Morgunblaðið - 26.09.1980, Qupperneq 32

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. SEPTEMBER 1980
tnmmA
muuðrt
ídagkynnir
i/* • ^ - _ *_
matreiósiumabur
viöskiptavinum okkar
ijúffenga œrkjötsrétti.
AUIAFiIfíPtm
mzKm.
VERSUJNARMIÐSTÖÐ
óskast í eftirtaldar bifreiðar, er verða til sýnis
þriðjudaginn 30. september 1980, kl. 13—16 í porti bak
við skrifstofu vora að Borgartúní 7:
Volvo P-144 fólksbifreið ..........................árg. 1974
Volvo P-144 fólksbifreið ..........................árg. 1974
Ford Cortina L-1600 fólksbifreið ..................árg. 1975
Ford Cortína L-1300 fólksbifreið ..................árg. 1972
Ford Bronco torfærubifreið ........................árg. 1974
Ford Bronco torfærubifreið ........................árg. 1974
Volkswagen 1200 fólksbifreið ......................árg. 1975
Volkswagen 1200 fólksbifreið ......................árg. 1972
Volkswagen 1200 fólksbifreið ......................árg. 1972
Volkswagen 1200 fólksbifreið ......................árg. 1972
Lada Sport 2121 fólksbifreið ......................árg. 1978
Lada Sation 2102 fólksbifreið .....................árg. 1977
GMC Rally 35 árg. 1977
GMC Rally 35 árg. 1977
Chevrolet Suburban sendiferðabifreið .............árg. 1972
Chevrolet Suburban senndif.bifr. ógangf...........árg. 1973
Chevy Van sendiferðabifreið .......................árg. 1974
UAZ 452 torfærubifreiö ............................árg. 1973
Land Rover bensín, lengri gerð ....................árg. 1972
Pontiac Firebird fólksbifreið, skemmd
eftir árekstur .............................. árg. 1971
Clark gaffallyftari diesel ........................árg. 1965
Til sýnis hjá birgöageymslu Pósts og Síma, Jörfa:
Evinrude 16 vélsleði, ógangfær.
Volvo Penta d-47 dieselvél, slitin.
Bílhús, 10 sæta.
Ford Econoline sendiferðabifr. árg. 1974, skemmd eftir
árekstur.
Til sýnis hjá áhaldahúsi Vegagerðar ríkisins í Borgarnesi:
Mercedes Bens LAK-1519 vörubifr. 4x4 árg. 1972,
ógangfær.
Tilboðin verða opnuð sama dag kl. 16.30 að viðstöddum
bjóðendum. Réttur er áskilinn til aö hafna tilboðum, sem
ekki teljast viöunandi.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844 PÓSTHÓLF 1441 TELEX 2006
Björn Jónsson frá
Felli — Minning
Fæddur 30. apríl 1906
Dáinn 18. sept. 1980
í dag verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju Björn Jónsson frá
Felli, fyrrum húsvörður í Útvegs-
banka Islands í Reykjavík.
Hann andaðist í Borgarspítal-
anum árla morguns 18. september
síðastliðinn.
Björn Jónsson fæddist að
Nautabúi í Lýtingsstaðahreppi í
Skagafjarðarsýslu 30. apríl 1906.
Hann var sonur Jóns Péturssonar
bónda í Valadal Pálmasonar. Eru
þeir af hinni kunnu Valadalsætt.
Móðir Björns var Sölveig Eggerts-
dóttir. Faðir hennar, Eggert, var
sonur Jóns Sveinssonar prests á
Mælifelli en hans faðir Sveinn
Pálsson læknir. Kona Sveins
Pálssonar var Þórunn Bjarnadótt-
ir Pálssonar, landlæknis, dóttur-
dóttir Skúla fógeta. Kona séra
Jóns á Mælifelli var Hólmfríður
Jónsdóttir frá Reykjahlíð.
Þau Jón Pétursson og Sólveig
Eggertsdóttir eignuðust tólf börn,
sem upp komust til fullorðinsald-
urs. Á lífi eru þrjú, tvíburasystk-
inín Pálmi fyrrum skrifstofustjóri
í Kvöldúlfi og Steinunn húsfreyja
á Akureyri og einnig yngst þeirra
systkina, Herdís, búsett á Selfossi.
Frá Nautabúi lá leið Björns með
foreldrum sínum til Eyhildarholts
í sömu sveit og ólst hann þar upp
við algeng sveitarstörf til 17 ára
aidurs. Þá fluttist fjölskyldan til
Sjávarborgar í Skagafirði.
