Morgunblaðið - 09.02.1980, Síða 10

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. FEBRÚAR 1980
10
Guðný í hlutverki
Margrétar. Með henni á
myndinni er Jónas
Tryggvason í hlutverki
Ólafs bónda.
„Þetta hóist víst allt saman á því að Ágúst
Guðmundsson tók eftir mér í miðbænum. Ég
vann þá í Útvegsbankanum í Austurstræti og
var því mikið á ferðinni þar. Dag nokkurn kom
svo Ingibjörg Briem aðstoðarleikstjóri til mín á
strætisvagnabiðstöðina og sagði að verið væri að
leita að stúlku í kvikmynd og spurði hvort ég
vildi láta prófa mig. Ég vissi þá ekkert hvað um
var að ræða en Ágúst kom síðan um kvöldið og
lét mig lesa fyrir sig. Hann sagði mér ekki hvert
hlutverkið væri og ég bjóst ekki við því að hann
talaði við mig aftur. Ég var sjálf ekkert
sérstaklega spennt fyrir þessu og gerði eiginlega
bara grín að þessu öllu saman.“
Sú sem þetta segir er Guðný
Ragnarsdóttir, leikkonan unga
sem fór með eitt aðalhlutverkið í
kvikmyndinni „Land og synir“.
Guðný, sem aldrei hefur leikið
áður, hefur vakið mikla athygli
fyrir látlausan leik og sérlega
norrænt útlit. Guðný er nemi í
Menntaskólanum við Hamra-
hlíð. Við hittum hana að máli á
heimili hennar við Háaleitis-
braut og hún heldur áfram að
segja okkur frá aðdragandanum
að því að hún fór með hlutverk
Margrétar í „Landi og sonum".
„Það var um verslunarmanna-
helgina að Ágúst talaði við mig,
en ég var að fara úr bænum.
Þegar ég kom heim hafði Ágúst
haft samband við móður mína og
sagt henni hvaða hlutverk þetta
væri. Þá fyrst fór ég að hugsa
um þetta í alvöru. Næstu vikuna
var ég á báðum áttum. Ágúst
stakk þá upp á því að ég kæmi
norður helgina eftir til þess að
sjá hvað um væri að ræða og ég
gæti áttað mig betur á hlutun-
um. Eftir þá ferð ákvað ég að slá
til. Eg var nefnilega viss um það
að ef ég neitaði myndi ég sjá
eftir því aila ævi.“
„Mér fannst ákaflega gaman
að eiga þátt í tilurð þessarar
myndar. Þetta var elskulegt fólk
sem að henni stóð. Ég var að
vísu svolítið feimin við það fyrst,
ég hafði bara séð það í sjónvarpi,
á leiksviði eða myndir af því í
blöðunum. Ég kom heldur ekki
norður fyrr en kvikmyndatakan
var hafin og hópurinn sem að
henni vann var þegar orðinn
samstilltur. En þetta gekk allt
saman mjög vel. Mér fannst líka
gaman að sjá hversu vel Svarf-
dælingarnir tóku upptöku mvnd-
arinnar, hún var orðin þeim sem
eðlilegur hluti af Iífinu. „Nú er
ekki hægt að heyja því allir
verða að vera með og leika í
myndinni". Og svo voru allir
ánægðir. Þetta var mjög sérstæð
reynsla.
— Manstu eftir einhverju sér-
staklega skemmtilegu?
„Það var auðvitað margt
skemmtilegt sem gerðist meðan
á upptökunni stóð. Til dæmis
voru þrengslin oft mjög mikil
þegar tekið var upp í gömlum
húsum. Fyrst var það ákveðið
hvar leikendurnir áttu að vera,
síðan hvar kvikmyndatökuvélin
átti að vera, en myndatöku-
maðurinn sjálfur gleymdist. Það
var oft ótrúlegt hvernig Sigurð-
ur Sverrir gat komist bak við
myndavélina í hinum ýmsu
skúmaskotum.
Það var líka mjög gaman að
hundinum Týra. Hann var aldrei
til í að æfa fyrir upptökurnar en
þegar á reyndi stóð hann sig eins
og þaulæfður leikari.
— Það hefur ekkert verið sem
þér þótti sérstaklega erfitt að
glíma við?
„Nei, ég lít á þetta allt saman
sem eina heild, reynslu sem ég
hefði ekki viljað missa af. Ég
þroskaðist mikið við að taka þátt
í gerð myndarinnar og horfi nú
allt öðru vísi á kvikmyndir en ég
gerði áður.“
— Hvernig líka þér móttökur
myndarinnar?
„Ég er mjög ánægð með það
hversu vel gekk að gera myndina
og hversu góðar móttökur hún
fær. — Það er gaman að hafa
tekið þátt í að gera kvikmynd
sem fær svo góðar viðtökur."
— Værirðu til í að halda
áfram kvikmyndaleik?
„Ekki að svo stöddu, annars
verður það bara að koma í ljós
síðar. Ég bjóst í rauninni ekki
við neinu af sjálfri mér er ég tók
hlutverkið að mér. Ég hafði lesið
Rætt við Guðnýju
Ragnarsdóttur
sem leikur í
kvikmyndinni
Land og synir
ekki vilj'að missa
af þessari revnslu
Guðný Ragnarsdóttir. „Ég kveið alltaf fyrir því þegar ég átti
að birtast." Ljósm. Emilía
bókina og handritið og sagði við
Ágúst að ég myndi gera þetta
eins vel og ég gæti en vildi ekki
taka að mér hlutverkið ef hann
héldi að ég myndi ekki ráða við
það.“
— Geturðu lýst þeirri tilfinn-
ingu að setjast í Austurbæjarbíó
og bíða eftir því að sjá sjálfa sig
í kvikmynd?
„Ég var skjálfandi á beinun-
um. Maður lítur auðvitað allt
öðru vísi út en maður heldur. En
þetta var ekki eins hræðilegt og
ég bjóst við. Fólk hafði sagt mér
hversu hryllilegt því hefði fund-
ist að sjá sjálft sig í fyrsta skipti
í kvikmynd eða sjónvarpi svo ég
bjóst við hinu versta. Mér fannst
myndin náttúrulega frábrugðin
öðrum kvikmyndum bæði vegna
eigin þátttöku og einnig vegna
íslenska landslagsins. Fyrst þeg-
ar ég sá hana, kvöldið fyrir
frumsýninguna, kveið ég alltaf
því þegar ég átti að birtast. Ég
var reyndar orðin mjög rugluð
þar sem atriðin voru ekki tekin í
þeirri röð sem þau eru sýnd í
myndinni. En á frumsýningunni
leið mér ekki eins illa þar sem ég
horfði þá á myndina sem heild."
— Hver er Margrét í „Landi
og sonum“?
„Margrét er fyrst og fremst
andstæðan við eymdina, tákn
horfinnar grósku og velferðar
sveitarinnar. Hún er táknið fyrir
hið sterka afl sem forðar sveit-
inni frá því að leggjast í eyði. Af
þessum ástæðum getur hún ekki
farið úr sveitinni, flúið af hólmi,
eins og Einar gerir. Það eitt
mundi líta út eins og svik við
sveitina og þar með hana sjálfa,"
sagði Guðný að lokum.