Morgunblaðið - 18.11.1979, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. NÓVEMBER 1979
23
Grensásdeild Borgarspítalans:
Útboð þegar í
stað heimilað
— segir í samþykkt borgarstjórnar
BORGARSTJÓRN Reykjavíkur
samþykkti á fimmtudagskvöld
eftirfarandi tillögu frá borgar-
fulltrúum meirihlutans:
Borgarstjórn beinir þeim ein-
dregnu tilmælum til ríkisstjórn-
arinnar, að þegar í stað verði
heimilað útboð á byrjunar-
framkvæmdum við sundlaug við
Grensásdeild Borgarspítalans.
Nokkrar umræður urðu á
fundinum um tillöguna og voru
borgarfulltrúar sammála um að
hér væri brýnt mál á ferð. Hins
vegar urðu nokkrar deilur um
það hver hefði átt frumkvæði að
því að tillaga um þetta mál var
samþykkt í upphafi. Björgvin
Guðmundsson taldi að frum-
kvæði að þessu máli hefðu átt
þeir Magnús Kjartansson, Jó-
hann Hafstein, Einar Ágústsson
og Eggert G. Þorsteinsson, er
þeir fluttu tillögu til Jjingsálykt-
unar um þetta efni. I umræðun-
um leiðrétti Albert Guðmunds-
son þennan misskilning Björg-
vins og benti á að í greinargerð-
inni með þingsályktunartillög-
unni kæmi fram að tillaga um
þetta efni hefði verið samþykkt á
borgarstjórnarfundi nokkru áð-
ur. Þá tillögu hefðu sjálfstæð-
ismenn lagt fram. Sjálfstæðis-
flokkurinn hefði því átt frum-
kvæði að því að tillaga um þetta
efni hafi verið samþykkt.
Að umræðum loknum var áð-
urnefnd tillaga meirihlutans
samþykkt með 15 samhljóða
atkvæðum.
Basar í Hveragerði
Hveragerði 17. nóvember
HEIMILISFÓLKIÐ á dvalarheim-
ilinu Ási og Ásbyrgi í Hveragerði
mun hafa sölu á handavinnumun-
um sunnudaginn 18. nóvember að
Bröttuhlíð 20. Salan hefst klukkan
14. Er þetta árlegur viðburður og
er á boðstólum margt góðra muna.
— Sigrún.
Frá hinum vistlegu húsakynnum í Borgartúni 6.
Ljósm. Mbl.: Emilia.
Vistlegt húsnæði Rikisins í baðstofustil;
Notað fyrst og fremst fyrir
fræðslu- og kynningarfundi
„ÞEGAR unnið var að breytingum
og viðgerðum á húsinu við Borg-
artún sex á siðasta ári, en rikið
hafði keypt það undir starfsemi
Lyfjaverzlunar ríkisins, kom i ljós
að þakið var orðið mjög iélegt,
nánast ónýtt. Var þá ákveðið að
gera hér bragarbót á og rishæðin
endurbyggð í svokölluðum
baðstofustil, þannig að þar varð
góð aðstaða til námskeiða og
fundarhalda,“ sagði Höskuldur
Jónsson ráðuneytisstjóri í
fjármálaráðuneytinu i samtali við
Mbl.
„Þetta góða húsnæði var síðan
notað á s.l. vetri fyrir fræðslufundi
fyrir starfsmenn fyrirtækja ríkis-
ins, aðallega þó fjármálaráðuneyt-
isins. Við höfum t.d. verið þar með
kynningarfundi fyrir starfsmenn,
þar sem farið hefur verið yfir
aðalþætti fjárlaga ríkisreikings og
starfsemi ráðuneytisins almennt.
