Morgunblaðið - 29.11.1980, Page 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 1980
. HLAÐVARPINN ,
Valdimar í hlutverki sínu i Nótt og dagur. Arnar Jónsson sem fer með
eitt aðalhlutverkið i leiknum er með honum á myndinni.
Ljósm. Mbl. RAX.
Nýtt andlit á fjölunum: |
„Uppgötvaður á skóla-
skemmtun í Melaskóla"
Ný blöð
og margir
nýir rit-
stjórar
1>AÐ er ekki nýtt, að hreyf-
ingar séu á mönnum í stétt
blaðamanna. Þeir koma og fara
og hið sama má reyndar segja
um blöðin, en á dögunum hætti
vikuritið Fólk að koma út. Blöð
koma í blaða stað og nú hefur
heyrzt að Anna Bjarnason sé að
hætta á Dagblaðinu og hyggjist
gefa út blað í Mosfellssveit og
hennar aðstoðarmaður verði
Ólafur Geirsson, fyrrum blaða-
maður á Dagblaðinu.
Nýkomið er á markaðinn blaðið
Áfangar, ritstjóri Sigurður Sig-
urðarson. Hilmar Jónsson veit-
ingastjóri á Hótel Loftleiðum er
að undirbúa útkomu tímarits,
sem á að innihalda matarupp-
skriftir, já reyndar allt um mat.
Nú, nú, Hildur Einarsdóttir, sem
áður ritstýrði blaðinu Líf er að
hefja útgáfu nýs tímarits þannig
að ýmislegt er að gerast í Jieimi
tímaritanna.
Um áramót hættir Sigurður
Magnússon sem útbreiðslustjóri
hjá íþróttasambandi íslands og
fer til starfa hjá lömuðum og
fötluðum. Ekki er víst hvort hann
hættir sem ritstjóri íþróttablaðs-
ins, en ÍSÍ ræður annan ritstjór-'
anna á móti Frjálsu framtaki.
Þar á bæ hefur Pétur Eiríksson
Ieyst Markús Örn Antonsson af
hólmi sem ritstjóri Frjálsrar
verslunar, en í stað Péturs er Jón
Birgir Pétursson, sakamálarit-
höfundur og fyrrum fréttastjóri,
orðinn ritstjóri Iðnaðarblaðsins.
MIKIL uppbygging á sér nú stað
í framleiðslu laxaseiða og eru nú
í smíðum þrjár nýjar íaxeldis-
stöðvar; stöð Fiskeldis hf. við
Húsavik, laxeldisstöðin við Álver-
ið i Straumsvik og laxeldisstöðin
að Hólum. Með tilkomu þessara
stöðva mun framleiðsla laxaseiða
í landinu þrefaldast, segir i
skýrslu Ingimars Jóhannssonar
til stjórnar í'iskifélags íslands.
Segir hann, að flestar laxeld-
isstöðvar hér á landi byggi af-
komu sína að miklu leyti á seiða-
sölu til Noregs. „Ef sá markaður
dregst saman eða bregst mun
skapast mikið vandamál fyrir
stöðvarnar því innlendur markað-
ur er ekki fyrir seiðin. Það er því
nauðsynlegt að skapa innlendan
markað fyrir þessa auknu seiða-
framleiðslu sem fyrst, en það
verður fyrst og fremst gert með
stórauknum hafbeitar- og eldistil-
raunum," segir Ingimar.
Fiskifélag íslands hefur staðið
fyrir athugunum og rannsóknum
FRUMSÝNINGAR í Þjóðleik-
húsinu þykja ætíð nokkrum
tiðindum sæta og margir bíða
í eftirvæntingu eftir að kom-
ast á sýningu nýrra verka. Þá
þykir einnig fréttnæmt og
skemmtileg tilbreytni þegar
á Lóni í Kelduhverfi á undanförn-
um árum og hafa verið gerðar
tilraunir þar í smáum stíl með
laxeldi í búrum og sleppingu
laxaseiða. Sumarið 1978 var 600
laxaseiðum sleppt í Lón, sumarið
1979 2.400 seiðum og síðastliðið
sumar var sleppt þar 2.800 seiðum.
