Morgunblaðið - 29.04.1982, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1982
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1982
25

Utgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 110 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 7 kr. eintakiö.
Fyrirsagnir frá 1978
Þjóðarútgjöld hafa undanfarin 3 ár aukizt verulega, umfram
vöxt þjóðartekna. Þessi mismunur hefur komið fram í vaxandi
viðskiptahalla og vaxandi erlendum skuldum. Hann nam 5% af
þjóðarframleiðslu 1981 sem er helmingi hærra hlutfall en árið áður.
— Stöðnun hefur og átt sér stað í þjóðarframleiðslu og þjóðartekj-
um, sem sníða okkur lífskjararamma, bæði sem einstaklingum og
heild. Þjóðhagsspá 1982 stendur, í fyrsta skipti um langt árabil, til
samdráttar í þessari undirstöðu lífskjara okkar. Það segir sína sögu,
að þessir hættuboðar, sem skyggja á framtíðaratvinnuöryggi og
lífskjarastöðu þjóðarinnar, eru hávaxnasti gróðurinn á þjóðarakrin-
um eftir þjóðmáiaforystu Alþýðubandalagsins — allar götur síðan
1978.
Rekstrarstaða undirstöðuatvinnuveganna hefur veikzt verulega.
Við erum því verr undir það búin að mæta neikvæðum sveiflum í
efnahagslífi okkar, s.s. hruni loðnustofns eða sölutregðu á skreið.
Undir slíkum kringumstæðum getur hin veika rekstrarstaða fram-
leiðsluatvinnuveganna skekkzt svo, að atvinnuöryggi, sem við höfum
búið við um langan aldur, heyri liðinni tíð. Þannig hefur heimatilbú-
inn og utanaðkomandi vandi sett torfærur á veg þjóðarinnar til
bættra lífskjara.
Rekstrarstaða atvinnuveganna hefur verið veikt, bæði með auk-
inni skattheimtu og gengisstýringu. Það hefur torveldað vöxt þeirra,
tæknivæðingu, framleiðniaukningu og möguleika til að mæta kjara-
kröfum. Þá hafa stjórnvöld einnig látið hjá líða að auka á þjóðartekj-
ur og afkomuöryggi með nýjum stórvirkjunum og orkuiðnaði. Þannig
hefur stjórnarstefna Alþýðubandalagsins seinkað lífskjarabótum,
sem ella væru tiltækar bæði fyrr og í ríkara mæli.
Þjóðartekjur hafa skroppið saman í höndum núverandi valds-
herra. Ef á að skipta þeim þann veg, að allir fái fleiri krónur, án þess
að „þjóðarkakan vaxi“, þýðir það einfaldlega smærri krónur — og
rýrari að kaupgildi. Það hraðar umbreytingu nýkrónunnar í flot-
krónu, sem komin er vel á veg. Það sem máli skiptir er að auka
kaupmátt launanna. Það verður ekki gert nema með því að auka
þjóðarframleiðslu og þjóðartekjur — eða skerða hlut skattheimtunn-
ar í aflatekjum almennings. Það er í þessu meginatriði, að auka á
þjóðarframleiðslu, sem Alþýðubandalagið hefur brugðizt.
En hvað hefur Alþýðubandalagið að bjóða í brátt endaðan stjórn-
arferil? Það er nú kyrfilega tíundað í útsölugluggum Þjóðviljans dag
hvern. Hvorki meira né minna en öll gömlu slagorðin frá 1978:
„Kosningar eru kjarabarátta", „samningar í gildi“, „kjarabaráttan
ræðst við kjörborðið 22. maí nk.“! Slíkt innihaldslaust orðskrúð er
létt í maga. Það verður hvorki notað til að greiða með síhækkandi
skatta fjármálaráðherra Alþýðubandalagsins né nauðþurftir heimil-
anna. Alþýðubandalagið hefur einfaldlega fallið á reynsluprófinu.
Falleinkunnin verður talin upp úr kjörkössunum áður en langt um
líður.
Viðunandi ævikveld
Sjálfstæðismenn í borgarstjórn Reykjavíkur, sem þá höfðu þar
meirihluta, settu borgarstjórn þá meginreglu að ákveðinn hluti
útsvara skyldi ganga til þess verkefnis að búa öldruðum viðunandi
ævikvöld í borginni. Þessi ákvörðun varð grundvöllurinn að þeim
mannvirkjum, sem nú eru risin við Lönguhlíð, Dalbraut, Furugerði
og Snorrabraut. í raun vóru þau öll vel á veg komin eða þegar
ákveðin, er nýr borgarstjórnarmeirihluti kom til sögunnar 1978. Sá
meirihluti hefur hinsvegar ekki prjónað upp á neinu nýju verkefni á
þessum vettvangi, þrátt fyrir mjög aðkallandi þarfir.
