Morgunblaðið - 04.10.1981, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. OKTÓBER 1981
41
Einnig getum við nýtt margt í
því gamla og þegar nýja húsið er
tilbúið, rífum við innan úr það
sem ekki verður notað," sagði
hann.
Við spurðum Birgi, hvor hann
teldi ástæðu til að friða hverfið
og að séð yrði til þess að heild-
arsvipur þess raskaðist ekki.
Hann svaraði: „Ég er á móti öllu
friðunarstefnum og kvöðum. Ég
sé ekkert athugavert við það, að
fólk fái að breyta sínum húsum,
ef það vill. Þá er líka mikið af
þessum húsum handónýtir hjall-
ar, sem þyrfti að rífa. En ef eig-
endur þeirra vilja leggja í að laga
þau og breyta er það þeirra mál,
en ekki einhverra yfirvalda."
— Gætir þú hugsað þér að fá
steinsteypt nýtízku hús hérna við
hliðina?
„Ef eigandinn telur að það sé
það sem hann vill, þá er það hans
mál.“
Gunnlaug var ekki alveg sam-
mála þessu sjónarmiði bónda
síns, en hann endurtók að þetta
væri sín skoðun, en hann myndi
sjálfur aldrei fara út í að byggja
slíkt hús á sinni lóð.
Þeir feðgar voru vinnuklæddir
og ætluðu að nota góða veðrið til
að halda áfram smíði hins nýja
húss, utan um hið gamla. Við
fengum að smella mynd af fjöl-
skyldunni, kvöddum síðan og
þökkuðum fyrir skemmtilegt
rabb og viðurgjörning.
Afstaða bæjaryfirvalda:
Ekki friðlýst - en heimild bæj-
arstjórnar þarf til breytinga
Hver er afstaöa bæjaryfirvalda
til þessara húsa? Viö héldum til
fundar viö bæjarstjórann, Har-
ald Haraldsson, og spuröum
þeirrar spurningar.
„Það liggur fyrir samþykkt
bæjarstjórnar, að húsin við
Tangagötu og Smiöjugötu og
nokkur hús þar í kring, verði lát-
in halda upprunalegri mynd
sinni. Þessum húsum má ekki
breyta, nema með sérstakri
samþykkt bæjarstjórnar, og
samkvæmt skipulagstillögum
sem nú líggja fyrir eiga húsin við
þessar götur að fá aö standa
óhreyfð."
Haraldur sagöi, aö húsin væru
á milli 30 til 40 aö tölu. Þau væru
misjafnlega á sig komin, nokkur
svo til ónýt, önnur heilleg og
vönduö aö stofni til. Þá sagöi
hann nokkurrar breytingar gæta
á afstööu manna til húsanna.
„Þaö stóö til aö bæjarstjórn léti
rífa tvö þeirra, viö Smiðjugötu 2
Haraldur Haraldsson
bæjarstjóri
og Sundstræti 19. Bæjarsjóöur
keypti húsin til niðurrifs — þau
voru fyrir á skipulagsuppdrætti,
leggja átti götu þar sem þau
standa. Þessari skipulagstillögu
var breytt og húsin voru seld
einkaaöilum á ný og ákveðið aö
láta þau standi áfram."
— Hefur bæjarfélagiö aöstoö-
aö eigendur húsanna á einhvern
hátt viö þær lagfæringar sem nú
fara fram á mörgum þeirra?
„Nei, ekki held ég þaö. Það er
auövitaö pólitísk ákvöröun hverju
sinni, hvort slíkt veröur gert. En
ég tel aö þetta sé aö mestu eöa
öllu leyti í höndum eigendanna
sjálfra."
Haraldur sagöi, aö húsin væru
ekki friöuö í eiginlegri merkingu,
eins og væri meö hús, sem bæj-
arfélagið hefur friölýst í Neösta-
kaupstaö, en reglur um breyt-
ingar frá upprunalegu útliti hús-
anna heföu veriö hertar, eins og
hann gat í upphafi.
Miökaupstaður ísafjaröar:
Gamla húaið handan götunnar, sem Guðmunda nefnir í lok viötalsins.
um allan heim, — meira aö segja
alla leiö til Ástralíu."
Guðmunda sýnir okkur myndir af
afkomendunum og er viö kvöddum
hana á tröppunum benti hún okkur
á hús hinum megin götunnar sem
hún sagöi áreiðanlega eiga hundruö
ár aö baki. „En þaö er meö þessar
sögur sem þú ert að biöja um, þær
gleymast eöa eru þannig aö engum
finnst neitt aö segja frá. — Þetta er
bara daglegt líf venjulegs fólks sem
bjó og býr í þessum húsum. — Já,
bara venjulegt líf," og hún klappaði
vinalega á öxl blaðamanns um leiö
og hún kvaddi meö virktum.
Guömunda á tröppum húss síns.
Algeng sjón í þessum húsum, brattur stigi og
mjór upp á efri hæö þar sem hlýleg súöar- og
kvistherbergi bíða íbúanna meö uppbúnum
rúmum.