Morgunblaðið - 06.01.1979, Page 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1979
33

VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
10100 KL. 10— 11
, . frA mánudegi
‘InvujAirxK-an'tJit
Þorsteinn Daníelsson, Guttormshaga:
/
I eld er bezt
að ausa sjó
síðasta þings L.M.P. Þar sem
Menntaskólinn í Reykjavík býr við
verulega mikinn húsnæðisskort,
biðum við með óþreyju eftir
þessum þætti. Meira að segja
frestuðu nokkrir undirritaðir leik-
húsferð þetta sama kvöld vegna
þáttarins. En öllum að óvörum féll
Þessir hringdu . . .
• Lítilsvirðing
Sesselía Steingrímsdóttir
hringdi:
Ég var stödd úti í Bandaríkj-
unum í haust og sá þar í verslun á
Long Island lopapeysu sem prjón-
uð er þar í landi á vegum Álafoss
til að sýna hvað hægt er að gera úr
íslenska lopanum sem er þar til
sölu. En þessi peysa var mjög ljót
og niðurlægjandi fyrir íslenskar
lopapeysur. Sá sem hefði átt að
klæðast þessari peysu hefði þurft
að hafa hendurnar út frá mitti.
Þegar ég kom heim talaði ég
strax við sölustjóra Álafoss og
sagði honum frá þessu og hann
þátturinn niður og í staðinn voru
lesin tvö ævintýri eftir Leo
Tolstoj. Engin skýring var gefin,
svo okkur væri kunnugt um. Því
beinum við þeirri spurningu til
útvarpsráðs, hvers vegna þessi
áður auglýsti dagskrárliður féll
niður á þennan hátt. Við væntum
kvaðst ætla að gera eitthvað í
málinu strax.
Nú fyrir stuttu fékk ég bréf frá
kunningja mínum í Bandaríkjun-
um og sagði hann mér, að þessi
þess ennfremiir, að þátturinn verði
fluttur hið fyrsta, þar sem aldrei
er of mikið gert af því að vekja
máls á húsnæðisvanda skólans.
Með fyrirfram þakklæti.
Nokkrir nemendur M.R.
HJÁ dagskrárdeild útvarpsins
fékk Velvakandi þær upplýsingar
að þátturinn „Úr skólalífinu" hefði
fallið niður vegna veikinda um-
sjónarmanns. Hins vegar verður
fjailað um húsnæðismál fram-
haldsskólanna næstkomandi mið-
vikudag og þá væntanlega einnig
húsnæðisskort Menntaskólans í
Reykjavík.
• Krossberarnir
Kæri Velvakandi.
Mig langar til að gera að
umtalsefni alla „krossberana"
þ.e.a.s. þá sem hlotið hafa Fálka-
orðuna. Þar eru margir og sumir
kynlegir á lista. Um verðleika
þessara manna ætla ég ekki að
fjölyrða og ekki ætla ég mér
heldur að fara að dæma um það.
Þarna eru ýmsir embættismenn,
söngvarar o.fl.
En á þessum lista er enginn
sjómaður, skipstjóri eða bóndi.
Enginn af þeim sem framleiða
gjaldeyri og mat handa íslensku
þjóðinni og þannig hefur það verið
í mörg ár. Ég vildi því gjarnan
spyrja: Hvað veldur þessu?
Sigurður Jónsson
peysa hengi ennþá uppi í verslun-
inni. Mér finnst þetta mjög
leiðinlegt og lítilsvirðing fyrir
íslenskar lopapeysur sem yfirleitt
eru mjög fallegar.
Flestir íslenskir stjórnmála-
menn virðast á einu máli um að
verðbólga sé orsök slæmrar af-
komu íslenskra atvinnuvega til
lands og sjávar. Oftrsé því þörf og
nú sé nauðsyn að stöðva verð-
bólguvöxt, eins og það heitir á
þeirra máli, og snúa á aðrar og
heilbrigðari brautir. Þær brautir
virðast þó vandfundnar og torfær-
ar. Aðal ráðið virðist þó eiga að
verða, eins og venjulega gengisfell-
ingar og skattahækkanir. Ennþá
kemur í ljós að ekki er sama Jón
og séra Jón. Mjólkurframleiðandi
sem hafði í skattskyldar tekjur á
síðasta ári kr. 2.700.000 og er
einhleypur, fær yfir 60 þúsund
krónur í viðbótarskatt á þessu
hausti. Það var nefndur sérstakur
skattur. En mjólkurbússtarfsmað-
ur, einhleypur líka, fær engan
viðbótarskatt á sömu tekjur.
Hvernig á þessu stendur veit ég
ekki, og ráðherrar flýta sér ekki að
skýra þá hluti. Þetta er víst
eitthvað nýmóðins ráðherrarétt-
læti.
Nú eru góð ráð dýr. Alltof mikill
matur framleiddur á Islandi.
Smérfjöll vaxa eitthvað enn, osta
hækkar veldi.
Álfjöll rísa, ríkir menn, reyna
minkaeldi.
Þetta var sagt fyrir nokkrum
árum. Ketið selst að vísu til
annara landa, það sem afgangs er
hér, en aðeins fyrir brot af því sem
við þurfum að fá. Þá er auðvitað
ráðið að skattleggja landbúnaðinn
á sem fjölbreytilegastan hátt til
þess að safna í sjóð. Úr þeim sjóði
á síðan að borga það sem vantar á
fullt verðlagsgrundvallarverð.