í vernduðu húsnæði við Snorrabraut, sem senn verður tekið í
notkun, verður rúm fyrir 28 einstaklinga og fern hjón. Umsóknir um
þessar vistarverur vóru hinsvegar á fjórða hundrað, sem segir sína
sögu um ófullnægða þörf.
1200 einstaklingar, búsettir í Reykjavík, eru 86 ára eða eldri. 12,9%
af íbúum höfuðborgarinnar eru í tölu ellilífeyrisþega. Þetta fólk
hefur skilað þjóðfélaginu löngum starfsdegi — og á skýlausan sið-
ferðilegan rétt til að búa við öryggi á ævikveldi. Því miður hefur
minna verið gert, til að svo megi verða, en þarfir sögðu til um.
Þessvegna er brýn vöntun á sjókrarými fyrir öldrunarsjúklinga og
vernduðu húsnæði fyrir roskið fólk svartasti bletturinn á íslenzku
velferðarsamfélagi í dag.
Alþýðubandalagið hefur haft forystu í félagsmálaráðuneyti og
borgarstjórn, þar sem málefni roskins fólks ráðast, um árabil. Við
ríkjandi aðstæður í öldrunarmálum er því nöturlegt þegar Þjóðvilj-
inn tíundar nýtt kosningaslagorð með kynningu sinni á frambjóð-
endum Alþýðubandalagsins til borgarstjórnar: „gegn gamla tíman-
um“. „Gamli tíminn", þ.e. tími þessa roskna fólks, er undirstaða
þeirrar velmegunar, sem þjóðin býr við í dag, og sá grunnur, er
framtíð þjóðarinnar verður byggð á. — Það er rangt að vanmeta
þennan tíma, þó horfa beri til framtíðar, og það er léleg vörn fyrir
lítil tilþrif í málefnum fullorðins fólks á liðnu kjörtímabili.
Hjúkrunarfræðingar skipuleggja neyð-
arþjónustu vegna fjöldauppsagnanna
„Við hjúkrunarfræðingar erum ennþá ákaflega óánægðir með
launin okkar en eins og menn muna, þá veitti kjaranefnd okkur
tveggja launaflokka hækkun, fyrir nokkru, sem þýðir í raun að
byrjunarlaun hækkuðu úr 7.840 krónum (11. launaflokkur) í 8.460
krónur (13. launaflokkur, 2. þrep) eða um 620 krónur, auk þess
sem við fengum örlítið hraðara, launaskrið. Þegar okkur bárust
þessar niðurstöður kjaranefndar voru haldnir vinnustaðafundir á
öllum spítölunum á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Þar var ákveðið að
halda uppsögnunum til streitu, sem ákveðnar höfðu verið í febrúar,
en þær taka gildi í ríkissjúkrahúsunum þann 15. maí næstkomandi
og á Borgarspítalanum og heilbrigðisstofnunum borgarinnar þann
1. júní.“ — Þetta kom meðal annars fram á fundi með félögum úr
Hjúkrunarfélagi íslands og forsvarsmönnum uppsagnanefnda á
sjúkrahúsum á Stór-Reykjavíkursvæðinu.
En hver er þátttakan í uppsögn-
unum?
„Hún er mjög góð og samstað-
an mikil. A sjúkrahúsunum á
Stór-Reykjavíkursvæðinu starfa
um 700 hjúkrunarfræðingar og
af þeim hafa 500—600 sagt upp
störfum. Þeir rúmlega eitt
hundrað hjúkrunarfræðingar,
sem ekki hafa sagt upp, eru ein-
kum þeir sem eru að fara í
barnsburðarleyfi, námsleyfi eða
á ellilaun. Uppsagnir þessa fólks
þýddu skerðingu á réttindum
þess og vill það því fara varlega í
sakirnar, sem skiljanlegt er. Hér
er einnig um að ræða forstöðu-
konur og Hjúkrunarfræðinga,
sem hafa ráðherraskipun í starf-
ið. Það má geta þess sérstaklega
að á Landspítalanum starfa 270
hjúkrunarfræðingar en aðeins
11 hafa ekki sagt upp störfum,
sem þýðir að hér er um 97%
þátttöku að ræða. Einnig er
þátttakan mjög góð úti á landi
og höfum við frétt að á sjúkra-
húsunum á Selfossi, Akranesi,
Keflavík og í Vestmannaeyjum
hafi nær allir sagt upp.“
Hvernig verður búið að þeim
sjúklingum, sem þurfa hjúkrun á
sjúkrahúsunum meðan þetta
ástand varir?
