVAKAIMOI
Velvakandi svarar I síma 10-100
kl. 14—15, frá mánudegi til föstu-
daas.
0 Vargfugl
1 Bændaspjalli s.l. föstudag
var lesið upp athyglisvert bréf frá
konu í Hrunamannahreppi. Fjall-
aði það að mestu um vargfugl,
usla sem hann gerir í varplöndum
og meðal fugla, sem ekki standast
honum snúning og það, hvort út-
rýma ætti honum eða lofa honum
að halda áfram að vinna að útrým-
ingu annarra fugla, óáreittum að
mestu.
Bréfritara þótti ekki vel að
verki staðið hvað snerti baráttuna
við svartbakinn og gagnrýndi
hvað honum væri gert létt fyrir í
lifsbaráttunni, þar sem haugar af
lostæti væru við hvert sláturhús
og fiskverkunarstöðvar um allt
land. Þá var sagt frá tilraun, sem
gerð hafði verið til að eitra fyrir
varginn. Tvær skjátur hafði af
einhverjum orsökum rekið upp í
fjöru og voru hræin eitruð í þeirri
von, að vargfuglinn biti á agnið.
Ekki tókst þó betur til en svo, að
eitrið varð haferni — hinum
mesta sparifugli — að bana.
I bréfinu setti konan loks fram
þá frómu ósK, að nú yrði farið að
huga að þvi, að gera eitthvað
raunhæft í þvi að útrýma þessum
friðspillum I fuglaríkinu.
Stundum hafa orðið blaðaskrif
um útrýmingu af þessu tagi og
hafa menn þar ekki orðið á eitt
sáttir. Sumir mega ekki heyra það
nefnt, að stuggað sé við nokkurri
lífveru í ríki náttúrunnar — telja
jafnvel, að með þvi myndi hring-
rásarkerfið ruglast. Þeir eru þó
sjálfsagt fleiri, sem vilja mikið til
vinna svo að blessaðar endurnar
og aðrir sakleysingjar fái frið við
uppeldisstörf sin, enda þótt
mávurinn geti tekið sig vel út á
mávastellum, í leikriti eftir
Tsjekov og Jónatan Livingston
mávur hafi verið dálitið sér-
stakur.
Hins vegar virðast menn ekki
geta orðið á eitt sáttir um hvernig
bezt sé að standa að þessu útrým-
ingarstarfi. Þótt einn og einn lög-
regluþjónn skreppi með riffil
niður að Tjörn stöku sinnum er
ekki von til þess að slikar aðferðir
reynist notadrjúgar í þessari bar-
áttu. Það er því kominn timi til að
farið verði að ræða þetta mál í
alvöru — I fyrsta lagi hversu
mikið tjón vargfugl vinni árlega,
hvort ætlunin sé að láta hann í
friði á kostnað annarra fugla, og
hvernig bezt sé að vinna á honum,
ef yfirleitt er ætlunin að gera það.
hefði ég nægan tfma til að af-
henda jólablómin mfn hjá
Sandellshjónunum og prestinum
áður en ég ætti að vera kominn til
frú Motander klukkan scx. Já, hin
elskulega vinkona mín, frú
Motander, hafði sem sé boðið mér
að koma og halda hátfðlegt jóla-
kvöldið hjá þeim og það þótti mér
auðvitað ALDEILIS UNAÐS-
LEGT, eins og þið getið fmyndað
ykkur. En hvorki Arne né Bar-
hara voru heima og það fannst
mér nú satt að segja ANSI
SKRÍTIÐ. Ég hringdi fyrst dyra-
bjöllunni á dyrunum bakatil á
húsinu og þær voru ekki læstar,
svo að ég gekk inn f ganginn og
hrópaði upp stigann. Þvf næst
gægðist ég inn f eldhúsið, en þar
var enginn og ekki heldur f stof-
unni... já ég skal alveg viður-
kenna að ég gáði reyndar f hverju
herbergi f fbúðinni, því að mér
fannst þetta svo kyndugt.
Hún lýsti með tilþrifum athöfn-
um sfnum og sjaldan hefur hún
haft áhugasamari áheyrendur,
enda naut hún sfn til fullnustu.
— Já, hvað átti ég eiginlega að
gera. Ég setti hyasintuna mfna á
borðið f forstofunni og fór niður
aftur. En til að vera nú alveg viss
• Fína fólkið
og öryrkjarnir
örn Sveinsson skrifar:
„Velvakandi góður.
1 fréttum nýlega var sagt frá
tilraunum öryrkjabandalagsins
til að fá eftirgjöf tolla á bifreið,
sem bandalagið ætlaði að hafa
fyrir starfsemi sína hér í Reykja-
vík. Þetta gekk treglega og var
bandalaginu synjað. Astæðan var
m.a. sögð sú, að ekki ættu aðrir
kröfu á eftirgjöf tolla á bifreiðum
en ráðherrar og sendiráðsstarfs-
menn.
