Morgunblaðið - 06.01.1979, Side 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1979
Ekki er að undra þótt þjóðhátíðartalan sé Gylfa
hugleikin, þar sem hún er
skrásetningarnúmer bifreiðar hans.
(Teikn. gr.höf.)
Björn Emilsson skrifar:
Aukaglaðningur
varða laganna
Er nú of langt gengið?
„Rassaköst Síberíubifreiða“
„Bara ég og bfllinn“
Þegar talan 1100 er nefnd kemur flestum til hugar nýliðið
þjóðhátíðarár. Fyrir jafnmörgum vetrum síðan stigu fóstbræður á
land. í fyrstu notuðu þeir tvo jafnfljóta ásamt nokkrum
veðurbörðum hrossum. Árin liðu, torfa fóstbræðra greri. Hrossum
fjölgaði og vagnsmíði hófst. Tréhjól fúnuðu og torfa þeirra greri.
Járnfákurinn hóf innreið sína. en torfa hans er ekki enn gróin.
Sumir spá því að svo verði fljótlega. bíllinn hafi runnið sitt
æviskeið. Gylfi Pálsson, „heimsfrægur um allt land“, er örugglega
ekki á sama máii. Hann spáir því að bifreiðin eigi eftir í það
minnsta 1100 ár. Það er ekki að undra þótt þjóðhátíðartalan sé
Gylfa hugleikin. Talan er skrásetningarnúmer bifreiðar hans. R-
1100 1977 Corvette er án efa eitt merkiiegasta samgöngutæki
Reykjavíkurumdæmisins.
„Aður en ég vissi, var ég orðinn
eigandi að Benz ’56 og einu bezta
bílnúmeri í Reykjavík". Það er
Gylfi pústmann, sem maelir, órak-
aður sem oftar. Gylfi er vandur að
virðingu sinni og vill sem minnst
um Benza og aðra Evrópska bíla
tala. „Bílar eru ekki bílar nema
amerískir", segir hann. „Eg henti
víst Benzanum, en númerinu R-
1100 hef ég haldið síðan“.
Gylfi Pálsson (pústmann) við-
gerðarmaður púströraverkstaeðis-
ins Fjaðrarinnar er einn litríkasti
bifreiðaáhugamaður Reykjavíkur-
svæðisins. H'ann fer sínar eigin
leiðir og spyr engan ráða. Frægur
varð hann hér um árið þegar hann
tróð 8 strokka vél ofan í blásak-
lausan Moskvitch. Flottbifreiðar
hreinlega köfnuðu í gúmmífnyk.
Það var á stundum, að ekki varð
greint hvort Gylfi væri að koma
eða fara. Um nokkurra mánaða
skeið barðist ameríska vélin í
iðrum Moskans. Að lokum hrundi
rússneski björninn undan ofurefl-
inu.
Sem dæmi um bifreiðaeign
Gylfa má nefna Shelby Mustang,
endurhannaðan af ekki lakari en
Carol Shelby. Um tíma sást til
Gylfa á ’65 Pontiac GTO, meiri-
háttar bíll þeirra tíma. „Bláa
drottningin" Ford Mustang ’72,
átti hug og hjarta Gylfa lengi vel.
Ekki má skilja við bifreiðaflota
Gylfa án þess að nefna einn
sprækasta bíl seinni tíma, Chevy
Monzuna HOSY SMOKE. „Vor-
blóm“ hennar liggja nú hulin
snjóþykkni víðsvegar um götur
borgarinnar. Hana seldi Gylfi
nýverið og festi kaup á stolti
amerísks bifreiðaiðnaðar.
Corvettu ’77.
Chevy Corvettan hefur verið
kölluð „eini sanni ameríski sport-
bíllinn". Þrátt fyrir að sú fullyrð-
ing sé runnin undan rifjum
Chevy-hönnuða, verður hún að
teljast rétt. Enginn annar
amerískur sportbíll hefur verið
smíðaður í 26 ár.
Það var 30. júní árið 1953 að
fyrsta Corvettan leit dagsins ljós.
Hún var byggð á hefðbundinn
hátt, úr járni, og hafði yfir sér
nokkuð evrópskan blæ, enda ætlað
að keppa við Jaguar og aðra
svipaða sportbíla. Stjórnendur
General Motors sáu til þess, að
aðeins nokkrir útvaldir fengu
Corvettuna í hendur strax í
byrjun. Bankastjórar, iðnjöfrar og
uppáhaldsviðskiptavinir voru þeir
fyrstu. Ekki voru hinir útvöldu
ánægðir með bílinn, töldu hann
aflminni en sambærilega evrópska
bíla, og „blæjan heldur hvorki
vatni né vindi", sögðu þeir.
