Morgunblaðið - 06.04.1978, Blaðsíða 30

30 MORGUNBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 6. APRÍL 1978
raðauglýsingar — raðauglýsingar — raðauglýsingar
þakkir
Öllum þeim sem glöddu mig á níræðis-
afmælisdegi mínum þann 1. apríl með
heimsóknum, gjöfum, símtölum, heilla-
skeytum og á annan hátt, votta ég mína
innilegustu vinsemd og þakklæti.
Guð blessi ykkur öll.
Guðrún Jóhanna Guðmundsdóttir,
Frá Eyri.
_________tilkynningar
Skólastjórar —
Handavinnukennarar
Eigum fyrirliggjandi leirbrennsluofna, gler-
unga, pensla, verkfæri og fl.
Keramikhúsið h.f.,
sími 51301, Hafnarfirði.
Útgerðarmenn athugið
Óskum eftir að fá í viðskipti góða rækjubáta
strax eða síðar. Hér er um að ræða
rækjuveiöar á Grímseyjar og Kolbeinseyjar-
miðum.
Niðursuöurverksmiöja K. Jónsson & co. h/f.
Sími 96-21466, Akureyri.
til sölu
Til sölu
Chervolet Van 20 árg. 1976.
SKRISTJÁN Ó.
SKAGFJÖRÐ HF
Hólmsgata 4
Sími 24 120
Til sölu
Tilboð óskast í eignarhluta Reykjavíkur-
borgar í húseigninni Skaftahlíö 24 (Tóna-
bær). Húsrými þetta er austurendi hússins,
efri hæð þess og tveir tengdir salir í kjallara,
alls ca. 1400 fm.
Útboðsgögn og nánari upplýsingar fyrir
hendi á skrifstofu vorri, Fríkirkjuvegi 3,
Reykjavík.
Tilboðum sé skilaö á sama staö í síöasta
lagi föstudaginn 21. apríl, 1978.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800 '
S — 26600
Vorum að fá til sölu eftirtaldar íbúöir í
Hólahverfinu í Breiðholti 3, er seljast
tilbúnar undir tréverk og málningu, sameign
húsanna afhendist fullgerö m.a. með
teppum á göngum, huröir fyrir íbúðunum og
fl.
Byggingaraöili Miöafl h/f.
Smyrilshólar 2:
Ein 5 herb. íbúð 107,8 m2 á 2. hæð. Verö:
13.5 millj.
Ein 3ja herb. íbúö 91 m2 á 2. hæö. Verð
11.2 millj.
Ein 2ja herb. íbúð á 2. hæð 58.8 m2. Verð
8.4 millj.
Ein 2ja herb. íbúð 53,7 m2 á jarðhæð. Verð
um 8.1 millj.
Hægt er að fá keypta bílskúra með
íbúöunum. Verð 1.6 millj., og 1.8 millj.
Seljandi bíður eftir 3.3 millj. á húsnæöis-
málastjórnarláni er viö aöstoðum fólk við
að sækja um.
íbúðirnar méugreiöa á 16 mánuöum.
Traustur byggingaraðili. Allar nánari uppl.
og teikningar á skrifstofunni.
Fasteignaþjónustan
Austurstræti 17,
sími 26600.
Ragnar Tómasson hdl.
— Hver er staða
tónlistarkennara
Framhald af bls. 35
leik hjá barnakórnum og hefur það
verið mjög lærdómsríkt og góð
reynsla að fylgjast með starfi
Guðmundar og Guðfinnu Dóru, því
að þau eru bæði mjög færir
kennarar og söngstjórar og er
félagsandinn í kórnum sérstaklega
góður
Alma Hansen hefur gegnt skóla-
stjórastarfi Tónlistarskólans í
Garðabæ sl. 2 ár. Á þessum tíma
hefur hún sagt upp 4 kennurum og
skapað leiðinlegt andrúmsloft í
kfingum sig. Vii ég reyna að
greina frá þessu í sem stytztu
máii.
