Morgunblaðið - 10.12.1978, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. DESEMBER 1978
1 LICENCE
IHID i REiSO
FOR TEIUHGI
ereiay Thorpe
male
LIES’
By Peter Bessell KföÉ
fO for man u hu y.hui ISorman Scott 'n dop ranie
li \>S4SSI> L\ THORPE PLOT
PAH> HAll'
\ORKKH FEE'
Jeremy Thorpe
á barmi glötunar
• Á yfir höfði sér allt að 20 ára fangelsi
fyrir að skipuleggja morðtilraun
• Við hittumst reglulega og lifðum ástalífi, segir
tízkusýningarmaðurinn Scott sem myrða átti
Ákærður, Thorpe,
ok aðalvitnið. Bissell,
með frásagnir bresku
blaðanna í baksýn.
væri að losa sig við Scott. Þá
kynnti Le Mesurier Holmes
fyrir Deakin og spurði hann
jafnframt hvort hann þekkti
einhvern sem væri fáanlegur til
að gera útaf við mann sem
kúgaði fé út úr vini Holmes. —
Andrew Newton var tilkippileg-
ur og Holmes bauð honum 10
þúsund pund fyrir verkið.
Newton, sem er flugmaður, lagði
til atlögu en mistókst eins og
áður sagði, skaut hund Scotts.
Hvaðan komu allir-peningarn-
ir til að borga brúsann? —
Samkvæmt áreiðanlegum heim-
ildum mun maður að nafni Jack
Hayward hafa séð um að fjár-
magna starf flokksins og þar
með að borga brúsann í sam-
bandi við mál Thorpes og Scotts.
Thorpe mun hafa beðið hann um
50 þúsund pund til flokksstarfs-
ins og 10 þúsund pund til
Scottsmálsins á árinu 1974. Þá
hefur Bissell greint frá því, að
Thorpe hafi reynt að fá Hay-
ward til þess að láta 250 þúsund
sterlingspund af hendi rakna
sama ár en ekki gengið.
Holmes hélt til Bandaríkj-
anna í byrjun árs 1976 til að
hitta Bissell sem var þá fluttur
þangað. Hann þvingaði Bissell
til að skrifa bréf þar sem hann
ásakaði Scott um að reyna beita
sig fjárkúgun. Þetta ver gert til
STUNDIN rann upp. — Norman Scott fyrrverandi tízkusýning-
armaður staðfesti fyrir rétti í síðustu viku. að hann hefði á sínum
tíma haft náin kynferðisleg mök við Jeremy Thorpe. fyrrum
leiðtoga Frjálslynda flokksins brezka á árunum 1969—1976.
Jeremy Thorpe er ásamt þremur öðrum mönnum fyrir rétti
áka-rður fyrir að hafa ætlað að koma Scott fyrir kattarnef til
þess að koma í veg fyrir að hann Ijóstraði upp um samband
þeirra. Ilinir þrír erus David Ilolmes. John Le Mesurier og
George Deakin. Þá er Thorpe einnig ákærður fyrir að hafa reynt
að þvinga Ilolmes til að drýgja ódæðið.
Thorpe á leið til réttarins.
Að sögn Scotts áttu ástar-
ævintýri þeirra Thorpes sér stað
á árunurn 1961—1963. Fyrst
þegar hann var gestur á heimili
móður Thorpes á miðju ári 1961.
„Ég fór upp í herbergi mitt til að
ná þar í svefnpillur sem ég tók
þá reglulega. Thorpe fylgdi mér
eftir með vatnslögg í glasi og
bókina „Giovanis Room“, sem
fjallar um náin samskipti
tveggja karlmanna,“ sagði Scott
fyrir réttinum.
Hann sagði, að Thorpe hafi
rétt sér bókina með þeim orðum,
að hann þyrfti ekkert að vera
hræddur við að lesa hana. „Þá
fór ég að skæla og Thorpe tók
utan um mig og reyndi að hugga
mig. Síðan skriðum við báðir
undir sænginá og höfðum kyn-
mök tvisvar þá nóttina," sagði
Scott ennfremur. Scott áréttaði
einnig fyrir réttinum að þetta
hefðu ekki verið hans fyrstu
kynni af kynlífi heldur hefði
hann áður haft mök hvort
tveggja við karla og konur, en
hann var þá 21 árs gamall.
Thorpe sagði Scott morguninn
eftir, að hann yrði að fá sér
herbergi í London, en Scott bjó
þar. Að sögn Scotts heimsótti
Thorpe hann því sem næst á
hverju kvöldi eftir þennan
atburð og hafi þeir átt mök
saman. A sama tíma gerði Scott
sig oft heimakominn á heimili
Thorpes, i klúbbi hans, „The
Reform Club“, og í þinginu.
Scott segir að hann hefði
gjarnan viljað að vinskapur
þeirra héldi áfram en öllu
ástalífi yrði hætt, þetta vildi
Thorpe hins vegar ekki. Scott
fullyrðir, að hann hafi margoft
reynt að koma Thorpe í skilning
um þetta en hann alltaf þver-
skallast við. Þá hótaði Scott því
að gera samband þeirra opin-
bert. Thorpe svaraði því þá til,
að Scott væri aðeins „útborgar-
garmur“ sem gæti alls ekki gert
honum neina skráveifu auk þess
sem bezti vinur hans væri
„ríkissaksóknari".