Starfsmenn héldu þarna á s.l.
vetri nokkrar kvöldvökur og svo
hefur húsnæðið tvívegis verið notað
fyrir móttökur, svipað og gert hefur
verið í ráðherrabústaðnum hér á
árunum áður. Fyrrverandi
fjármálaráðherra kvaddi starfs-
menn sína hér á sínum tíma og
fulltrúar á aðalfundi Dómarafé-
lagsins komu þangað í boði dóms-
málaráðherra, þannig held ég að tal
um að þetta sé einhvers konar
móttökusalur sem komi í stað
ráðherrabústaðar sé ekki á rökum
reist. I vetur er svo fyrirhugað að
starfsemin verði með sama sniði,"
sagði Höskuldur Jónsson.
Enn úr kennslubók Fjölbrautaskólans i Breiðholti:
Pólitískur stuðningur
„sósíalísku ríkjanna66 átti
þátt í landhelgissigrunum
Vakin heíur verið á því athygli hér í blaðinu, að við Fjölbrautaskólann í
Breiðholti er við félagsfræðikennslu notuð íslensk þýðingu á „uppkasti að 1. kafla
væntanlegrar doktorsritgerðar“ Sævars Tjörvasonar við austur-þýskan háskóla.
Guðmundur Sveinsson, skólameistari í Breiðholti, sagði í viðtali við Morgunblað-
ið, að höfundur ritgerðarinnar hefði samið hana með sérstökum hætti af því
„hann veit hvað fellur í kramið hjá prófessor sínum“ eins og hann orðaði það.
í þessu sérstæða riti er meðal
annars að finna eftirfarandi
kafla: „Útfærslur (fiskveiðilög-
sögunnar) þessar rákust fyrst og
fremst á veiðihagsmuni breskra
og vestur-þýskra matvælafram-
leiðsluhringa. Bretar reyndu að
leysa þessa hagsmunaárekstra
með viðskiptabönnum og her-
skipum (þorskastríðin). Stríð
þessi unnu íslendingar eins og
kunnugt er og vafalaust er, að
stuðningur sósíalísku ríkjanna í
Evrópu bæði viðskiptalegur og
pólitískur átti þátt í þeim sigr-
um.“
Úr því að höfundur þessara
tilvitnuðu orða var að semja þau
fyrir ausur-þýska prófessora í
marxískri félagsfræði, eins og öll
skrif hans um atvinnulíf íslend-
inga gefa til kynna, hefði ekki
verið úr vegi, að hann hefði getið
þess í hverju stuðningur „sósí-
alísku" ríkjanna í Evrópu við
íslendinga var fólginn. Var það
til dæmis, þegar Austur-Þjóð-
verjar sóttu um og fengu heimild
hjá Lúðvík Jósepssyni eftir út-
færsluna í 50 mílur til að nota
Reykjavíkurhöfn sem skiptistöð
fyrir verksmiðjuskipaflota sinn,
'svo að ryksugur hans hefðu
meiri möguleika til að hreinsa
allt kvikt af íslandsmiðum? Að
vísu fóru slík áhafnaskipti að-
eins einu sinni fram, því að
Lúðvík hopaði fyrir almennri
gagnrýni. Þá hefði höfundur
getað tíundað tilraunir Sov-
étríkjanna, Póllands og Austur-
Þýskalands til að komast með
fiskiskip sín inn í íslenska lög-
sögu. Menn skilja, að það hefði
lækkað Sævar í einkunn handan
Berlínarmúrsins, ef hann hefði
sagt satt og rétt frá um stuðning
Atlantshafsbandalagsríkja við
málstað íslands.
í ritgerð sinni fer höfundur
vítt og breitt um alla atvinnu-
starfsemi íslendinga. í kaflanum
um viðskipti segir m.a.:
„Frá árunum 1941—45 til árs-
ins 1974 fjölgaði verslunarfyrir-
tækjum úr 1262 í 1996. Heild-
verslunum úr 148 í 697 og
smásölum úr 1114 í 1299. Vegna
umboðslauna og álagningar
heildsölu og þar á ofan álagn-
ingar smásölu er þetta tvöfalda
skipulag mjög óhagstætt neyt-
endum. Þar á ofan bætast óhag-
stæð kaup á vörum til innflutn-
ings.