Haustið sem hún byrjaði sem
skólastjóri sagði hún Stellu Reyn-
dal fiðlukennara upp í byrjun
skólaárs. Hafði Stella þá starfað
við skólann í 1 ár og kennt fulla
kennslu. Stella vísaði máli sínu til
menntamálaráðuneytisins og varð
Alma Hansen að taka Stellu aftur
inn í skólann. Foreldrar nemenda
Stellu kröfðust þess einnig að
henni yrði ekki sagt upp. Að vori
krafðist Alma Hansen þess að
Stellu yrði sagt upp starfi og
samþykkti bæjarstjórn það. Flest-
ur nemendur Stellu haida áfram
námi hjá henni í Tónskóla Sigur-
sveins D. Kristinssonar og hættu
i Tónlistarskóla Garðabæjar.
Nú í vor fengu þrír kennarar
uppsagnarbréf, sem var undirritað
af Ölmu Hansen. Nokkrum dögum
áður en bréfið var sent út hafði
verið haldinn fundur með skóla-
nefnd og kennurum skólans, og á
þessum fundi spurði skólanefnd
kennara hvort þeir ætluðu aö
kenna áfram í skóianum og
reyndist svo vera. Það kom í ljós
að Alma Hansen hafði skrifað
þessi uppsagnarbréf án vitundar
skólanefndar en í lögum frá
Alþingi, sem voru samþykkt 1975,
stendur að sveitarstjórn skuli ráða
skóiastjóra og kennara að fengn-
um tillögum skólanefndar.
Kennarar þessir sendu skóla-
nefnd bréf og báðu um skýringu á
uppsögnunum. í svarbréfi skóla-
nefndar er ekkert nema hrós um
okkur kennarana en skólanefnd
samþykkti þó ákvörðun Ölmu um
að segja okkur upp á þeim
forsendum að gott samstarf sé
nauðsynlegt milli kennara og
skólastjóra.
Síðastliðið sumar skrifaði Hall-
dór Haraldsson, formaður Félags
tónlistarkennara, bréf, þar sem
hann bað um skýringu á brott-
rekstri okkar kennaranna. I svar-
bréfi Ölmu segir hún, að henni sé
ekki skylt að gefa skýringu á því
hvers vegna hún segi upp stunda-
kennurum.
Eg undirrituð hef starfað við
skólann í 5 ár og gegnt fullri
kennsluskyldu. Sigurður E.
Garðarsson hefur starfað við
skólann í 2 ár og gegnt fullri
kennsluskyldu og Örn Arnarson
hefur starfað við skólann s.l. ár.
Engu að síður lítur Alma Hansen
á okkur sem réttindalausa stunda-
kennara.
Þess má geta, að einn kennar-
anna spurði Ölmu Hansen hvort
hún segði okkur upp starfi vegna
þess að við hefðum staðið í
kjaramálum og játti hún því. Með
tilliti til vinnumálalöggjafarinnar
og hefðbundinna réttinda starfs-
manna er þetta mjög athyglisverð
yfirlýsing.
Sami leikurinn hefur verið
leikinn við þrjá umrædda kennara
Skólanefndin hefur lagt til árlega
við bæjarstjórnina, að kennararn-
ir fengju árslaun en bæjarstjórnin
hefur fellt þessa tillögu skóla-
nefndar í lok hvers skólaárs.
Árið 1975 voru undirritaðir
samningar milli tónlistarskóla á
öllu landinu annars vegar og
Félags tónlistarkennara og Félags
ísl. hljóðfæraleikara hins vegar. I
þeim samningum stendur að þeir
sem kenni fulla kennslu fái
árslaun, þeir sem kenni hálfa
kennslu fái hálf árslaun og þeir
sem kenni 3A kennslu fái %
árslauna. Þessir samningar eru í
gildi, en með því að greiða
tónlistarkennurum ekki árslaun
eru þeir þverbrotnir.
Kennarar þeir, sem hér um
ræðir, mega teljast vera heppnir
að missa ekki æru og kennararétt-
indi, en það hefði getað gerst, ef
ummæli Ölmu Hansen um viðkom-
andi kennara hefðu verið tekin
gild í menntamálaráðuneytinu.