Scott sagði, að hjá honum
hefði Thorpe gengið undir nafn-
inu „Benny“ og því til stuðnings
var bréf lesið í réttinum þar sem
nafnið kom fram. Þar mátti
heyra setningar eins og: „Benny
vill og getur farið til Frakk-
lands.“
Scott fullyrti þá, að þeir
Thorpe hefðu í byrjun árs 1963
átt mök saman. A sama tíma
bauðst honum starf í Sviss sem
hann reyndar gat ekki þegið og
fór þess í stað til Irlands. Frá
írlandi skrifaði hann svo móður
Thorpes bréf þar sem hann
skýrðí henni frá sambandi sínu
við son hennar.
Skömmu eftir að Scott hafði
skrifað bréfið var barið að
dyrum hjá honum og úti stóð
maður að nafni Bissell, vinur og
flokksbróðir Thorpes. Bissell
sagði það hafa verið rangt af
Scott að rita þetta bréf og
spurði einnig hvort önnur við-
líka bréf væri einhvers staðar að
finna. Bissell bauð Scott háar
fjárhæðir ef hann léti við svo
búið standa og málið kæmi
aldrei fyrir almenningssjónir.
Scott fékk síðan lengi vel á eftir
sendar ríflegar peningagreiðslur
frá Thorpe í gegnum Bissell.
Skömmu síðar fluttist Scott svo
aftur til Englands.
Afram hélt Scott í réttinum
og lýsti röð atvika sem komu
fyrir á skömmum tíma. Það
byrjaði með því, að óþekktur
maður hringdi til hans og bað
hann að hitta sig á „The Royal
Garden Hotel“ tij viðræðna um
sýningarstörf. Endalokin voru
jafn snubbótt og upphafið og
lauk með því að hundurinn hans
var skotinn.
Scott sagði fyrir réttinum,
þegar verjandi Thorpes, Sir
David Napley, reyndi að sauma
að honum, að hann gæti átaka-
lítið lýst ýmsum líkamseinkenn-
um Thorpes ítarlega sem sann-
aði það áþreifanlega að þeir
hefðu haft mjög „náin“ sam-
skipti.
Bissell, sem alltaf sá um að
greiða Scott sína þóknun fyrir
Thorpe og var einn aðal-
samstarfsmanna hans í Frjáls-
lynda flokknum, er nú oröinn
aðalvitnið í málinu og hefur
þegar lýst málavöxtum
nákvæmlega og viðurkennt sinn
þátt.
Inn í málið flækist David
Holmes svo á árinu 1968 þegar
hann var viðstaddur samtal
þeirra Thorpes og Bissels um
Scott. Þar ' mun Thorpe hafa
sagt, að Scott væri eins og stórt
óveðursský yfir höfði sínu. I
framhaldi þess bar Thorpe, að
sögn Bissels, fram þá tillögu að
Scott væri einfaldlega komið
fyrir kattarnef til að þagga
endanlega niður í honum. Sagði
hann það ekki verri verknað en
að drepa sjúkan hund. Báðir
fullyrða þeir Bissell og Holmes
að þeir hafi reynt að fá Thorpe
George Deakin, einn hinna
ákærðu.
ofan af þessari hugmynd sinni,
en það gekk erfiðlega.
Málið lá svo í láginni allt fram
á árið 1973 þegar Scott birtist í
kjördæmi Thorpes, North Dav-
on, og ræddi um samskipti
þeirra tveggja á mjög frjálsleg-
an hátt við hvern sem heyra
vildi. Einnig heimilaði hann
ljósmyndurum fjölmiðla að ljós-
mynda bréf sem höfðu farið
milli hans og Thorpes á sínum
tíma.
Fyrir kosningarnar 1974 fékk
Holmes svo lækni einn tij að
kaupa öll bréfin af Scott fyrir
2500 sterlingspund, eða sem
nemur um 1,5 milljónum
íslenzkra króna. Einnig sann-
færðist Holmes nú um að álit
Thorpes var rétt, þ.e. að réttast
Scott mætir til leiks.
að reyna að koma því svo fyrir
að Scott minntist ekki á Thorpe
í réttarhöldunum. — Bissell
staðfesti síðan í réttinum fyrir
skömmu, að Holmes hefði sagt
sér, að þessi ráðagerð væri
runnin undan rifjum Good-
manns lávarðar. Goodmann
lávarður sendi bréf til Times
þar sem hann sagðist mundu
gefa út yfirlýsingu um málið svo
fljótt sem auðið yrði. Bissell
viðurkenndi fyrir réttinum, að
bréf það, sem „lak“ til dagblaða
1976, hefði verið uppspuni frá
rótum. Þá viðurkenndi Bissell,
að hann væri sekur um að hafa
þagað yfir framferði Thorpes,
sérstaklega eftir að hann gerði
sér fulla grein fyrir morð-
áætlunum hans. Hann lagði
fram lista yfir marga stjórn-
málamenn sem strax á árinu
1970 vissu um samskipti þeirra
Thorpes og Scotts.
Allt, sem Thorpe hefur sagt
fyrir réttinum, er, að hann sé
saklaus af öllum áburði Scotts
og því fari fjarri að hann hafi
lagt á ráðin um að myrða hann,
en hann mun verða yfirheyrður
enn frekar í næstu viku. Ekki er
búist við því, að hægt verði að
ljúka málinu fyrir áramót, en að
sögn dómarans í málinu er
stefnt að því að hraða allri
málsmeðferð sem frekast er
unnt. — Ef Thorpe verður
fundinn sannur að sök híður
hans ailt að 20 ára fangelsi og,
að sögn sérfróðra manna eru
líkur á sýknudómi harla litlar
eftir játningar Scotts og Biss-
ells.