Morgunblaðið - 28.01.1977, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. JANUAR 1977
MÁL
Sérfræðingar í málum Austur-
landa nær hafa fyrir löngu gert
grein fyrir skipulagi Svarta
september, þessa hóps sem 22.
nóvember 1971 lýsti sig ábyrgan
fyrir morðinu á Wasfi Tai, for-
sætisráðherra Husseins Jórdaníu-
konungs í Kairo. Og hefur lagt sig
niður við hina skelfilegu baráttu-
aðferð, sem hafði svo dapurlegan
endi í hryðjuverkum á Ólympíu-
ieikunum í Munehen.
Yfirmaður samtakann, þegar sá
atburður gerðist í Míinchen, var
M. Mohamed Youssef Najar
(viðurnefndur Abou Youssef),
stjórnandi Fatah-
leyniþjónustunnar. Annar í
vaidaröðinni, og raunar heilinn í
öllu saman, var AIi Hassan
Salameh, sonur sheiksins fyrrver-
andi með sama nafni, sem hélt
veginum milii Jersúsalem og Tel
Aviv í Palestínustyrjöldinni, þar
til 1948 að hann flúði með félög-
um sínum. Stjórnandi aðgerðanna
í Mtinchen var Fakhri EI Omari
(sem ekki tókst að komast inn í
Ólympíuþorpið). Foringi þess liðs
var Mohamed Massalhad (sem
féll á flugvellinum). Fyrir utan
Abou Youssef stjórnar annar
maður Svarta semtepmber, Salah
Khalaf, sem er nr. 2 í Fatah-
samtökunum og ber viðurnefnið
Abou Ayad. Daginn fyrir hryðju-
verkin í MUnchen er Abou Ayad í
Sofíu. Og með honum Abou
Daoud.
Abou Daoud er þá 35 ára gam-
all. Hann er fæddur í Silwan,
skammt frá Jerúsalem, í húsi úr
tilhöggnum steini, sem foreldrar
hans búa enn í. Faðir hans er
garðyrkjumaður hjá borgarstjóra
Jerúsalemborgar, Teddy Kolleks.
Hann kenndi fyrst jórdönsku í
ríki Hússeins, en fluttist til Saudi-
Abou Daoud, einn af foringjum byltingarsamtakanna
Fatah, er hér í fylgd með Chou-En-Lai
frá frönskum sjónarhóli
Morðingjarnir tveir biðu dúðair úlpum f skuggan-|
um. t janúarmánuði dimmir mjög fljðtt í Parfs, ogj
nú var klukkan 7 að kvöldi. Monsieur Mahmoud
Saleh kom út úr búðinni sinni, „Arababúðinni“, við I
Saint-Victor götu númer 2 í Latfnuhverfinu, og dró
járntjöldin fyrir gluggana að utan.
Mennirnir tveir færðu sig hægt nær. Atta skot-
hvellir rufu kyrrðina f götunni, M. Saleh féll sam-
an, fallinn fyrir tveimur 11 mm byssukúlum í|
höfuðið.
Rannsðknarlögreglumennirnir, sem komu á stað-l
inn nokkrum mínútum sfðar, gengu ekki að þvíl
gruflandi að þessi þáttur f flokkastrfði myndi, áðurl
en margir dagar liðu, verða orðið að pðlitískri
sakamálshringiðu, og enda í stjðrnmálalegu upp-'
hlaupi. Því þessi friðsami bðkabúðareigandi, sem
drepinn var 3. janúar, var f raun mikilsmegandi
Palestínumaður. Þriðjudaginn 4. janúar fðr M.|
Ezzedine Kallak, fulltrúi Palestfnuaraba PLO þess á
leit við utanríkisráðuneytið á Quai d Orsay, að leyfi
yrði veitt fyrir því að opinber sendinefnd frá
Beyrouth kæmi til að vera við jarðarförina.
Franska stjðrnin féllst á það og gaf sendiráði sínu I
f Libanon skipun um að árita vegabréf fyrir full-i
trúa PLO. Ræðismaðurinn í Beyrouth fðr vandlegaj
að fyrirmælum og áritaði á staðnum vegabréfin tvö,,
sem Palestínumenn komu með til hans. Annað er á
nafni íranska borgarans Youssefs Raji, fæddur í
Bagdad 16. maí 1937. En myndin á vegabréfinuí
sýnir sterka andlistdrætti, þykkt yfirvaraskegg og'
mikinn hrafnsvartan makka Mohameds Daouds
Oudeh E1 Halitzi E1 Silwali. Svo sem allir aðrir
foringjar palestfnuaraba ber hann viðurnefni, sem
myndað er af fornafni elzta sonar hans: Abou
Daoud, þ.e.a.s. faðir Daouds. Eða á fslenzku Davfðs-
faðir. Andlit þessa foringja Svarta september eri
jafn þekkt nafni hans eftir að hafa iðulega birst áj
sfðum stðrblaðanna — þar á meðal Express.