Seiðin voru fengin frá Laxamýri
og af Laxárstofni (stórlax), en
seiði úr Laxá dvelja yfirleitt 2 ár í
sjó.
Þegar hefur orðið vart við
endurheimtur frá „sleppingunni"
1978. Sumarið 1979 veiddust 5
smálaxar í net og í sumar veiddust
30 laxar og var meðalþyngd þeirra
um 6 kíló. Hafa þá skilað sér 35
laxar úr 600 seiða „sleppingu"
1978. Fullvíst er talið, að fleiri
fiskar hafi gengið í Lónið þó þeir
hafi ekki veiðst. Stefnt er að því
að koma upp gildrum við ós Lóns
næsta vor, þannig að nákvæmar
upplýsingar fáist um endurheimt-
ur.
í skýrslu Ingimars kemur fram,
að í ráði er að félagið taki að sér
verkefni varðandi könnun á sjó-
eldi á Austfjörðum fyrir Samband
sveitarfélaga á Austfjörðum. Þá
er einnig mikill áhugi á að kanna
hafbeitaraðstöðu í Ólafsfjarðar-
vatni, en rannsóknir dr. Björns
Jóhannessonar og dr. Unnsteins
Stefánssonar benda til þess, að
hafbeitaraðstaða muni óvenju
hagstæð þar.
ný andlit koma fram á fjölum
þjóðarleikhússins.
I gærkvöldi var frumsýnt á
stóra sviði Þjóðleikhússins verkið
„Nótt og dagur“ eftir brezka
rithöfundinn Tom Stoppard. Tveir
leikaranna voru þar að stíga sín
fyrstu spor á leiksviði Þjóðleik-
hússins. Gunnar Rafn Guð-
mundsson er annar þeirra, en er
þó enginn nýgræðingur, því hann
hefur Ieikið í Alþýðuleikhúsinu
allt frá stofnun sunnandeildar.
Hinn er aðeins 10 ára að aldri,
nemandi í Melaskólanum, heitir
Valdimar Hannesson og leikur
Alister, 8 ára gamlan son Carson-
hjónanna, sem búsett eru í ímynd-
uðu Afríkuríki.
„Hann stóð þarna allt í einu,
skýr röddin fyllti salinn og náði út
í hvert horn. Hann náði fullkom-
lega tökum á mér,“ sagði Sveinn
Einarsson Þjóðleikhússtjóri um
Valdimar, en Sveinn „uppgötvaði"
hann á áðurnefndri skólaskemmt-
un í Melaskólanum. Valdimar er
sonur hjónanna Ástu Valdimars-
dóttur kennara og Hannesar
Magnússonar tæknifræðings og
eru þau búsett á Einarsnesi 10.
Við hittum Valdimar að máli er
hann hafði lokið þætti sínum í
leiknum með sóma á lokaæfingu
sl. miðvikudagskvöld, en að venju
voru margir áhorfendur viðstadd-
ir æfinguna. Spurðum við hann
fyrst hvort hann hefði fengist við
leiklist áður. „Já, aðeins í skólan-
um. Ég lék þar hlutverk í Litlu
stúlkunni með eldspýturnar. Svo
er röddin mín í Óvitunum. Ég er
útvarpsþulurinn þar.“
— Varstu nokkuð taugaóstyrk-
ur í kvöld?
„Já, aðeins, ekkert afskaplega,
ég titraði svolítið fyrst."
Valdimar sagði að þetta kæmi
svolítið niður á skólalærdómnum,
„en ég tek mig á eftir áramótin,"
sagði hann hress í bragði.
Framtíðaráform? — Ætlarðu
að verða leikari, þ.e. læra leiklist?
„Ég veit það ekki, hef ekki
hugsað neitt um það.“
Stöóugt fleiri hujfa að laxeldi: H %=?
Stórlaxar þegar farn-
ir að skila sér í Lón
Stórhujíur í mönnum fyrir 35 árum: ■
Bygging útvarpshúss
hafin innan skamms!
UNDANFARIN misseri hef-
ur bygging útvarpshúss verið
mjög á dagskrá hér á landi.