„Um þessar mundir erum við
að vinna að því að skipuleggja
neyðarþjónustu á sjúkrahúsun-
um en hún verður í algjöru lág-
marki. Starfræktar verða deildir
þar sem lífsnauðsynleg starf-
semi fer fram og öllum slysatil-
fellum verður annað. Þá verða
ellideildir sjúkrahúsanna starf-
ræktar, því ef við lokum þeim þá
værum við að velta byrðinni yfir
á heimahjúkrunina. Einnig
verða geðdeildirnar starfandi
því nú þegar hefur dregið mjög
úr starfsemi þeirra vegna
hjúkrunarfræðingaskorts svo
segja má að þar ríki algjört
neyðarástand. Þær deildir, sem
verða opnar, verða fullmannað-
ar. Það sem þessar uppsagnir
þýða í raun er að dregið verður
úr innlögnum á sjúkrahúsin og
fólk verður að bíða lengur eftir
sjúkrahúsvist og um leið lengj-
ast biðlistarnir. Neyðarþjónust-
an er skipulögð á hverju sjúkra-
húsi fyrir sig en það gerir hjúkr-
unarforstjóri í samráði við
hjúkrunarfræðinga, sem sagt
hafa upp störfum."
Hver eru markmiðin með þess-
um aðgerðum?
„Með þessum aðgerðum erum
við ekki aðeins að hugsa um hag
okkar sjálfra heldur einnig spít-
alanna og sjúklinganna sem þar
dveljast. Eins og komið hefur
fram í fréttum, þá eru margar
deildir spítalanna lokaðar vegna
þess að hjúkrunarfræðinga
vantar til starfa. Aðrar deildir
eru undirmannaðar og sumar
hverjar eru reknar á aukavökt-
um, sem þýðir meðal annars að
sjúklingarnir fá alltaf nýtt og
nýtt fólk til að annast sig auk
þess sem slíkt fyrirkomulag er
mun dýrara fyrir sjúkrahúsin.
Vegna hjúkrunarfræðinga-
skortsins er svo vinnuálagið
helmingi meira á þeim sem fyrir
eru og auðvitað kemur það niður
á umönnun sjúklinganna.
Það hefur verið mikill flótti úr
hjúkrunarfræðingastéttinni á
undanförnum árum í aðrar
starfsgreinar, sem eru betur
launaðar. Einnig hafa margir
þeirra haldið til starfa erlendis,
þar sem kjör hjúkrunarfræðinga
eru mun betri en hérlendis. Við
teljum að með því að gefa eftir í
launamálunum, þá sé aðeins ver-
ið að ýta vandamálunum á und-
an sér en ekki leysa þau. Við höf-
um því ákveðið að halda fast við
upphaflega kröfu okkar um að
byrjunarlaun færist upp í 16.
launaflokk 2. þrep, sem gerir nú
9.382 krónur. Einnig förum við
fram á mun hraðara launaskrið
og að stjórnunarstöður verði
betur launaðar.
Við teljum að þessar kröfur
okkar séu hógværar, því hjúkr-
unarfræðingar hafa dregist
mjög aftur úr öðrum heilbrigð-
isstéttum í launum. Við höfum
mætt miklum skilningi því flest-
um finnst launamál okkar hafa
verið vanrækt og þeir sem
þekkja til starfsins vita að mikl-
ar kröfur eru gerðar til okkar,
störf okkar eru ábyrgðarmikil og
sífellt eru gerðar meiri kröfur til
menntunar auk þess sem vinnu-
álagið er gífurlegt.
Við gerum okkur grein fyrir
að þetta eru alvarlegar aðgerðir
sem við erum að framkvæma nú,
en svo virðist sem þetta sé eina
leiðin til úrbóta, því þessi mál
hafa átt sér langan aðdraganda."
Þá ræddum við einnig við Mál-
hildi Angantýsdóttur, sem er í
stjórn Sjúkraliðafélags íslands,
sagði hún að Starfsmannafélag
Reykjavíkurborgar gæti samið
við Reykjavíkurborg og þar með
um kröfur sjúkraliða til 1. maí.
Möguleikar væru fyrir því að
þeir semdu hærra en kjara-
nefndarúrskurður kvað á um á
sínum tíma. Ef svo færi væri
grundvöllur kominn til samn-
inga við sjúkraliða almennt.
