Morgunblaðið - 06.01.1979, Qupperneq 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1979
M 0 Rötl N - , "VvV
KAFr/NLl V 1 «

I
79 <Q
. ^ PIB
COSPER .....
Aldrei skeð áður. — Brytinn
hefur verið myrtur!
Ert það þú, Berti minn?
Útvarpið haldi
áfram á sömu braut
BRIOGE
Umsjón: PállBergsson
Á þrettándanum lítum við laus-
lega á úrlausnir tveggja síðustu
jólaþrautanna. í þeirri fyrri gaf
norður og allir voru utan hættu.
Norður
S. G93
H. ÁG8764
T. 3
Vestur l. K105 Austur
S- AIO S. K7652
H- 952 H. KD3
T. AK7652 T. D9
L. Á2 L. G94
Suður
S. D84
H. 10
T. G1084
L. D8763
Finna átti besta útspil gegn
þrem gröndum eftir þessar sagnir:
Vestur Norður Austur Suður
1 Tígull 1 Hjarta 1 Spaði —
2 Tíglar — 2 Grönd- —
3 Grönd aliir pass
Útspil í laufi hnekkir gröndun-
um eins og sjá má. En hefði austur
verið gjafari í stað norðurs og
sagnir gengið eins að öðru leyti
hefði hjartaútspil verið sjalfsagt.
I síðustu þrautinni voru rök-
semdirnar fyrir réttu útspili ekki
heldur ágiskun. Vestur gaf og allir
voru utan hættu.
Norður
S. D
H. Á542
T. 10852
L. ÁD62
Velvakanda hefur borist eftir-
farandi bréf:
Mig langar til að biðja þig um að
birta fyrir mig nokkur þakkarorð
til Ríkisútvarpsins frá fáfróðum
hlustanda. Einnig ósk um að það
haldi áfram á sömu braut til
framfara og bóta en láti ekki
undan síga fyrir vafasömum rödd-
um t.d. eins og þeirri sem taldi
útvarpið staðnað í gamalli bænda-
menningu og virtist sú rödd telja
það slæmt en breiddi hins vegar
ekki á borðið uppdrátt af neinni
annarri betri menningu og tel ég
það slæmt.
Otal margt gott og skemmtilegt
höfum við fengið að hlusta á á
síðsta ári eins og fyrr. Góðar sögur
og skemmtilegar svo og ótal margt
fleira. Mörg erindi sem flutt hafa
verið finnst mér vera eins og
lýsandi stjörnur í náttmyrkri. Er
þar skemmst að minnast ræðu
útvarpsstjóra á gamlárskvöld og
forsetans á nýjársdag. Enn er mér
einnig í fersku minni sunnudags-
prédikun séra Árelíusar Níelsson-
ar fyrr í vetur.
Ekki get ég látið þessum fáu
línum lokið án þess að minnast á
söng sem er lista ljúfastur.
Frú Nanna Egils Björnsson söng
í útvarpinu í desember og var valið
á verkunum mjög til að sýna
smekkvísi og fágun söngkonunnar.
Skemmtilegt var það einnig að öll
lögin sem flutt voru eru eftir
íslenska höfunda t.d. Ljóðaljóð
Páls Isólfssonar, textinn er úr
Biblíunni, Máríuvers Hallgríms
Péturssonar og ýmis fleiri verk
hvert öðru fallegra. Það var
sannkölluð hátíðarstund þegar frú
Nanna flutti þessi verk og við sem
saman vorum komin til að hlusta á
sönginn vorum öll djúpt snortin.
Frú Nanna er mjög menntuð og
þjálfuð söngkona eins og allir vita
en mörgum finnst sem henni hafi
sjaldan eða aldrei tekist eins vel
og í þetta skipti. Það var eins og á
bak við hina kristalstæru rödd,
jafnvel hæstu tónana, byggi heill
sjóður af ónotaðri orku. Svo
hugljúfur og óþvingaður var þessi
söngur.
Gætum við ekki fengið oftar en
hingað til að heyra í frú Nönnu í
útvarpi og sjónvarpi.
1/1 ’79
Guðrún Bryn.
• Hvers vegna?
Samkvæmt auglýstri dagskrá
útvarpsins átti þátturinn „Úr
skólalífinu" að vera á dagskrá
miðvikudaginn 3. janúar s.l. kl.
20.00. Að þessu sinni átti þáttur-
inn að fjalla um húsnæðismál
framhaldsskólanna og niðurstöður
19 35 Einsöngur 1 utvarpssai.
Ingveldur Hjaltested syngur
lög eítir Pál Isólfsson, Ed-
vard Grieg. Jean Sibelius og
Giacomo Puccini. Jonina
Gísladóttir leikur á piam.