Veitti hann búskap foreldra
sinna, sem þá gerðust fullorðin og
vinnumædd, mikla og góða aðstoð
við búreksturinn, sem hann unni
af áhuga og dugnaði og varð hans
ævistarf meðan líf og líkamsheilsa
leyfði.
Vorið 1927 réðist Björn ráðs-
maður að Bollastöðum í Blöndudal
í Húnavatnssýslu og dvaldi þar til
1938, fyrst ráðsmaður og síðan
bóndi. Á þeim bæ var fædd og
uppalin Sigurbjörg Tómasdóttir,
er giftist Birni í ágústmánuði
1930. Þau eignuðust fjögur börn,
þrjár dætur og einn son. Eina
dóttir misstu þau fyrir nokkrum
árum en hin lifa. Barnabörnin eru
níu.
Árið 1938 festu þau Sigurbjörg
og Björn kaup á stórbúinu Felli í
Sléttuhlíð í Skagafirði. Þar ráku
þau mikið fyrirmyndarbú allt til
ársins 1963 að þau brugðu búi
vegna heilsubrests húsbóndans.
Á Felli var fjöldi hesta, naut-
gripa og fjárhópurinn var stór.
Gestafjölda bar mikinn að Felli og
öllum tekið af einlægum fögnuði.
Gestrisni þeirra hjóna var annál-
uð um allan Skagafjörð.
Björn Jónsson naut aðeins
fábreyttrar barnafræðslu í far-
skóla. Eigi að síður var hann oft
og tíðum valinn í forystustörf
fyrir sveitarfélag sitt. Hann átti
m.a. um áraraðir sæti í hrepps-
nefnd og var löngum sýslunefnd-
armaður fyrir Fellshrepp.
Sem fyrr segir brá Björn búi að
Felii í Skagafirði 1963 og fluttist
til Reykajvíkur. Þar stundaði
hann í fyrstu ýmis lausastörf, unz
hann réðist þann 1. júlí 1964 í
þjónustu Útvegsbanka Islands, og
Minning: Elis Rík-
harð Guðjónsson
Fæddur 27. janúar 1906.
Dáinn 20. septcmber 1980.
Næstkomandi þriðjudag, þann
30. sept, verður Elís Guðjónsson
jarðsunginn frá Akraneskirkju.
Hann hafði um nokkurt skeið
verið veill fyrir hjarta og varð
bráðkvaddur að heimili sínu,
Garðabraut 13.
Elís var Borgfirðingur að ætt,
fæddur að Sanddalstungu í Norð-
urárdal. Foreldrar hans voru
hjónin Guðjón Jónsson og Guð-
björg Jónsdóttir, búendur þar.
Elís var yngstur at átta börnum
þeirra hjóna, og eru þrjú þeirra
enn á lífi.
Ungur fór Elís að heiman úr
foreldrahúsum. í allmörg ár
dvaldist hann að Melkoti í Staf-
holtstungum hjá frændfólki sínu.
En fljótt eftir fermingu fór hann
að vinna fyrir sér og sjá fyrir sér
sjálfur. Var hann í vinnumennsku
á ýmsum stöðum í Borgarfirði á
unglingsárum sínum.
Senmma hneigðist hugur hans
að sjónum og þótti hans rúm á
þeim vettvangi jafnan svo vel
skipað, að þar varð vart á betra
kosið.
Varð sjósókn hans ævistarf.
Fyrst var hann á opnum bátum,
en síðar á vélbátum og togurum.
Hann var harðduglegur við öll sín
störf, velvirkur, traustur og trúr í
öllu, sem hann tók sér fyrir
hendur.
Árið 1931 giftist Elís Guðlaugu
Guðjónsdóttur frá Brunnastöðum
á Vatnsleysuströnd. Þau settust
að á heimili Guðlaugar og bjuggu
þar með foreldrum hennar, Guð-
jóni Péturssyni útvegsbónda og
Margréti Jónsdóttur, ljósmóður.
Árið 1938 andaðist Guðjón, en þau
Elís og Guðlaug héldu búskapnum
áfram til ársins 1946. Þá fluttust
þau til Akraness og bjuggu þar,
ásamt Margréti, sem Elís reyndist
sérstaklega vel, á meðan leiðirnar
lágu saman.
Þau Elís og Guðlaug eignuðust 7
börn, sem öll eru á lífi. Elstur er
Ómar Alfreð, sjómaður á Akra-
nesi, kvæntur Ingibjörgu Þorleifs-
dóttur, þá er Guðrún Margrét,
húsmóðir á Akranesi, gift Sverri
Jónssyni, Vilborg, búsett í Banda-
ríkjunum, gift Sigurbirni Sigur-
jónssyni, Guðlagur Pétur Brekkan
trésmiður á Akranesi, kvæntur
Guðríði Jónsdóttur, Vilhelmína
Steinunn, húsmóðir á Akranesi,
gift Jóni Sigurðssyni, Ingvar, raf-
var þar húsvörður, þar til hann lét
af störfum fyrir aldurssakir.
