Morgunblaðið - 01.06.1978, Side 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. JÚNÍ 1978
MORödK/- ;4
MrriNU '
jTí
^ 1 1 $—>.
í)
~k> -n,
jCJU
t/t irr
t/ Ær

Æ
Það er mjöj; ánægjulegt að þú
einn virðist alltaf vera á sömu
skoðun ok ég ok við höfum
samþykkt launahækkunina.
t •vo v>it> y j •.
■Ý'
Gaman að sjá ykkur aftur cftir allan þennan tíma. Er dóttir
ykkar orðin stór stúlka?
Ilann er nú bara alveg eins ok
maðurinn þinn. en fyrir mestu
er það þó að drengurinn virðist
alveg eðlileKur.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Almenn áfíæt refjla segir, að
ásar séu til að taka með kónga ok
drottninitar. En hin hlið reglunnar
er ófrávíkjanleKur hluti hennar.
Sem sé forðast að leKftja háspil
undir ásana.
Gjafari suður, norður-suður á
hættu.
Norður
S. 752
H. G73
T. ÁDIO
L. DG42
Vestur Austur
S. DG109 S. 843
H. K986 H. DIO
T. 863 T. 9752
L. A7
L. 10986
Suður
S. ÁK6
H. Á542
T. KG4
L. K53
Suður var safjnhafi í þrem
Kröndum. Ut kom spaðadrottning,
sem suður tók með kóng. Þar sem
safjnhafi þurfti að fá þrjá slafji á
lauf taldi hann sinn besta möftu-
ieika vera, að laufin sex, sem
vantaði, læfyu 3—3 á höndum
austurs of; vesturs.
Hann spilaði því Iaufkónf;.
Vestur tók með ás, hélt áfram með
spaðann ok píndi ásinn af saf;n-
hafa. Of; þeftar í ijós kom, að laufin
féllu ekki vantaði níunda slaginn.
Einn niður.
Ekki var óeðlileftt að spila upp
á að laufin féllu. 4?n taka mátti
annan möftuleika með í leiðinni
eins of; j;löf;f;ir lesendur hafa
eflaust séð.
Suður hefði betur spilað láf;u
laufi frá hendinni í 2. slaf;. Sé það
ftert lætur vestur sjöið ok borðið
fær á j;osa. Þá er eðlilet;t að búast
við ásnum á hendi vesturs og sé
aðeins eitt sntáspil með honum er
spilið í höfn sé þess f;ætt að missa
ekki háspil undir ásinn. Sagnhafi
fer því inn á hendina á tígul og
spilar aftur lágu laufi frá hend-
inni. Eins oj; spilið er lætur vestur
ásinn tilneyddur of; fær ekkert
háspil í hann. Þannig fær safpihafi
slaf;i á laufháspilin sín þrjú of; níu
slafci í allt.
Saftnhafi getur ekki verið viss
um, að vestur þurfi að taka á
laufásinn í fyrsta eða annað sinn,
sem litnum er spilað.Hefur ekki
einu sinni hugmynd um hvort
vestur á ásinn. En það kostar
ekkert að reyna. Og takist það ekki
getur liturinn fallið 3—3.
±J&
dli.
\lh ©ru>
77Z1 COSPER
Ég gleymdi afmælisdegi konunnar minnar!
Fyrirgefðu góði,
þú týndir þessu!
• Sóðaskapur
Kona ein hringdi til Velvak-
anda og vildi koma á framfæri
þakklæti til hans Ómars Ragnars-
sonar fyrir fréttamyndastúfinn,
sem hann gerði um daginn. Þar
var sýnt hvernig fólk henti ísform-
um eða einhverju slíku út úr bíl.
Sjónvarpsmenn óku á eftir bílnum,
náðu honum og afhentu eigandan-
um aftur draslið með orðunum:
Fyrirgefðu góði, þú týndir þessu!
Eða eitthvað í þeim dúr.
Kona þessi kvaðst vona að
sjónvarpsáhorfendur létu sér
þetta að kenningu verða og hættu
þessum sóðaskap, sem virðist
landlægur hér á landi, að henda
öllu drasli á víðavangi í stað þess
að bíða með að koma því af sér þar
til hægt er að fleygja því í
öskutunnu.
• Hreinsunar-
tíminn
Nú er einmitt sá tíminn, þegar
Islendingar venjulega fará að taka
til á lóðum sínum — það er að
segja þeir sem hafa eitthvert auga
fyrir því hvernig útlits er í
kringum þá. í rauninni er fjarska
undarlegt að húseigendur skuli
ekki allt árið halda lóðum sínum
hreinum, alveg eins og íbúðinni.