20.00 Úr skólalífinu
Kristján E. Gudmundsson
stjórnar þættinum.
20.30 Utvarpssagan.
sveitarkronika“ eftir Hall-
dór Laxness. Höfundur les
(2).
Vestur
S. 1076
H. D109
T. ÁKD6
L. K103
Austur
S. ÁG9843
H. KG6
T. 9
L. G97
Suður
S. K52
H. 873
T. G743
L. 854
Austur varð sagnhafi í fjórum
spöðum eftir þessar sagnir: Vestur
einn tígull — austur einn spaði,
vestur eitt grand — austur þrír
spaðar og vestur fjórir spaðar.
Að norður sagði ekki eitt hjarta
yfir tígulopnuninni mælti með
útspili í laufi. Enda er það eina
útspilið, sem hnekkir spilinu.
Annars getur austur látið nægi-
lega mörg lauf í tíglana í borðinu.
26
on fljótloga fa'rðist alvara yfir
svip hcnnar.
— Nei. við heyrðum ekki
fréttirnar í morgun.
— Það er skelfilegt að
heyra.
— Hver fann hann?
— Og dáinnn ... já ...
nei... Nú skal ég kalla á
Jasper.
Hún sagðit
— Einar dó í umferðarslysi í
nótt skammt frá Árósum og
síðan rétti hún tólið til Jaspers
Bang. sem hafði stokkið
skelfingu lostinn upp úr stóln-
um.
— Oft kemur illur þá um er
rætt. sagði Lydia illgirnisiega
en annars ríkti grutarþögn við
min ij

Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir óýddi
borðið meðan Jasper talaði í
símann.
— Eins og Gitta sagði, er
Einar dáinn. sagði Jasper og
riidd hans skalf. — Hann
fannst í skurði skammt frá
Árósum. Svo virðist sem híllinn
hafi skrensað á hálkunni og
hann hefur lent út af veginum
og vcslings Einar hefur þeytzt
út úr hilnum og lent á staur.
Svo virðist sem hann hafi
hiifuðkúpubrotnað og látizt
samstundis.
— f>að var vinur Jasprrs frá
útvarpinu sem hringdi, ba'tti
Gitta við. — Hann hafði fyrst
hringt heim tiL Jaspers en
þegar enginn svaraði benti
símadaman honum á að reyna
hér.
— Þetta voru svei mér svip-
leg endalok. sagði Martin. —
Ekki svo að skilja að Einar
verði frekar vinur minn látinn
en lifandi en samt sem áður
finnst mér þetta átakanlegt.
— Ég þekkti hann nú ekki
mikið eftir að hann fór að vera
f sjónvarpinu. sagði Magna. —
Enhann kom hér mikið á árum
áður þegar hann var hjá
tryggingarfélaginu og hann
var duglegur sölumaður. það
viðurkenni ég fúslega. Hann
gat fengið skynsamasta fófk til
að kaupa undarlegustu og
dýrustu tryggingar...
Hún þagnaði skyndilega og
horfði dolfallin á Herman
frænda.
Hann var hinn rólegasti og
badti viði
— Já. hann var duglcgur
ungur maður.
Susanne tók þó eítir að enda
þótt riidd hans væri róleg hiifðu
æðarnar við gagnaugun enn á
ný þrútnað.
— Að mfnum dómi var hann
uppáþrengjandi og frekur. Það
getur verið að hann hafi verið
duglegur í sínu starfi, en mér
fannst hann fráhrindandi per-
sónuleiki. það var Lydia sem
þarna lagði orð í bclg.
— Maður á víst bara að
scgja citthvað fallegt um þá
látnu. byrjaði Susanne hikandi
— en ég verð nú að viðurkenna
að ég var ekki í aðdáendahópn-
um hans. Mér fannst hann
góður á skjánum. en ...
— Ég ieit á hann sem einn af
mfnum be/.tu vinum. Jasper
kveikti sér í sígarettu og Icit
eins og ögrandi á viðstadda.
— Mér finnst ég vera svo
andstve gileg. Það var Gitta
sem rauf þögnina og stundi
þungan.
— Ef ég man rétt var ég
einu sinni afskaplega ástfangin
af Einari og samt sem áður hef
ég upp á sfðkastið oftsinnis
i>skað honum ills... Ég hellti
eitri í krukkuna sem hann bjó
til og ég heí talað um hann
hæðnislcga.
— Taktu því með ró.
Það var Martin sem hallaði
sér yfir borðið og klappaði
Gittu rólega á höndina. —
Taktu þessu með stillingu Gitta
mín. Við gctum öll orðið reið út
í einhvern. en sá tími er liðinn
að við fyrirkomum nokkrum
með giildrum eða hölha'num.
Auðvitað á maður helzt ekki að
óska fólki óláns en maður