Björn Jónsson rækti störf sín af
stakri trúmennsku og stundvísi,
enda eljumaður og vandaður til
orðs og æðis.
Þau ár er hann starfaði í
Útvegsbanka íslands og síðar
meðan hann hafði fótavist og
ferðaþrek til þess að heimsækja
gamla starfsfélaga í bankanum
var honum ávallt fagnað sem
einlægum og góðum vini og starfs-
félaga.
Björn Jónsson frá Felli var
ljúfmenni í fasi og framkomu.
Hverjum manni glaðari í viðkynn-
ingu og hugljúfi mikill. Hann var
vel meðalmaður vexti, nokkuð
grannvaxinn með silfurgrátt hár
hin síðari ár, hafði bjart og fallegt
andlitsyfirbragð.
Öllu starfsfólki Útvegsbankans
var undur hlýtt til Björns Jóns-
sonar og mun ávallt minnast hans
með þökk og virðingu fyrir sam-
verustundirnar.
Eiginkonu, börnum, barnabörn-
um, öðrum ættingjum og ástvin-
um votta ég einlæga samúð.
Adolf Björnsson.
Nokkur kveðjuorð
Ég man hann fyrst þegar ég var
barn að aldri, hinn unga glaðlega
frænda minn. Árin liðu, leiðir
skildu, en svo lágu leiðir okkar
saman á ný og sl. 15—20 ár hefi ég
átt því láni að fagna að eiga
samleið með honum — ég segi
láni, því ég tel það happ bæði mér
og öðrum að kynnast manni eins
og Birni Jónssyni, manni sem ætíð
lagði gott til allra mála og reyndi
alltaf að sjá betri hliðar hvers
máls. 1 mínum huga var Björn
frændi minn einn sá mesti sóma-
maður sem ég hefi kynnst og
hreinn ljúflingur í allri umgengni
og viðmóti við annað fólk. Gæti ég
valið, vildi ég ekki öðrum fremur
líkjast.
Góða ferð föðurbróðir, mættu
sem flestir ættmenn þínir líkjast
þér.
Ég þakka af alhug samfylgdina.
Maria Pétursdóttir
virki í Reykjavík, kvæntur Birnu
Óskarsdóttur og yngst er Guð-
björg Jóna, búsett í Noregi, gift
Jóni Jónssyni.
Allt eru þetta góð og elskuleg
börn, sem hafa reynzt vel í
hvívetna, og er síst ofmælt, þótt
sagt sé, að þau hjónin hafi átt
miklu barnaláni að fagna.
Á Akranesi stundaði Elís sjóinn
af miklum dugnaði til ársins 1952.
Þá fór hann að starfa við fiskverk-
un hjá Sigurði Hallbjörnssyni
útgerðarmanni.
Um 1960 gerðist hann starfs-
maður hjá Akraneskaupstað og
vann hann þar upp frá því á
meðan heilsan leyfði. En 2 síðustu
árin var heilsu hans þannig hátt-
að, að hann var óvinnufær að
mestu leyti. Konu sína, Guðlaugu,
missti Elís árið 1968.
Elís Guðjónsson var einn þeirra
manna, sem ekki lét mikið á sér
bera á liðinni ævileið. Hann var
skyldurækinn, og samviskusamur
við öll sín störf, hógvær og prúður
í framkomu, ljúfur og viðmóts-
hlýr, hjálpsamur og greiðvikinn
og alveg einstaklega trygglyndur.
Félagslyndur var hann og glaður í
góðra vina hópi. Glettinn var hann
oft og gæddur góðri kímnigáfu.
Hann var drengskaparmaður,
sem sífellt óx við nánari kynni.
Það fundum við ætíð, sem vorum
honum tengd og áttum samleið
með honum, — og þá skýrast,
þegar þörfin fyrir framrétta
hjálparhönd og hlýjan bróðurhug
var allra mest og brýnust. Sá
styrkur, sem við nutum hjá hon-
um gleymist ekki og verður ekki
þakkaður svo sem vert væri.
Við leiðarlokin minnumst við
okkar kæra vinar með hljóðri og
hlýrri þökk fyrir kynnin góðu og
allar samverustundirnar í gleði og
sorg og biðjum af alhug börnum
hans og öðrum ástvinum blessun-
ar Guðs.
Björn Jónsson.