Þá sagði Málhildur ennfremur
að uppsagnir sjúkraliða kæmu
ekki til framkvæmda fyrr en 1.
júní, hvað Sjúkraliðafélagið
gerði til að styðja við bakið á
hjúkrunarfræðingum, þar sem
uppsagnir hjúkrunarfræðinga á
ríkisspítölunum tækju gildi 15.
maí, hefði ekki enn verið ákveðið
en ákvörðun þar að lútandi yrði
. tekin á aðalfundi Sjúkraliðafé-
lagsins, sem verður 30. apríl.
Félagar i Hjúkrunarfélagi íslands og forsvarskonur uppsagnanefnda á sjúkrahúsum á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Talið frá vinstri:
Steinunn Einarsdóttir, Sæunn Kjartansdóttir, Sigriður Guðmundsdóttir, Guðrún Margrét Jónsdóttir, Brynhildur Ingimundardótt-
ir, Árný Sigurðardóttir, Sveinbjörg Kinarsdóttir og Karolína Vilhjálmsdóttir. i.jósm. kax.
Stefna Alþýðubandalagsins:
Enga kjarasamninga fyrr
en eftir kosningar í vor
- samningstíminn rennur út 15. maí
„ÞKIK launamenn sem styðja
aðra flokka en Alþýðubandalagið I
kosningunum í vor, eru i raun að
styðja andstæðinga sína til valda.
Það er of seint að átta sig eftir að
kjörstöðum hefur verið lokað að
kvöldi 22. maí... Árangur kosn-
ingabaráttunnar mun ráða úrslit-
um í kjarabaráttunni," þannig er
komist að orði í ályktun verka-
lýðsmálaráðs Alþýðubandalagsins,
sem samþykkt var á aðalfundi
þess sl. sunnudag. ()g í gær slær
Þjóðviljinn þessari ályktun upp yf-
ir þvera forsiðu sína. Samnings-
timabilið rennur út 15. maí næst-
komandi.
Vinnuveitendasamband Is-
lands hefur skilið samþykkt
verkalýðsmálaráðsins á þann
veg, að forystumenn ASÍ í ráð-
inu vilji hindra gerð kjarasamn-
inga milli ASÍ og VSI fram yfir
kosningarnar 22. maí. Jafn-
framt lýsa vinnuveitendur því
yfir, að hér sé um innra mál ASÍ
að ræða — ASI kann að vera
ósammála ályktun Alþýðu-
bandalagsins.
Ásmundur Stefánsson, forseti
ASÍ, sem sæti á í verkalýðs-
málaráði Alþýðubandalagsins,
lét þau orð falla í fyrradag, þeg-
ar birt var skýrsla Þjóðhags-
stofnunar, sem gerð var að ósk
Vinnuveitendasambandsins, að
vinnuveitendur væru tregir til
að ganga til kjaraviðræðnanna
að þessu sinni. Verkalýðshreyf-
ingin yrði að bregðast við með
auknum þrýstingi á þá, meðal
annars með því að félagar í ein-
stökum verkalýðsfélögum veittu
stjórnum sínum umboð til verk-
fallsboðunar.
Fyrir síðustu sveitarstjórn-
arkosningar, vorið 1978, barðist
Alþýðubandalagið einnig undir
þeim merkjum, að án stuðnings
við það yrði launafólk illa úti.
Opinberar upplýsingar sýna, að
frá þeim tíma hefur kaupmáttur
rýrnað, til dæmis minnkaði
kaupmáttur kauptaxta um 1% á
árinu 1981. Frá því í júní 1979 til
mars 1982 vantar 28% upp á, að
verðbætur á laun nái hækkun
framfærsluvísitölu.
Fyrir liggur, að þjóðartekjur
á mann muni minnka um 2% í
ár. Hinn 21. ágúst 1981 sagði
Kjartan Ólafsson, varaformaður
Alþýðubandalagsins, að svig-
rúmið í kjarasamningunum síð-
asta haust væri 2%, þar sem tal-
ið var þá, að þjóðartekjur á
mann mundu aukast um það
hlutfall 1981. Framkvæmda-
stjóri Vinnuveitendasambands-
ins, Þorsteinn Pálsson, var sam-
mála þessari niðurstöðu Kjart-
ans Ólafssonar, en taldi ólíklegt,
að aukning þjóðartekna yrði
2%, sem reyndist rétt, hún nam
1,6% á árinu 1981.