Það er kannski til of mikils
mælzt að biðja um svar — en
hvenær byrjaði þessi dómadags-
vitleysa eiginlega? Hver er
hugsunin á bak við þetta og er
ekki ætlunin að breyta þessu? Ég
bendi á, að nú er ekki árið 1875
heldur 1975.
Ég veit ósköp vel, að fríðindi
sendiráðsstarfsmanna eru gömul
hefð, og hingað til hef ég ekki
fengið viðunandi skýringar á þvi
hvers vegna ekki er hægt að rjúfa
þessa hefð. Þetta með ráðherra-
friðindin er nýrra, og að þvi leyti
verra, að mönnum skuli hafa
dottið sú vitleysa í hug á þessari
öld.
Nú vita allir, að bæði ráðherrar
og sendiráðsstarfsmenn þurfa að
komast leiðar sinnar eins og
annað fólk. En fá þeir ekki sín
laun fyrir sína vinnu, eins og
allir, sem þurfa að greiða tolla af
þessum nauðsynlegu tækjum?
Það mun vera gildandi einhver
alþjóðlegur samningur um frið-
indi sendiráðsstarfsmanna, sem
virkar þannig t.d., að við veitum
sendiráðsstarfsmönnum annarra
ríkja hér á landi ákveðin friðindi
gegn því að okkar menn njóti
sömu friðinda annars staðar.
Mér finnst liggja I augum uppi,
að okkar menn séu látnir greiða
skatta af launum sínum, rétt eins
og annað fólk. Samkvæmt reglum
um sendiráð telst sendiráðið yfir-
ráðasvæði þess rikis, sem rekur
það, og þvi sé ég ekki hvers vegna
Islenzkir ríkisborgarar á islenzku
yfirráðasvæði geta ekki borgað
skatta og gjöld af launum, sem
íslenzka rikið greiðir þeim.
Með tollfríðindin gegnir ofur-
litið öðru máli. Það væri ekki
beint handhægt að láta íslenzka
sendiráðsmenn greiða tolla hér af
neyzluvarningi, sem keyptur er
erlendis. Hins vegar gætum við
Islendingar haft frumkvæði um
það að segja upp þessum samn-
ingi um fríðindi sendiráðsmanna,
a.m.k. einstökum ákvæðum hans.
Þannig mundum við ekki ætlazt
til þess að íslenzkir sendiráðs-
starfsmenn fengju friðindi
annars staðar og létum heldur
ekki erlenda sendiráðsmenn
njóta þeirra hér.
í nútimaþjóðfélagi, þar sem
keppt er að jafnrétti þegnanna, á
svona della alls engan rétt á sér.
Það er kominn timi til að við
íslendingar látum tala um okkur
fyrir eitthvað skynsamlegt, eins
og það að breyta þessum yfir-
stéttarverndarreglum. Stjórn-
málamenn geta ekki vænzt þess,
að almenningur taki mark á tali
þeirra um jöfnuð og réttlæti
þegar þeir vilja setja sjálfa sig og
einstakar stéttir skör hærra en
þá, sem eiga að borga fyrir þá.
Örn Sveinsson."
Q Pétur boðinn
velkominn
til starfa
Guðrún Benediktsdóttir
skrifar:
„Velvakandi.
Ég gladdist innilega eins og ég
væri að heyra i gömlum lang-
þráðum vini er ég heyrði hina
skemmtilegu rödd Péturs Péturs-
sonar i útvarpinu morguninn 11.
október s.l. eftir fjarveru. Ég er
þess fullviss, að ég tala fyrir
munn fjölmargra hlustenda, en
ég óska þess að við fáum að vakna
við hina hressilegu rödd og oft
hugljúf lög sem oftast á morgn-
ana i vetur.
Guðrún Benediktsdóttir."
Kálið er nú ekki endilega sopið
þótt i ausuna sé komið. Það
sannaðist þegar Pétur varð að
renna af hólmi sakir hæsi s.l.
föstudag. Aðdáendaklúbbur
Péturs sendir honum beztu óskir
um skjótan bata.
HÖGNI HREKKVÍSI
„Þetta er einhver nýr strigabassi!“
SIG6A V/öGA g 1/LVEgAk
wvtffa VöK9öLt60 WL\óQ
VtöMimOáÚ0?/NN^
49KöHAO?WAWAOblWN
4 0KKOW BSM TOW
A9 wmw
PHILIPS
30% meira Ijós
ávinnuflötinn
sami
orkukostnaður
PhilipsArgenta’
SuperLux
keiluperan meö
(widjafnanlega birtuglugganum
Opiö í kvöld Opið í kvöld Opiö í kvöld
HÓT4L /AGA
SÚLNASALUR
Hljómsveit
Ragnars Bjarnasonar
og söngkonan
Þuríöur Sigurðardóttir
Dansaö til kl. 1.
Opið í kvöld Opiö í kvöld Opið í kvöld
KVARTETT
ÁRNA
ÍSLEIFS
ásamt Lindu Walker
skemmtir í kvöld.
HOTEL BORG
CdW MWL
VEW MW-
'MMLíT/
VfjALÍA Uí’R ,
VMMWólAN /