Morgunblaðið - 28.01.1977, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. JANÚAR 1977
Tékkarnir gengu mjög vel út á móti tslendingum í vörninni. Þarna fær Þorbjörn Guðmundsson ómjúkar viðtökur, en Plechacek, Satrapa og Björgvin bfða eftir framvindu
mála. Ljósm. Friðþjófur.
Fá, en slæm mistök skópu sigur Tékkanna
ISLENZKA LIÐIÐ ATTI AGÆTA LEIKKAFLA OG
MARKVARZLA ÓIAFS VAR OFT STÓRKOSTLEG
Islendingar urðu að bíta í það súra epli í gærkvöldi að tapa fyrir
Tékkum í landsleik í handknattleik f Laugardaishöllinni, 14—17.
Auðvitað er það engin skömm fyrir okkur að tapa fyrir þessu liði, sem
er tvímælalaust f hópi þeirra betri í heiminum um þessar mundir, en
það var samt sem áður dálftið erfitt að kyngja þeim bita eftir sigurinn
yfir Pólverjum á þriðjudagskvöldið. Það er skoðun undirritaðs að
tékkneska landsliðið sé ekki eins sterkt og það pólska, en í leiknum í
gærkvöldi léku Tékkar mjög skynsamlega og jafnframt skemmtilega,
eins og þeir gera jafnan, — sóttu mikið að íslenzku leikmönnunum
þegar okkar menn voru í sókn, og héldu uppi gífurlegum hraða í
varnarleik sínum. Markvarzla Marian liirner sem var f tékkneska
markinu í seinni hálfleik var líka framúrskarándi, þótt tæpast væri
hún eins góð og hjá Ólafi Benediktssyni f íslenzka markinu, en Ólafur
átti þarna einn af sínum stórleikjum og varði oft ótrúlega vel — tók
t.d. tvö vítaskot. Þessi markvarzla Ólafs hefði átt að nægja íslenzka
liðinu til þess að sigra í leiknum, en því miður fór það ekki svo.
Það sem islenzka liðinu varð um landsleikjum, og því verður
öðru fremur að falli í leiknum í
gærkvöldi voru slæm mistök sem
leikmönnum urðu á í sókninni.
Hvað eftir annað kom það fyrir að
knötturinn var bókstaflega send-
ur í hendur tékknesku leikmann-
anna, sem þökkuðu fyrir sig með
því að bruna upp og skora. Eins
og svo oft áður þegar andstæðing-
urinn kemur með skyndiupp-
hlaup sátu fslenzku leikmennirn-
ir eftir — þó tókst að stöðva fleiri
skyndiupphlaup í þessum leik
heldur en t.d. f Pólverjaleikjun-
um á dögunum.
Verstu mistökin urðu þegar is-
lendingar voru að reyna hraða-
upphlaup, og er greinilegt að okk-
ar menn hafa ekki náð nægjan-
lega góðum tökum á þeim ennþá,
þrátt fyrir stöðugar æfingar. En
hraðaupphlaup eru mikilsverð
vopn í handknattleik — það höf-
um við bærilega séð í undanförn-
að horfa á það með blinda auganu
þótt eitthvað fari úrskeiðis hjá
okkar mönnum meðan þeir eru að
ná valdi á þeim. Mest er um vert
að þetta atriði verði komið í betra
horf þegar til kastanna kemur í
Austurriki.
Góð hreyfing
hjá vörninni
Vörn íslenzka liðsins var vel og
skynsamlega leikin i leik þessum
þegar á heildina er litið. Hún kom
nokkuð út á móti Tékkunum og
reyndi að trufla hlaup þeirra og
leikkerfi og heppnaðist það allvel.
Hins vegar mynduðust svo stund-
um slæmar gloppur i vörnina,
sem kostuðu mörk, en þetta var
þó alls ekki eins áberandi og í
fyrri leiknum við Pólverja. Yfir-
leitt var góð hreyfing og mikil
barátta í vörninni hjá okkar
mönnum, og þeir greinilega búnir
að læra á dómarana — hversu
langt þeim var óhætt að ganga án
þess að fá reisupassann. Dæmdu
dómararnir þennan leik á svipað-
an hátt og á móti Pólverjunum —
leyfðu mikið, en tóku ákveðið á
sumum brotum, t.d. eins og þegar
línumenn hrintu frá sér, eða var-
izt var fyrir innan. Stundum
fannst manni þeir ekki dæma nóg
á Tékkana þegar þeir keyrðu
Björgvin Björgvinsson niður, en
þegar íslenzku varnarmennirnir.
tóku á svipaðan hátt á móti í
vörninni, ver heldur ekki dæmt,
þannig að segja má að dómararnir
hafi verið mjög samkvæmir sjálf-
um sér í leiknum sem vitanlega er
fyrir mestu.