Hafin var bygging glæsilegs
húss í nýja miðbænum en
byggingaframkvæmdir
liggja nú niðri — aðeins
tókst að steypa stöplana.
Bygging útvarpshúss hefur
lengi verið á döfinni eins og marg
oft hefur verið skýrt frá. Þann 11.
september 1945 birtist frétt í
áreiðanlegu dagblaði hér í borg.
Þá mátti lesa mikinn létti úr
fréttinni. Jú, fyrirsögnin var:
„Bygging útvarpshúss hafin innan
skamms."
í fréttinni fyrir rúmum 35 árum
sagði m.a.: „Undirbúningur að
byggingu veglegs útvarpshúss,
sem lengi hefur verið fyrirhuguð,
er nú svo langt kominn, að horfur
eru á, að byggingaframkvæmdir
vænzt að þetta verði ein sérkenni-
legasta og veglegasta bygging
landsins og að öllu leyti sam-
kvæmt nýjustu tækni.“
En hvar átti útvarpshúsið að
rísa: í frétt blaðsins sagði um það:
„Útvarpsbyggingunni hefir verið
ætluð lóð sunnan Hringbrautar
vestan íþróttavallarins og á norð-
vesturhluta hans. Frumteikning
byggingarinnar hefir þó verið
miðuð við það að skerða ekki
notagildi íþróttavallarins (Mela-
vallarins). Gerir hún ráð fyrir að
sú útvarpsbygging sem nú á að
rísa feli eiginlega í sér tvö hús
með brú á milli ... í hinu húsinu
verða æfingasalir og einn sjón-
varpssalur, ennfremur tæknileg
starfsemi útvarpsins." Þá var þess
getið, að gert væri síðar ráð fyrir
sérstöku sjónvarpshúsi.
Þá var stórt hugsað — og er svo
enn. Árið 1945 höfðu verið lagðar
geti hafizt næsta vor. í bygg-
ingarsjóði, sem safnast hefur á
undanförnum árum, eru nú l'A
milljón króna, en ætlast er til að
útvarpið sjálft standi straum af
byggingarkostnaðinum.
Blaðinu hafði borist tilkynning
frá menntamálaráðuneytinu og
þar var skýrt frá því, að þann 30.
ágúst sama ár hefði á fundi
menntamálaráðherra og bygg-
ingarnefndar verið lagt fram upp-
kast að frumteikningu útvarps-
húss og hefði William nokkur
Lescaze, húsameistari í New York
teiknað húsið. Þar var í höfuð-
dráttum fallist á uppkastið og var
ákveðið að fela Lescaze að fullgera
frumteikningar að húsinu.
Og í tilkynningu ráðuneytisins
sagði: „Ráðuneytið hefir fallist á
að slík útvarpsbygging verði reist
nú og framkvæmdir hafnar að
undirþúningi loknum, væntanlega
snemma á næsta vori. Er þess
til hliðar \ milljón króna — nú
hafa verið lagðar til hliðar einn og
hálfur milljarður. Enn er þrefað
og enn vex mönnum í huga þessi
bygging sem alltaf hefur átt að
verða „ein sérkennilegasta og
veglegasta bygging landsins". Þá
er þess getið í fréttinni, að með
byggingunni 1945 verði séð fyrir
húsnæðisþörf Ríkisútvarpsins um
langa framtíð — en mikil þrengsli
háðu starfseminni þá, og er svo
enn.
r 0
íldóinni
Má bjóða þér
lopapeysu á
vildarkjörum?
„ÍSLENZKUR fatnaður er þekkt-
ur af ullinni. Islenzka ullin er.
einstök. Hún er af fénaði, sem
verður að halda á sér hita á
svörtum vetrardögum á Islandi.
Samsetning hennar er einstök —
hún er 20% léttari en nokkur
önnur ull,“ sagði meðal annars í
boði brezka stórblaðsins The
Guardian. Þar var lesendum boðið
upp á sérkjör á íslenzkum ullar-
fötum.
Mikið er látið af gæðum ullar-
peysanna og lögð er áherzla á að
ekki sé um fjöldaframleiðslu að
ræða, heldur séu peysurnar prjón-
aðar í þorpunum víðs vegar um
ísland.