Foreldrar nemenda minna söfn-
uðu undirskriftum, þar sem upp-
sögn undirritaðrar var mótmælt.
Eg var erlendis er það gerðist og
afhentu þau mér þennan lista. Þá
sögðu þau mér frá hviksögum sem
ganga um Garðabæ um okkur
kennarana, og visa ég þeim hér
með til föðurhúsanna sem ósönn-
um. Einnig hefur mér borist til
eyrna hvers konar ummæli Alma
Hansen hefur haft um okkur á
skólanefndarfundum, og er það
furðulegt að heyra.
Undirrituð telur fráleitt að
stjórnmálamenn með takmarkað
vit á tónlistarmálum geti ráðstaf-
að málefnum tóniistarskóla og
ákvarðað laun tónlistarkennara að
vild. Byggi ég þetta m.a. á
samskiptum við forseta bæjar-
stjórnar í Garðabæ. Af samtölum
við hann kom fram að hann „vissi
harla lítið" um málefni tónlistar-
skólans og kennaranna, þó að
nýlega hefði verið fjailað um þau
mái á bæjarstjórnarfundum og
greidd um þau atkvæði. Forseti
bæjarstjórnar sagði í samtali við
mig, að engir samningar væru í
gildi milli tónlistarmanna og
sveitarfélaga. Þetta er að vísu rétt,
að engir samningar eru á milli
þessara aðila, en vegna þess að
engir samningar eru milli sveitar-
félaga og tónlistarkennara, þá
gildir samningur sá sem er á milli
tónlistarskóla landsins og F.T og
F.Í.H. Það væri hægt að beina
þeim tilmælum til menntamála-
ráðuneytisins að það beitti áhrif-
um sínum til þess að sveitarstjórn-
ir virtu þann samning.
Forseti bæjarstjórnar sagði
ennfremur, að tónlistarkennarar
væru ekki í Starfsmannafélagi
Garðabæjar og að bærinn myndi
ekki semja við tónlistarkennara,
en samkvæmt lögum frá Alþingi
frá 15. maí 1975 teljast tóniistar-
kennarar starfsmenn sveitar-
félaga.
I síðustu kennsluviku í vor kom
Alma Hansen með þau skilaboð til
mín, að mér yrðu ekki greidd hálf
sumarlaun eins og verið hefur tvö
síðustu ár og sagði svo ennfremur
að ekkert yrði gert fyrir mig hér
í skólanum svo að ég skyldi skrifa
uppsagnarbréf sem fyrst, sem hún
gæti síðan lagt fram á næsta
bæjarstjórnarfundi. Tveir kennar-
ar komu inn í kennarastofu er
þetta samtal átti sér stað og geta
borið vitni um að rétt er með farið.
Mér þótti þetta furðu sæta og
kvaðst mundu kæra þetta til
lögfræðings F.T. Var þetta síðan
staðfest í símtali af forseta
bæjarstjórnar. Hann kvað það
hafa verið ákveðið á fundi sumarið
1976, að kennarar tónlistarskólans
fengju ekki árslaun, og spurði m.a.
hvort mér fyndist réttlátt að fá
greitt hálft sumarkaup meðan
hinir kennararnir fengju ekki
sumarkaup greitt. Ég spurði á
móti hvaða réttlæti honum fyndist
í því að í tónlistarskólanum
störfuðu kennarar með svipaða
menntun og tveir þeirra fengju
lögskipuð árslaun, 1 kennari fengi
hálf laun yfir sumarmánuðina, og
svo væru 14 kennarar sem engin
iaun fengju yfir sumarmánúðina,
þó að þeir hefðu mjög góð réttindi
og væru búnir að starfa við
skóiann í nokkur ár í fullri
kennslu.
Þetta fyrirkomulag er algjör-
lega óviðunandi, en hefur viðgeng-
ist í tónlistarskólum landsins.