Jafn fyrri
hálfieikur
Fyrri hálfleikur leiksins i gær-
kvöldi var mjög jafn og mun bet-
ur leikinn af hálfu beggja liða en
seinni hálfleikur. Bæði liðin
reyndu að nýta sóknir sinar sem
bezt þau máttu og voru sumar
sóknarloturnar æði langar. Jafn-
an var þó góð ógnun í sóknar-
leiknum, og mikill hraði, þannig
að leikurinn var skemmtilegur á
að horfa. Til að byrja með voru
það Tékkar sem höfðu forystuna,
en undir lok hálfleiksins snerist
dæmið við og islendingar náðu
yfirhöndinni, þó ekki nema einu
marki. Var staðan 10—9 í hálfleik
og því óhætt að segja að bjartsýni
gætti hjá áhorfendum í Laugar-
dalshöllinni.
Afleitur
seinni hálfleikur
En sannast sagna var fslenzka
liðið eins og umskiptingur i seinni
hálfleik. Má vel vera að þreytu
hafi verið farið að gæta, enda
hefur verið mikið álag á landsliðs-
mennina við æfingar og leiki und-
anfarna daga. Undirritaður hygg-
ur þó að þyngra hafi vegið að
Tékkarnir léku vörn sína mun
framar í seinni hálfleiknum, en
þeir höfðu gert í hinum fyrri, og
einhvern veginn var það þannig
að íslendingarnir megnuðu ekki
að snúa sig.inn á milli þeirra. Var
sóknarleikurinn hjá okkar mönn-
um oft nokkuð þröngur og hrað-
inn datt niður. Mörg skot sem
reynd voru í hálfleiknum voru
hálf vonleysisleg, og átti tékk-
neski markvörðurinn ekki í mikl-
um erfiðleikum með þau. Segir
það sína sögu að íslendingar skor-
uðu ekki nema eitt mark í seinni
hálfleik á annan hátt en úr vita-
kasti. Á 10 minútna kafla i hálf-
leiknum fengu Tékkarnir svo
hreinlega þrjú mörk gefins frá
íslendingum, með þvi að sending-
ar misheppnuðust og má mikið
vera ef það hefur ekki verið þessi
klaufaskapur sem gerði út um
leikinn.
Ólafur illa fjarri
Það er sennilega sama hvað
hver segir. Sú staðreynd blasir
við að landslið okkar getur ekki
án Ólafs H. Jónssonar verið. Og
sennilega er Axel Axelsson einnig
nauðsynlegur maður. Ólafur er
ódrepandi baráttujaxl sem oftast
er grimmastur þegar mest á reyn-
ir, og með slikan mann innan-
borðs er ekki ósennilegt, að ís-
lendingar hefðu unnið leikinn í
gærkvöldi. Og Axel Axelsson er
nauðsynlegur — ekki sem burðar-
ás i liðinu, heldur maður sem
getur komið inná og hvílt aðra
leikmenn. Það er nefnilega ómót-
mælanlegt að alltof litil breidd er
í liðinu. Það staðfestir landsliðs-
þjálfarinn Janusz Cervisnki líka
með því að nota hreinlega ekki
neitt suma leikmenn sem valdir
eru í liðið. Þannig kom t.d. Bjarni
Guðmundsson ekkert inn á í
leiknum í gærkvöldi og Viggó Sig-
urðsson ekki nema örstutta stund.
Nútíma handknattleikur er orð-
inn þannig að ekki veitir af að
hafa 12 menn i liði. Auðvitað
verður alltaf ákveðinn kjarni sem
er mest inná, en liðið má ekki
veikjast til muna þegar þeir þurfa
að fara útaf. Það var t.d. áberandi
í þessum leik hversu Geir Hall-
steinsson dalaði þegar á leikinn
leið enda enginn furða. Það þarf
meira en lítið til þess að standast
það álag sem á honum er.
Góðir möguleikar
Leikurinn i gærkvöldi gefur
síður en svo ástæðu til svartsýni.
Okkar lið er í sókn en um leið í
mótun. Eina verulega
áhyggjuefnið er að tíminn fram
að keppninni í Austurrfki sé of
stuttur til þess að það nái að
„smella saman“. Margt gerði liðið
ágætlega í leiknum í gærkvöldi,
og það var þó sérstaklega ánægju-
legt að fylgjast með vörninni og
markvörzlu Ólafs Benediktsson-
ar, en Ólafur á nú orðið varla
slakan leik.
1 kvöld mæta Islendingar Tékk-
um aftur f Laugardalshöllinni, og
hefst leikurinn kl. 20.30. Við höf-
um góða möguleika á að vinna
þann leik og vonandi fá okkar
menn góðan stuðning frá áhorf-
endum. Áfram ísland þarf'að
hljóma kröftuglega i Höllinni i
kvöld.
—stjl.