Morgunblaðið - 13.06.1978, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚNÍ 1978
39
Felix Jónsson yfir-
tollvörður - Kveðja
' Fæddur 27. aprfl 1895
Dáinn 29. marz 1978
Rúmir tveir mánuðir eru þegar
liðnir frá því Felix Jónsson
yfirtöllvörður andaðist, en af
ýmsum ástæðum hef ég ekki fyrr
komið því við að minnast þessa
góða drengs og samstarfsmanns
míns með nokkrum kveðjuorðum.
Felix var orðinn aldraður maður,
þegar hann var kallaður héðan.
Hann hafði lokið löngum og
ósviknum vinnudegi í þágu ís-
lenzkrar réttargæzlu og var fyrir
allmörgum árum seztur í helgan
stein eftir giftudrjúgan, blettlaus-
an starfsferil. Þessar ofur eðlilegu
kringumstæður við andlát aldraðs
manns ættu að gera það að
verkum, að við vinir hans frá
fornu fari tækjum fregninni um
andlát hans með nokkru jafnaðar-
gerði, því þetta eru endalok okkar
allra. En í stað þess finn ég til
stöðugs trega yfir að hafa misst
þennan holla vin og finnst um-
hverfið allt tómlegra og risminna
á eftir.
Felix hóf störf hjá Tollgæzlunni
í Reykjavík árið 1927 og var Jón
Hermannsson þá tollstjóri. Árið
1941 var Felix skipaður yfirtoll-
vörður og í þeirri stöðu muna
Reykvíkingar hann áreiðanlega
bezt. Síðar starfaði Felix undir
yfirstjórn Torfa Hjartarsonar
tollstjóra og báðir þessir yfirmenn
Tollgæzlunnar munu hafa metið
störf Felix Jónssonar að verðleik-
um og vitað að honum mátti ætíð
treysta í hvívetna við ábyrgðar-
mikil störf.
í 38 löng og viðburðarrík ár
vorum við Felix samstarfsmenn
hjá Tollgæzlunni og í öll þessi ár
og miklu lengur síðar, éftir að
opinberum starfsdegi hans lauk,
naut ég vináttu þessa drengskap-
armanns. Á okkar langlífu og
grónu vináttu féll aldrei hinn
minnsti skuggi. Þetta vil ég þakka
hér.
Felix var fæddur að Stóru-Hild-
isey í Landeyjum í fögru umhverfi
með víðan, stórkostlegan sjón-
deildarhring; blikandi jökla í
bakgrunninum og víðáttu hafsins
framundan. Og það er hreint eins
og þetta umhverfi hafi sett sitt
mark á hinn innra mann hans
ævilangt. Hann þurfti aldrei með
að sýnast: allt í fari hans var
traust og ákveðið. Drengskapur og
réttsýni voru honum í blóð borin
—, heiðarleiki og óþreytandi
starfseljan var honum innrætt í
foreldrahúsum, bæði í því uppeldi,
er hann hlaut hjá foreldrum
sínum, og síðar í öguðu sjálfsupp-
eldi. Felix var auk þess ætíð talinn
með hinum glæsilegustu mönnum
á velli: hár vexti og vel vaxinn,
vörpulegur og virðulegur í fram-
komu. Tollgæzlan í Reykjavík var
ekki fjölmenn á árunum 1930—’40;
oftast vorum við 14—15 tollverðir,
en starfinn var ærinn. Á þessum
árum vann ég við tollgæzlu undir
stjórn Felix Jónssonar, en hann
var þá orðinn flokksstjórinn okk-
ar. Stjórn hans var svo góð, og þó
bæði ströng og mannleg í senn, að
lýtalaust verður að kalla. Ásamt
öðrum í hans flokki urðum við
brátt einlægir vinir hans og
unnum gjarnan undir hans stjórn.
Hann var maður ákveðinn í
framkomu og fyrirmæli hans voru
skýr og einföld. Síðar, er hann
varð yfirtollvörður, komu þessir
eiginleikar hans sem stjórnanda ef
til vill enn betur í ljós, því einnig
í þeim starfa reyndist Felix ætíð
stjórnsamur og röggsamur yfir-
maður, þannig að enginn þurfti að
vera í minnsta vafa, hvað hann
ætti að gera. Sem yfirtollvörður
hafði Felix það fyrir vana að
ganga frá öllum pappírum og
skjölum við skipaskoðun úti á
höfninni, á meðan við skoðuðum í
embættis nafni vistarverur skip-
verja. Eftir að við vorum svo
komnir í land að þessari skoðun
lokinni, bar það ekki sjaldan við,
að yfirtollvörðurinn brá sér í
hlífðarfötin, og við samstarfsmenn
hans vissum það, hvað til stóð.
Þessar telpur söfnuðu um daginn 2100 krónum til
Dýraspítala Watsons, er þær efndu til hlutaveltu í
Hraunbæ 54. — Þær heita Anna Regína Björnsdóttir og
Hulda Guðrún Valdimarsdóttir.
Sigríður Linda Kristjánsdóttir og Hafdís Hansdóttir, sem
heima eiga í Smáíbúðahverfinu, efndu til hlutaveltu til
ágóða fyrir Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra í Melgerði
6. Söfnuðu þær 7000 krónum til félagsins.
„Við skulum skreppa út í skipið
aftur, drengir." Þá hófst nefnilega
það, sem á máli okkar tollvarða
kallast „hin grófa leit“ og mun víst
óhætt að fullyrða, að mjög oft bar
sú leit óvæntan árangur undir
stjórn Felix Jónssonar, því þá var
sannarlega farið gaumgæfilega í
saumana.
Felix átti fyrir konu Guðmundu
Jóhannsdóttur frá Eyrarbakka,
ágæta konu, sem hann unni mjög.
Þau hjónin hafa lengst átt heimili
sitt að Baldursgötu 7 hér í bæ, og
þar uxu börnirf þeirra fjögur úr
grasi. Þau eru Svava, Hanna, Gylfi
og Grétar. Þau hjónin vönduðu
mjög uppeldi barna sinna, enda
eru þau öll mannkostafólk og nýtir
borgarar þessa lands. Það var mér
alltaf bæði hvíld og hressing að
koma á h'eimili þeirra hjóna, svo
fölskvalaust var viðmót þeirra
beggja og vinsemdin einlæg í minn
garð.
Árið 1935 var Felix kjörinn
f.vrsti formaður hins nýstofnaða
Tollvarðafélags íslands. Álit
starfsbræðra hans á honum var
slíkt, að hann þótti allt að því
sjálfsagður í það trúnaðarstarf.
Það hefur verið mér mikil gæfa að
kynnast Felix og njóta vináttu
hans um langt árabil. Nú bið ég
þessum hollvini mínum alls góðs í
nýjum heimi og þakka hin góðu
kynni. Guðmundu og börnunum,
ásamt öðrum aðstandendum votta
ég einlæga samúð mína yfir þeirra
mikla missi.
Jónas Guðmundsson
Grafík eftir
ERRÓ
Til sölu litgrafíkmyndir eftir ERRÓ, áritaöar
og númeraöar. Takmarkað upplag.
Myndkynning
símar 82420 og 81019.
I ferðalagið
eða heima
Rétt spor í rétta átt,
sporin í Torgió!
Barna- sumarskor
Btæröir 20—27 úr striga kr. 1.465
„ 20—27 röndóttir kr. 1.645
„ 20—24 flauel kr. 1.440
Austurstræti 10
simi: 27211