Þó að stærsti hluti bankakerf-
isins sé ríkisrekinn, þá er kerfið
verkskipt eftir atvinnugreinum
og rekið samkvæmt „kapitalísk-
um“ sjónarmiðum. Þar með er
lítið eftirlit með því hvort stofn-
un bankaútibúa hér og þar sé
hagkvæmt (sic) og kemur það
fram í þróun fjölda og fjárfest-
ingar þeirra.
A sviði trygginga og fast-
eignaviðskipta er álíka skipu-
lagsleysi ríkjandi og í banka-
kerfinu."
Dettur nokkrum lesanda í hug,
að hann sé að lesa stefnuskrá
flokks Svavars Gestssonar fyrr-
um viðskiptaráðherra en ekki
kennslubók við Fjölbrautaskól-
ann í Breiðholti?
I Morgunblaðinu í gær bendir
Ragnar Halldórsson á það að
samningurinn um rafmagnsverð
við ÍSAL hafi staðið óbreyttur í
aðeins 6 ár, en upphaflega var
samið til 25 ára um orkuverð.
Hvernig stenst eftirfarandi
fullyrðing Sævars Tjörvasonar
samanburð við staðreyndir?
„í samningnum við aluminium
auðhringinn gerði ríkisstjórnin
ekki ráð fyrir hækkunum á
orkuverði í nánustu framtíð.
Þess vegna var samningsbundið
fast orkuverð fyrir næstu 50 ár.
Þetta hefur eins og kunnugt er
þýtt óhemju tap fyrir íslenska
ríkið og skattgreiðendur þess.“
Skýring höfundar á því, að
viðreisnarstjórnin fylgdi þeirri
stefnu að efla íslenskt atvinnulíf
með því að fá erlent fjármagn til
landsins er sú, að stjórnin hafi
skuldbundið sig til að „færa ekki
oftar út landhelgina" og þess
vegna hafi orðið ljóst „að efna-
hagsvandamál yrðu ekki leyst
með því einu að færa út land-
helgina."
Hér í blaðinu í fyrradag var
birt skilgreining Sævars Tjörva-
sonar á því hvers vegna íslend-
ingar gerðu varnarsamninginn
við Bandaríkin 1951. En þar er
rætt um „fulltrúa" Bandaríkj-
anna hérlendis og sagt að þeir
hafi haft frumkvæði að samn-
ingsgerðinni ásamt. Banda-
ríkjamönnum og síðan segir:
„Við samningsgerðina var á
sárgrætilegan hátt með efna-
hags- og stjórnmálabrellum leik-
ið á innlenda borgarastétt og
jafnaðarmenn, sem ennþa höfðu
litla reynslu í rekstri utan-
ríkismála."
Ekki verður frekar rakið efni
þessa plaggs. Formáli höfundar
að riti sínu er dagsettur 30. mars
1978, (á baráttudegi herstöðva-
andstæðinga), þannig að svo
virðist sem það hafi verið notað
til kennslu a.m.k. á síðasta
skólaári og svo nú aftur. í
formálanum segir höfundur, að
Margrét Björnsdóttir hafi átt
frumkvæðið „að þessu“ eins og
hann orðar það og hún hafi
„snúið þessu yfir á íslensku".
Höfundur kallar ritsmíð sína
„uppkast" en segir: „Uppkastið
byggir á allvíðtækri heimilda-
úttekt og koma þær allar fram.“
í Morgunblaðinu í fyrradag vildi
Margrét Björnsdóttir félags-
fræðikennari við Fjölbrauta-
skólann í Breiðholdi ekki tjá sig
um þetta mál nema hvað til
stæði að endurskoða ritið. Hvað
segja marxistarnir í Austur-
Þýskalandi við því? Rétt er að
benda Margréti á að leiðrétta við
endurskoðunina málfarið á
formála Sævars samhliða stað-
reyndarvillunum í ritinu. Að
síðustu skal Margréti bent á það,
að orðið „infrastruktur", sem
hún hefur ekki getað þýtt, má
auðveldlega þýða með íslenska
orðinu „mannvirki".
Bj.Bj.