Morgunblaðið - 06.03.1977, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. MARZ 1977
Vl£f>
MORÖdKr-Y<\L
kafr/NU ^ ^
1 rO _________
iV’c*'
!,Wé
GRANI göslari
^/Zs5£\
Á ekki Ifka að reyna, að stela
einum kossi?
Við vorum heppnir að finna lækni af heimaslóðum ræfils-
tuskunnar.
Þegar Lincoln, sfðari forseti,
fékkst við lögfræðistörf, var
hann alltaf að segja sögur. Eitt
sinn er hann kom inn f réttar-
salinn, sneri hann sér að réttar-
skrifaranum og hvfslaði ein-
hverju að honum, og setti svo
mikinn hlátur að skrifaranum,
að dðmarinn snupraði hann
fyrir og skipaði honum að sekta
sjálfan sig um 5 dollara. Skrif-
arinn baðst afsökunar, en gat
þess um leið, að saga Lincolns
hefðu sannariega verið 5 doll-
ara virði.
— Eftir nokkrar mfnútur,
Þessi herðatré myndu vel þola
að bera nýja kjóla.
kallaði dómarinn skrifarann
fyrir sig og spurði:
— Hvernig var sagan sem
Lincoln sagði yður áðan?
Skrifarinn fór með söguna og
dómarinn, sem veltist um af
hlátri, skipaði síðan að láta
sektina falla niður.
mti 1. IJU|
Skrípaleikur?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Það var ángæjuleg afmælisgjöf
fyrir bandarfskan stórmeistara að
vinna meiri háttar mót vestan-
hafs nýlega, einmitt á sjötugasta
og öðrum afmælisdegi sfnum.
Richard Frey, afmælisbarnið,
vann fjögur hjörtu í móti þessu á
spilin hér að neðan.
Gjafari norður, austur og vestur
á hættu.
Norður
S. K2
H. Á753
T. 10742
L. ÁD3
Vestur Austur
S. D10974 s. 53
H. K H. 10964
T. ÁKG9 T. D83
L. 1082 L. 9764
Suður
S. ÁG86
H. DG82
T. 65
L. KG5
Norður opnaði á einu laufi og
suður sagði eitt hjarta, sem vestur
doblaði. Frey, í suður, varð síðan
sagnhafi f fjórum hjörtum.
Utspil vesturs var tigulás, síðan
kóngur og nía. Suður trompaði
drottninguna en reiknaði með, að
vestur ætti gosann eftir. I því
skyni að ná talningu i trompinu,
spilaði sagnhafi gosanum og þeg-
ar kóngurinn var lagður á var
eðlilegt að reikna með honum
blönkum. Tók á ás blinds, spilaði
aftur trompi, austur lét niuna,
drottning og enn hjarta og austur
fékk á tíuna. Vestur lét eitt spil
frá hvorum svörtu litanna. Aust-
ur skipti i lauf, tekið i blindum og
siðasta trompið tekið. Þegar suð-
ur tók þriðja slaginn á lauf var
staðan þessi:
fl (£)P!B C0»lNNtCIN
TT ..
Stattu á fætur maður, þar er ég sem á að pressa buxurnar.
„VIÐ getum ekki stillt okkur um
að skrifa þegar við lásum þá fregn
í dagblaðinu Vísi 21.2. s.l. að einn
vinsælasti gamanleikari íslenzku
þjóðarinnar, Bessi Bjarnason,
hefði villst í þann ljóta leik að
láta mynda sig á veggspjald sem
sígarettuauglýsingu. Og þetta
sýnir það, að það er eins gott að
taka ekki fullorðna fólkið alltaf
sér til fyrirmyndar.
Nú, víkjum aftur að Bessa sjálf-
um. Við viljum benda honum á að
með þessu móti getur hann eyði-
lagt verk margra krakka, sem
hafa barizt gegn sígarettu-
reykingum. Við viljum ekki beina
þessu að Bessa einum, heldur öll-
um þeam sem að þessu hafa staðið
og sýna þeim fram á hvað þetta er
bjánalegt, að ætla bjóða þeim
kaupmanni og maka hans til
veizlu og utanlandsferðar fyrir
það að auglýsa ákveðna sígarettu-
tegund mest og bezt á þennan
leiðinlega hátt.
Fólk hefur verið að tala um
unglingavandamál, svo sem
drykkjuskap og tóbaksreykíngar.
Okkur finnst að með þessu móti
sé það fullorðna fólkið sem er að
skapa svokallað unglingavanda-
mál en ekki við unglingarnir. Hér
með vonum við að Bessi Bjarna-
son og það fólk sem að þessu
stendur sjái sig um hönd og hætti
þessum skrípaleik.
Virðingarfyllst,
Fjórir ungir Garðbæingar."
Velvakandi þakkar þessum
ungu bréfriturum fyrir og tekur
undir það að ekki er rétt að taka
Bessa Bjarnason út úr þessum
hópi og benda á hann einan, enda
hefur hann sagt að hann hefði
ekki gert þetta ef hann hefði
athugað hvaða afleiðingar þetta
hefði haft. Réttilega er bent á að
mun fleiri koma við sögu varð-
andi allar sígarettuauglýsingar en
fyrirsætan og nú hefur líka verið
farin eins konar herferð gegn
sígarettuauglýsingum.
% Margt má
heyra...
„Þegar ég heyrði að þaó
ætti að lofa kommúnismann fyrir
það að þar væri nú ekki atvinnu-
leysið þá fór fyrir mér eins og
konunni sem lengi hafði dvalast
hjá Ey-Dönum; margt má maður
heyra áður en eyrun falla af.