Arabíu og síðan til Koweit. Abou
Daoud gckk í Fatah-samtökin cft-
ir sex-daga-stríðið og skipulagði
upplýsingaþjónustu palestínu-
araba, sem nefnist Rassad. Hann
er bardagamaður mikill, sem
stjórnaði hryðjuverkum á her-
numdu svæðunum og jafnvel í
ísrael. í bardögunum í Amman í
september 1970 leiddi hann her-
flokka Palestínumanna gegn
konunghollum Bedúínum. 10.
febrúar 1973 var hann handtek-
inn í Jódaníu. Sem foringi liðsins
reyndi hann að taka með áhlaupi
stjórnarsetrið í Amman og að
króa í gildru alla ráðherra
stjórnarinnar. Þetta er það, sem
hann heldur sjálfur fram. Jórdan-
ir trúa því hins vegar að hann
hafi öllu heldur átt að drepa
Hussein konung. Hann var því
dæmdur til dauða, en dómurinn
mildaður.
Skyndilega, öllum til mikillar
furðu, birtist Abou Daoud í
jórdanska sjónvarpinu. Þar sakar
hann Palestínumenn um að bera
ábyrgð á borgarastríðinu í
september 1970 í Jórdaníu.
„Svarti september er ekki til",
bætir hann við. „Það er aðeins
gervinafn fyrir stjórn Fatah-
samtakanna, sem hefur staðið að
öllum hryðjuverkunum. Yfir-
menn Svarta september eru þeir
Abou Youssef og Abou Ayad."
Þegar hann er spurður um
morðin í Mtinchen, eru skýringar
hans alveg jafn „fjarstæðukenn-
dar: „Abou Ayad lagði á ráðin um
aðgerðirnar í Sofíu. Ég var þá
staddur sjálfur í höfuðborg
Búlgaríu í vopnakaupaerindum,
þegar þangað komu frá Sviss
Abou Ayad og Fakhri E1 Omari."
Abou Daoud lýsir aftur á móti
þátttöku sinni í aðgerðunum af
mikilli hlédrægni. „I vegabréfinu
mínu var áritun fyrir dvöl í
Þýzkalandi. Abou Ayad bað mig
um að lána sér það og lét Fakhri
E1 Omari hafa það". Þetta vega-
bréf var útgefið á nafn Saad Wali,
sem næstum því gaf upp hans
rétta nafn: EI Silwali.
Samkvæmt upplýsingum Abous
Daouds var það því vegabrefið
hans eitt, sem fór til MOnchen og
skildi eftir sig í hótelum langa
slóð fram að hinum örlagaríka
degi. 5. september. Þessari
játningu er sjónvarpað 24. mars
1973. En fyrsta næsta mánaðar
slær Svarti september enn. Það
gerist kring um kalt borð í sendi-
ráði Saudi Arabíu í Khartoum.
Atta ungir menn í herbúningum
og með hvíta hetti ryðja ser braut
inn í boðið klukkan 19 og láta
hríðskotabyssurnar gelta. Dipló-
matarnir stökkva út um gluggana
og klifra yfir garðvegginn. Þeir
hugmyndasnauðari og viðbragðs-
seinni, læsa sig inni á salernum.
Hryðjuverkamenn Svarta septem-
ber taka fimm gísla: tvo Banda-
ríkjamenn, belgískan diplómata,
einn frá Saudi Arabfu og einn
Jórdana. Þeir hóta að sleppa þeim
ekki nema í skiptum fyrir Bader
Meinhoff-hópinn, Sirhan Sirhan,
morðingja Roberts Kennedys, tvo
fangaða hermenn í ísrael. Og
Abou Daoud.
Þetta eru gyllivonir. Allar
stjórnirnar hafna þessu. Hryðju-
verkamennirnir drepa Banda-
ríkjamennina tvo og belgíska full-
trúann. Og draga síðan úr kröfun-
um. En þeir krefjast þess stöðugt
að Abou Daoud verði skilað. Er
hann þá svona mikils virði?
Hann er enn fangi 5. september
1973, þegar Svarti september
ræðst á annað sendiráð Saudi
Arabíu í París. Og hvers krefjast
hryðjuverkamennirnir? Abou
Daouds, þrátt fyrir játningu hans.
Við dagrenningu rennir
Hussein konungur upp að Djebel
Amman-fangelsinu í nýja
Jagúarnum sínum og klæddur
tízkufatnaði frá Pierra Cardin.
Hann lætur færa Abou Daoud fyr-
ir sig.
„Ég hefi ákveðið að láta þig
lausan," segir þjóðhöfðinginn, og
lætur bera fram te til sátta.
Hussein býður Abou Daoud að
ganga í leyniþjónustu Jórdaníu.
Hann hafnar boðinu. En er samt
sem áður látinn laus.
Getur maður búist við öðru en
Abou Daoud á leið á flugvöllinn i Parts 12. janúar.