Endursöluverðið var lágt og fram-
leiðsla bílsins virtist ekki ætla að
borga sig. A þessum árum var
Harley Earl yfirhönnuður
General Motors. Hann fékk
Robert McLean í lið með sér og í
sameiningu hönnuðu þeir
plast-Corvettu. Um 3000 bílar
voru steyptir í plast (trefjaplast)
og almenningur gleypti við þeim.
Þannig hefur Corvettan verið alla
tíð síðan. Það má segja að
máltækið „fall er fararheill" hafi
átt við þegar fyrstu plast-Corvett-
unni var hleypt af stokkunum.
Ljósmyndarar, blaðamenn og
skælbrosandi Chevy-framleiðend-
ur voru viðstaddir. Bros stirðnuðu
fljótlega, þegar ljóst þótti, að bíll
númer eitt fór ekki í gang. Flauta
bílsins var steindauð, hvað þá
meir. Um það bil er blóðhlaupnar
kinnar Chevy-manna kólnuðu,
uppgötvaðist orsökin. Mönnum
hafði sézt yfir, að plast leiðir ekki
rafmagn. Rafrásir bílsins voru því
ekki jarðtengdar. Yfirsjónin var
leiðrétt og fyrstu Polo-White og
Powerglide Corvetturnar svifu á
braut.l Ein af frægustu Cor-
vettunum fyrr og síðar var ’59 Stig
Ray gerðin, byggð fyrir tilstuðlan
Bill Mitchell, þáverandi yfirhönn-
uðar GM. í kjölfar hennar kom ’66
Shark Corvettan, sem seinna varð
kveikjan að ’68 Corvettunni. Sú
gerð hefur verið framleidd síðan
með smávægilegum breytingum.
Afl hefur Corvettur aldrei
skort. Upphaflega voru þær um
150 hestöfl, en hápunkti orku
munu þær hafa náð árið 1970. Þá
hafði hestunum fjölgað um 315.
Já, 465 hestöfl í 2ja manna bíl.
Eins gott að halda sér.
Ekki fara sögur af Corvettum
hérlendis fyrr en bílasmiðurinn
Ingólfur Herbertsson flutti eina
til landsins. Það var árið 1973, og
höfðu margir á orði að nú væri
gengið of langt. Bíllinn of lágur og
við 400 hestöfl hefði enginn að
gera. Sú staðhæfing átti ekki við
meðan bíllinn var í eigu Ingólfs.
En fljótlega eftir að bíllinn fór úr
umsjón hans, var hann saltaður,
að því er virðist til eilífðarnóns.
Hann liggur nú skemmdur undir
segli einhversstaðar, þar sem
enginn veit.
Gylfi Pálsson pústmann,
bindindismaður á allt nema kven-
fólk og bíla, að eigin sögn, er nú
eigandi einu ökufæru Corvettunn-
ar á Islandi. Bíllinn, sem er árgerð
'77, var fluttur til landsins gegn-
um Sambandið fyrir Akureyring-
inn Örn Ragnarsson. Gylfi festi
síðan kaup á honum merkisdaginn
13. desember 1978. Eftir að hafa
lýst óánægju sinni með „fratrauð-
an“ lit bílsins, lét hann mála hann
svartan. Að innan er bíllin fóðrað-
ur ekta söðulbrúnu leðri.
Aðspurður um eiginleika bílsins
svarar Gylfi: „Hann er svo
sannarlega peninganna virði, með
öllum lúxus, rafmagnsrúðum og
veltistýri. Mestan mun finn ég þó
á bremsunum. Enginn bíll í minni
eigu hefur stöðvast jafn vel“. Ekki
veitir af að hafa bremsurnar í
lagi, því Corvetta Gylfa er yfir 200
hestafla. Það var Chevymaðurinn
Sora Arkus-Duntovs, sem lét
smíða fyrstu Corvettuna með
diska bremsum á öllum fjórum.
Skyldi því engan undra, þótt Gylfi
og Corvettan stöðvist vel; auka-
glaðningur fyrir verði laganna. Og
Gylfi heldur áfram: „Ég ætla mér
stóra hluti með þessum bíl. Á 350
vélina fara tvær pústþjöppur.
Hliðarpústkerfi og gardírtá ásamt
öðru góðgæti er'framtíðin. Ég hef
ekkert við peningana að gera, það
er bara ég og bíllinn. Hann á eftir
að finna fyrir 6000 snúningunum
og ÞAÐ VERÐUR GOTT„.
1953 Polo-Whito Corvettan. sú fyrsta og eina, sem framleidd var úr
járni.