Eg man nefnilega það sem
Krústjoff sagði þegar Stalín sendi
hann á kreppuárunum til
Moskvu, til þess að skipa verka-
mönnum að auka vuafköstin um
10%: Kjör þeirra voru ólýsanleg,
þeir voru hungraðir, klæðlitlir og
kvaldir af veggjalús. Það vantaði
heldur ekki áróðurinn þá hjá
kommúnistunum á Vesturlönd-
um, að allt væri þar í sómanum og
hvöttu óspart sérstaklega fag-
lærða menn til þess að flytjast til
Rússlands. Einn trúaður fór og
var ekki lengi búinn að vera þar
Norður S. K2 H. — T. 10
Vestur L. D Austur
S. D109 S. 53
H. — H. —
T. G L. — Suður S. ÁG8 H. — T. — L. 97
T. —
L. K
Vestur neyddist til að láta spaða
því annars var tlgultían góð. Af-
mælisbarnið fékk þannig tíunda
slaginn á spaða og sýndi þar með,
að hann var vel að sigrinum kom-
inn.
ROSIR - KOSSAR - 0G DAUÐI
48
við en ég hef vlet töluvert fyrir
mér. Hvað hefur þú eiginlega á
móti Birni Udgren?
Fölt andlitið hefði mátt kalla
fallegt, ef hökusvipurinn hefði
ekki verið alltof veiklyndisleg-
ur. Nú spegluðust 1 þessu and-
lití alls konar geðshræringar,
fyrst undrun vegna þessarar
nærgöngulu spurníngar, svo
gremja og að lokum ákveðin
sjálfshæðni.
— Ja, þar sem hér er vfst um
skriftir að ræða og ég hef afráð-
ið að vera hreinskilinn, skal ég
viðurkenna að andúð mín á
Udgren stafar sjálfsagt af
þessu sem við vorum einmitt að
tala um. Með öðrum orðum —
mfnar innri sem ytri hömlur.
Manngerð á borð við Björn
Udgren, sem er svo örugg með
sig, fer ofboðslega f taugarnar á
mér, mér líður eins og aum-
ingjaiegum hundi, sem sér
stóran og myndarlegan bola-
kálf og ég bregst sýnilega þann-
ig við. En auk þess, svo að við
fjöllum um þetta á breiðari
grundvelli — get ég hvorki
fellt mig við það og hef aldrei
getað hvað hann hefur komið
sér f mjúkinn hjá pabha og
sfðan hvað hann gekk með
grasið f skónum á eftir
Gabriellu og snýst nú f
kringum Piu. Hann er ættaður
frá Oddanum og ég hef ekki trú
á að hann hafi sérstaklega
heppilega eiginleika til að
bera.
— Veit virkilega enginn hver
faðir hans er?
— Nei, en kenningin um
sfgauna virðist heldur trúverð-
ug, þegar útlit hans er haft f
huga.
— Þekktir þú hana Gertrud á
ég við...?
Hann hristi höfuðið.
— Ekki sérlega vel. Hún var
svo miklu eldri en ég — einum
sjö átta árum, að ég held. Vorið
sem Björn fæddist var ég fjér-
tán ára og hafði lítinn áhuga á
þvf slúðri sem gekk um hana f
þorpinu og sumarið áður þegar
hún þeyttist milli karla og lét
einn þeirra barna sig, var ég
ekki einu sinni heima. Jan
Axel • hefur sjálfsagt þekkt
hana betur, sama gildir um
pabba og Fanny frænku — hún
hafði verið vinnustúlka hér á
herragarðinum áður en hún
varð ófrfsk.
— Attu við að hún hafi verið
rekin héðan vegna þess hún
átti von á barní?
— Það ... veit ég satt að
segja ekki. En þegar þetta kom
upp á var mamma á lffi og þvf
kæmi mér ekki á óvart þótt hún
hefði verið látin fara vegna
þess, þvf að mamma var
fjarskalega siðavönd, þótt hún
færi hægt og hefði ekki hátt.
Þegar hér var komið sögu
vorum við trufluð, þvf að garð-
yrkjumaðurinn kom aðvffandi
og vildi fá skoðun verkfræð-
ingsins á þvf ... hvort hann
byggist víð rigningu eða hvort
hann ætti að vökva beðin. Og
Otto Malmer reis á fætur og fór
með honum, en hafði — mér til
óblandinnar furðu — áður
þrýst vinalegum kossi á vanga
mér.
Ég sagði sfðar Christer Wíjk
frá þessu. Nema með þakk-
lætiskossinn...
Kvöldið sniglaðist af stað.
Framhaldssaga eftir Mariu
Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
Anders Löving hafði farið með
Daniel Severin. Allir voru
þreyttir, en þó voru það aðeins
Otto og Helene sem buðu góða
nótt um nfuleytið. Mina frænka
bjó til té f eldhúsinu, en Fanny
frænka, Pia, Gabriella,
Christer og ég sátum og hálf-
móktum uppi á efri hæðinni.
Pia hafði bundið hvftt band
um rautt hárið og farið úr rönd-
óttu buxunum í dökkar galla-
buxur og svarta blússu. Þrátt
fyrir návist hennar voru sam-
ræður heldur þvingaðar og það
var þvf hún sem kom með þá
hugmynd að Fanny frænka
legði stjörnu.
— Þú veizt ekki, Puck, hvað
hún er sniðug að spá! Hún sér
eiginlega allt f spilunum og það
kemur hér um bil allt fram sem
hún segir.
Fanny færðist í fyrstu undan
og sagðist vera þreytt og auk
þess væri óviðkunnanlegt að
vera með slfkt áður en
Frederik væri kominn f vfgða
mold. En Pia nauðaði og Gabri-
ella sagði að þetta væri sak-
laust grfn og Christer bætti við
f spaugi að kannski væri með