Morgunblaðið - 25.10.1980, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 25. OKTÓBER 1980
HÖGNI HREKKVÍSI
ást er...
um aö sýna sér
þann stóra
TM R«o u S Pat Off — aN rights reserv»d
• 1978 Los AogaMs Tim«s Syndicats
Með
morgunkaffinu
Svona til Kamans spyr ég hann Einn disk af skrúfum, annan af
endrum og eins um hans álit! tú-tommu og rakblöð í ábæti!
COSPER
Frúin uppi er nýlega búin að fá torfæruryksugu,
held ég!
\ ^ 'fl' ^
fp í A % | \ \ ?s \ . ! S! %
Hvar er
Dýravernd-
unarfélagið?
Indiana Albertsdóttir skrifar:
„Það er tvennt sem mig langar til
að vekja máls á. Hið fyrra er
varðandi kyrkislönguna sem ný-
komin er í Sædýrasafnið. Skýrt
hefir verið frá að þeir láti lifandi
smádýr og kjúklinga inn í búrið til
hennar sem fæðu. Og ef hún skyldi
nú taka við sér og fara að éta: á þá
að bjóða börnum og fuliorðnum sem
koma í safnið upp á þá skemmtun
að horfa á hana rífa í sig þessi litlu
og varnarlausu dýr — lifandi? Hvar
er Dýraverndunarfélag íslands?
spyr ég. Hvað gerir það til verndar
málleysingjunum?
Blessuð rjúpan
Og svo er það blessuð rjúpan, sem
skotglaðir sportveiðimenn elta nú
og skjóta og limlesta þessa mánuði
sem hún er ekki friðuð. Hvers
vegna er ekki bannað að nota
haglabyssur við fuglaveiðar?
Eg skora á Dýraverndunarfélag
Islands að láta þessi mál til sín
taka, ef það vill vera eitthvað meira
en nafnið tómt.“
Eins og stór
fjölskylda
Róbert Sigmundsson skrifar:
„Þegar maður les blöðin, sér í lagi
fréttir, er undantekningalítið skrif-
að um það sem miður fer, minna um
hitt sem vel er gjört. Þess vegna
pára ég þessar línur.
Síðastliðin tíu ár hef ég verið hér
á Borgarspítalanum að jafnaði einu
sinni á ári, nærri alltaf á háls-, nef-
og eyrnadeild. Þegar ég hugsa til
baka til þessara ára, er mér efst í
huga þakklæti fyrir þá frábæru
þjónustu sem ég hef notið.
Frábær þjónusta
og hlýtt viðmót
Núna, þegar talað er um þá miklu
óeiningu innan Flugleiða meðal
starfsmanna, væri hollt að taka
starfsfólkið hér á spítalanum til
fyrirmyndar, allt frá Stefáni
Skaftasyni yfirlækni til þeirra
kvenna sem þvo gólfin. Þetta er
eins og stór fjölskylda sem er
Sjálfsbjargarsundlaugin:
Ljúkum verkinu
f yrir áramót
Maria Skagan skrifar:
„Heill og sæll, Velvakandi. Get
því miður ekki vélritað þetta þar
sem ég ligg í kröm og neyð á
handlækningadeild Borgarspít-
alans. — Og hvers vegna?
Gamalt slys — margir
hryggskurðir, allir gerðir of
seint. Og nú örvefir og kölkun
sem orsakar vítiskvalir á köflum
— sífellda verki, krampa og
máttleysi í fótum, þótt þeim
frábæra snillingi doktor Kristni
Guðmundssyni, takist að lappa
upp á mig í lengri eða skemmri
tíma að vissu marki.
Maria Skagan
Eina lífs-
vonin mín
Samt þyrfti ég ekki að vera
svona slæm. Árið 1965 sagði
endurhæfingarlæknir í Horn-
bæk í Danmörku við mig:
„Sjúkralaug á staðnum er það
eina sem getur hjálpað þér.“ Það
sannreyndi ég þar. Eftir heim-
komuna dröslaðist ég útafliggj-
andi í sendiferðabíl fyrst á
Sjafnargötuna og síðar á Háa-
leitisbrautina, þá í plastbelti
sem ég gat í fyrstu setið í stutta
leið. Svo kom þar, að mér var
það ekki lengur fært. Það er
nefnilcga til fóik sem ekki
getur setið — og fyrir sam-
göngumálum þess fólks er ekk-
ert hugsað. Til dæmis er ekkert
legupláss í Kiwanisbílnum. En
það sem er eina lífsvonin mín
núna — því mér fer sífellt
hrakandi — það er Sjálfsbjarg-
arsundlaugin.
Sýnið okkur
ennþá áhuga
Góðir Islendingar, gerum nú
verulegt átak til að ljúka
verkinu fyrir áramót. Ástand
mitt tek ég aðeins sem dæmi, því
að við erum svo mörg sem þessi
laug getur bjargað. Góðu vel-
unnarar, sýnið okkur ennþá
áhuga og framrétta hönd, uns
laugin er tekin til starfa. Með
einlægum kveðjum til allra
hinna fjölmörgu gefenda, sem
lagt hafa lauginni lið.“
Sjálfsbjargarsundlaugin
LjÓHRi. Mbl. Rax
sérstaklega vel samhent. Sem dæmi
vil ég nefna hina frábæru einingu
meðal lækna sem starfa með Stef-
áni. Ég vil nefna þá Daníel Guðna-
son, en honum á ég persónulega
mest að þakka, og Ólaf Björnsson.
Ef slíkur andi væri alls staðar á
vinnustöðum á okkar landi, þá er ég
viss um að ástandið hér hjá okkur
væri öðru vísi nú. Það er sama
hvaða deild er, göngudeild, gjör-
gæsludeild eða A3, ég get ekki gert
upp á milli þeirra. Alls staðar er
frábær þjónusta innt af hendi og
hlýtt viðmót mætir manni. Hvers
geta sjúklingar óskað sér frekar?
Ég ætla ekki að teygja lopann, en
ég vona að andi sá sem hér ríkir nú
megi vara um ókomin ár. Með kærri
þökk fyrir birtinguna."