Auðvitað skil ég ekki þessa
hagfræði. Er jafnvel hálfhræddur
um að ekki heimtist allt til baka úr
þeim mikla sjóði. Hvers vegna að
hafa hlutina einfalda þegar hægt
er að hafa þá flókna?, er haft eftir
Þjóðverjum. Á það ekki líka við
hér? Væri ekki eins hægt að borga
2/3 eða 3/4 eftir ástæðum, fljót-
lega eftir innlegg, eins og nú er
gert, borga svo seinna ef meira
fæst fyrir vöruna. Og smábóndann
með 20—30 þúsund lítra mjólkur-
innlegg og stórbóndann með
120—130 þúsund lítra mjólkurinn-
leg vapti að loknu uppgjöri jafn-
EFTIRFARANDI fréttatilkynn-
ing hefur borizt blaðinu frá
Öryrkjabandalagi íslands.
„Aðalfundur Öryrkjabandalags
Islands var haldinn í október s.l.
Gerðist þá Gigtarfélag íslands
aðili að bandalaginu og eru þá
aðildarfélögin orðin tíu að tölu.
Rædd voru ýmis mál er varða
hagsmuni öryrkja m.a. atvinnumál
og var í því sambandi mikið rætt
um væntanlega tengibyggingu
milli húsa Öryrkjabandalags Is-
lands við Hátún en hún á að rísa
eins fljótt og unnt er. Svo sem
áður hefur verið skýrt frá verða
SÍBS og væntanlega Blindravina-
félag Islands aðilar að þeirri
byggingu en hún á að rúma
vinnustofur og einnig ýmsa félags-
lega þjónustu fyrir íbúa húsanna.
Áframhaldandi viðræður hafa
mörg prósent. Sömu reglu sé fylgt
hjá fjárbændum. Þar vanti alla
jafnmörg prósent ef illa gengur, að
selja.
Undarlegir eru íslenskir bændur
orðnir ef þeir láta stjórnskipaðar
nefndir eða ráð segja sér hvað þeir
eigi að gera í dag og hvað þeir
megi ekki gera á morgun. Hvort
þeir hafi kýr nú í ár síðan kannski
fé það næsta. Auðvitað verða það
háttlaunaðir embættismenn í fín-
um og rúmgóðum höllum sem
þessum bændalýð stjórna. Færi
vel á'því að forstjórinn væri annað
hvort Leirulækjar-Fúsi eða Vel-
lygni-Bjarni. Þá hlyti að vera vel
fyrir öllu séð.
Þegar ég var ungur las ég um þá
furðufugla Munkhausen og
Nasareddin. Ekki man ég hvor
þeirra það var sem missteig sig á
príli upp eða niður frá tungiinu
svo hann steyptist til jarðar úr
háalofti og kom hart niður og sökk
margar álnir í jörð niður. Ekki dó
hann samt ráðalaus frekar en
fyrri daginn, heldur greip í hár
sitt og dró sjálfan sig upp á því.
Mér datt þessi gamla saga í hug
vegna þess hve ráð sjö manna
nefndarinnar eru nauðalík. Hvern-
ig stendur á því að verið er að
hækka verð á landbúnaðarvörum
nú í desemberbyrjun, þegar engar
líkur eru á því að hægt sé að selja
það sem selja þarf á óbreyttu
verði, hvað þá ef verð hækkar?
Hver á að borga brúsann? Er hér
um annarlega eiginhagsmuni að
ræða eða heiðarlega heimsku
þeirra sem þessu ráða? Spyr sá
sem ekki veit.
I eld er best að ausa sjó, eykst
hans log við þetta.
Gott er að hafa gler í skó, þá
gengið er í kletta.
Þessa gömlu vísu kunna víst
ráðherrar og aðrir alþingismenn
og eftir hennar boðskap virðast
þeir fara á flestum sviðum í glímu
sinni við verðbólguna. Flest það
sem þeir ráða við er stórhækkað
aftur og aftur svo sem: áburður,
rafmagn, graskögglar, sement,
sími, póstur, skattar, bensín, olíur
og fl. Séð hef ég köttinn syngja á
bók...
í desemberlok 1978,
Þorsteinn Daníelsson,
Guttormshaga.
farið fram um bygginguna milli
þessara aðila og vill Öryrkja-
bandalag Islands í þessu sambandi
minna á minningarsjóð um Guð-
mund Löve, fv. framkvæmda-
stjóra, sem stofnaður var til
styrktar áðurnefndri tengibygg-
ingu. Minningarkort eru til sölu á
skrifstofu Öryrkjabandalags Is-
lands, Hátúni 10 og hjá SÍBS,
Suðurgötu 10.
Nú hefur verið tekið í notkun
hús Öryrkjabandalagsins, Fann-
borg 1, Kópavogi. Eru það 40
íbúðir og gengu Kópavogsbúar þar
fyrir að mestu leyti.
Bandalagið hefur ennfremur
sinnt ýmsum félagsmálum m.a. í
sambandi við ferlinefnd fatlaðra
og á það einnig fulltrúa í nefnd, er
skipuð var af Reykjavíkurborg og
vinnur að úrbótum í málefnum
fatlaðra hér í borg.“
HOGNI HREKKVISI
" s
PApt6C £<K\ \J0M AÐ HfíW j/iji öo/tÐA.
... Þjerr/9 eþ. £kki tl/hWUH!"
Bætt aðstaða öryrkia