Þetta er allt þeirra eigið umhverfi,
svo ekki sé minnst á nágrannana,
sem verða að búa við að horfa á
sóðaskapinn. En þegar dagar eru
orðnir bjartir, þá gengur að
jafnaði fram af fólki og það fer að
þrífa í kringum sig utanhúss. Og
er það auðvitað betra en ekkert.
Reykjavíkurborg hefur nú um
mörg ár veitt sérstaka þjónustu að
vorinu og losað fólk við draslið, ef
MAÐURINN Á BEKKNUM
Framhaldssaya eftir Georges Simeron
Jóhanna Kristjónsdóttir islenzkaói
55
að einhver vildi tala við hann
í hinum símanum. Það var
Lapointe.
— Hringir þú frá Rue
d'Angouleme? spurði Maigret
undrandi.
— Nei, ekki úr húsinu. Ég er
á barnum á horninu.
— Hvað er um að vera.
— Ég veit ekki hvort það
hefur verið gert af yfirlögðu
ráði en mér fannst vissara að
láta yður vita af því. Þegar við
komum aftur hafði verið gerð
stórhreingernng í herberginu.
Gólfið stífbónað og öli húsgögn
pússuð og allt ryk vandlega
þurrkað af.
— Líka á skápnum?
— Já, og ég hafði á tiifinn-
ingunni að kerlingin væri
uppfull af þórðargleði. Ég
spurði hana hvenær hefði verið
gert hreint og hún sagði að
hreingerningarkona hefði kom-
ið í gær og sú væri vön að koma
tvisvar í viku og þá hefði hún
beðið hana að taka herhergið í
gegn. Þér hefðuð ekkert
sagt... og þar sem hún ætlaði
að leigja herbergið aftur.
Þarna hafði honum orðið á
lagleg skyssa. Þetta hefði hann
mátt vita.
— Hvar er Moers?
— Hann er enn í húsinu.
Hann vildi ganga endanlega úr
skugga um að ekkert væri að
finna. En ég þykist vita að það
verði alveg árangurslaust.
Þessi hreingerningarkona hef-
ur sannarlega unnið vel sitt
verk! Á ég að koma aftur?
— Nei, ekki alveg strax.
Fáðu naín og heimilisfang
hreingerningarkonunnar og
farðu til hennar og fáðu hana
til að segja þér hvernig þctta
gekk fyrir sig og hvaða fyrir-
mæii hún íékk og hver var í
herberginu á meðan hún var að
vinna þar.
- Já.
— Moers gctur farið heim.
Og enn eitt. Það er einn úr
„Siðareglunni“ í grenndinni.
— Já, 7að er Dumoncel. Ég
talaði við hann áðan.
— Segðu honum að biðja um
liðsauka. Ef einhvcr stúlkn-
anna fer af bæ verður að
fylgjast mcð þeim.
— Ég býst við það verði ekki
alveg strax. Ein er í baði þessa
stundina og hin sprangar kvik-
nakin um ganga cins og ekkert
sé. Og hvað númer þrjú viðkem-
ur virðist hún ekki hafa verið
heima síðustu dagana.
Maigret gekk inn til yfir-
manns síns og reyndi að út-
skýra fyrir honum iíðan sína
og óöryggi. Skömmu síðar
hringdi síminn.
— Maigret, já hann cr hér.
Og við Maigret sagði hanm
— Til yðar. Neveau vill víst
sýna yður hvað hann hefur
fundið og það fyrr en síðar.
Frammi sá hann Neveau sem
virtist i miklu uppnámi. Við
hlið hans stóð rindilslegur og
fölur slöttólfur sem Maigret
fannst endilega að hann hcfðí
séð áður.
— Viltu tala við mig fyrst?
spurði hann.
— Nei, engin þörf á því. Það
væri ekki skynsamiegt að láta
þennan pottorm vera einan.
Maigret veitti því nú athygli
að maðurinn var með hand-
járn.
Hann opnaði dyrnar inn á
skrifstofu sína. Sá handtekni
gekk inn og það kom í Ijós að
hann stakk við. Hann angaði aí
ódýru víni. Ncveau læsti á eftir
honum og losaði hann við
handjárnin.
Þekkið þér hann ekki aftur
húsbóndi?
Maigret mundi enn ekki eftir
nafninu cn allt í einu rann upp
fyrir honum ljós. Maðurinn leit
út eins og sirkustrúður. Hver
hafði talað um sirkustrúð?
Fröken Leone eða gamli
bókhaldarinn? Einhver hafði
séð Louis Thouret sitja á bekk