Ekki veitti af að endurskipuleggja
tónlistarmál landsins og að fólk
með þekkingu á tónlistarmálum
legði þar hönd að verki. .Væri
lærdómsríkt að hafa til hliðsjónar
heildarskipulag á tónlistarmálum,
sem hefur verið gert á Norður-
iöndum, t.d. í Danmörku, en það
þykir vera sérstaklega gott.
Áð lokum skora ég á tónlistar-
kennara að þeir fari að ræða
sjálfsögð réttindamál. Það er
nauðsynlegt að F.T. og F.Í.H. séu
sterk stéttarfélög, sem standi vörð
um réttindi félagsmanna sinna.
Jónína Gísladóttir.
— Hollustuhættir
Framhald af bls. 15
samþykki nefndanna varðandi
framlengingu á starfsleyfi verk-
smiðjunnar um 1 ár frá 1. sept.
1976 leggjast nefndirnar gegn
slíkri framlengingu. Réð þar
mestu hve litlar efndir höfðu orðið
af hálfu verksmiðjueigenda um
aukna hollustuhætti innan dyra
verksmiðjunnar og utan.
Verður því ekki annað séð en að
starfsleyfi Fiskiðjunnar hafi runn-
ið út i. sept. 1976.
f.h. Heilbrigðisnefndar Suður-
nesja,
Jóhann Sveinsson.
— Unga
Framhald af bls. 33.
að hugs sér í sambandi við
óleyfilegt kynlíf stúlkna yngri
en 16 ára.
Óhugnaður
Mál sem þetta vekur eins og
nærri má geta hinn mesta
óhugnað hjá saklausum áhorf-
endum. Þó ekki síst að það voru
einkum eldri menn eða mjög
„gamlir" sem nýttu sér þessa
þjónustu. Hvað þá það, að
foreldrar séu blindir fyrir því að
stúlka þárf varla að láta þvo af
sér föt því hún er ekki í þeim
nema tvo—þrjá daga í einu. Ein
spurning foreldris var hvort það
væri ekki skólinn sem ætti að
passa þetta, — en ekki það
sjálft. Það liggur í augum uppi
að skóli sem hefur 1000 eða
fleiri baldna og hrausta ungl-
inga á erfitt með að fylgjast með
hverjum og einum. Og að hvað
miklu leyti er það skólans að sjá
um uppeldi barna og unglinga?
Því miður eru það bara mestu
vandræðaseggirnir sem skera
sig mest út úr og verða nógu
athyglisverðir til að þeim verði
hjálpaö.
Nottingham 31.1. '78
Magnús Þorkelsson.
— Lofsamlegir
dómar
Framhald af bls. 17.
réttarfarsreglur. Þrátt fyrir
baráttu við samvizku sína rekst
hann út í að dæma stórbónda
einn til dauða, saklausan, af því
að hann tekur valdið og óréttinn
fram yfir réttvísina.
Umhverfis sýslumanninn er
hópur af fólki sem tekur þátt og
eru fórnardýr i þessum átökum
milli gamals og nýs tíma. Það er
ailtaf auðvelt að benda á íslend-
ingasögurnar í ræðu og riti í
sambandi við íslenzkar bók-
menntir, en hér er það á sínum
stað. ÞaA er mikilleiki ekki
aðeins yfir landslaginu, en
einnig yfir persónunum bæði í
góðu og illu.
Þetta er sérstæð bók — og
veitir lesendanum óvenjulega
reynslu. Bundin tíma og um-
hverfi, en sálfræðilega hefur
hún almennt gildi.
L.
— Dönsk bók
Framhald af bls. 19
norrænum málum við háskólann í
Árhúsum. Síöan í fyrra hefur Sörensen
starfaö viö rannsóknardeild Óðins-
véa-háskóla í mióaldabókmenntum.
Hann átti pátt í að semja ís-
lenzk-danska oröabók er út kom 1976,
en auk pess hefur Sörensen skrifaö
fjölmargar greinar um íslenzka tungu
og bókmenntir.
„Saga og samfund" er 191 blaösíða
aö stærð og er gefin út í kiljuformi.