DJÖWIUINN
IMióvikudagur 28. apríl 19K2 —93. tbl. 47. árg.
Verkalýðsmálaráð Alþýðubandalagsinsi
Úrslit í kjarabaráttunni!
raðast á kjördegi 22. maí|
Forsíða Þjóðviljans í gær. Verkalýðsmálaráð Aiþýðubandalagsins vill ekki að niðurstaða fáist í kjaraviðra'ðum
Alþýðusambandsins og Vinnuveitendasambandsins fyrr en að loknum sveitarstjórnarkosningunum í vor.
Útlaginn fær góðar
viðtökur í Variety
IJTLAGINN, kvikmynd ísfilm
eftir Gísla sögu Súrssonar, var
nýlega sýnd á kvikmyndahátíð-
inni Filmex í Los Angeles í
Bandaríkjunum. Blaðið Variety
fjallar þar um myndina og í dómi
blaðsins segir m.a.:
„Á meðal þess táknrænasta í
myndinni er sú staðreynd, að í
hinum óheflaða heimi afls og
vopna eru það konurnar, sem
stjórna atburðarásinni. Þær
hvetja eiginmenn sína til frek-
ari morða og svo virðist sem
þetta fólk sýni engin merki
særðra tilfinninga eða harms
þegar nákomnir ættingjar eru
drepnir. Sættir sig við orðinn
hlut þegar í stað. Þá er það at-
hyglisvert að svo að segja hver
einasti maður, sem myrtur er,
er myrtur sofandi í rúmi sínu.
Myndrænt séð minnir mynd-
in einna helst á Macbeth Rom-
an Polanskis. Sviðið er kulda-
legt. Trjásnauðar auðnir og
ógnvekjandi veður setja svip
sinn á myndina, svo og hin
augljósa staðreynd að harmleik
og ástvinamissi er tekið eins og
daglegu brauði. Margir þeirra
staða, sem myndin er tekin á,
eru stórbrotnir, einkum gap-
andi gjáin þar sem lokauppgjör
myndarinnar fer fram. Lok
myndarinnar eru blóði drifin,
en mjög sannfærandi þegar á
allt er litið.
Stjórnandi myndarinnar,
Ágúst Guðmundsson, vakti
talsverða athygli er fyrsta
mynd hans, Land og synir, kom
á markað. Hann er augljóslega
gæddur næmu, myndrænu auga
og hæfileikum til að halda stöð-
ugri spennu í myndinni.
Útlaginn er ekki óskeikul
mynd í sumum tilvikum, en
kostir hennar eru göllunum yf-
irsterkari."
Dagmæður skila ekki inn
starfsleyfum að svo stöddu
UM ÞESSAR mundir standa yfir
viðræður Samtaka dagmæðra í
Reykjavík og borgaryfirvalda. Er
fyrst og fremst rætt um að borgin
taki aukinn þátt í námskeiðahaldi
fyrir dagmæður og að tillit verði tek-
ið til námskeiðsins hvað varðar
ráðningu þeirra á dagheimili. Þá er
einnig rætt um það að borgin láni
dagmæðrum eða leigi stærri leik-
föng til að létta undir með þeim.
Þessar umræður hafa einnig orðið til
þess að dagmæður hafa hætt við að
skila inn starfsleyfum sinum að svo
stöddu.
Að sögn Jónu Sigurjónsdóttur,
formanns Samtaka dagmæðra í
Reykjavík, var mikil óánægja
meðal dagmæðra vegna þess, að
þær voru gerðar bókhaldsskyldar
og var vegna þess íhugað að hætta
störfum. Eftir viðræður við borg-
ina hefur verið ákveðið að gefa
dagmæðrum kost á leiðbeiningum
um bókhald og framtal og því
hætt við að skila inn starfsleyfum
að svo stöddu. Þá sagði Jóna að
Gjöld dagmæðra
65% af vistunar-
kostnaði á dagheim-
ilum séu niður-
greiðslur ekki tekn-
ar inn í dæmið
óskum dagmæðra hefði verið tekið
mjög vel af borgaryfirvöldum, en
þó óljóst hvort borgin geti liðsinnt
þeim að svo stöddu þar sem hend-
ur borgaryfirvalda eru bundnar af
fjárhagsáætlun. Hvað námskeiðin
varðaði hefði borgin greitt helm-
ing námskeiðskostnaðar á móti
dagmæðrum en hugsanlegt væri
að eitthvað meira gæti komið frá
borginni. Þá hefði verið sótt um
það til borgarinnar að þetta nám-
skeið, sem að mörgu leyti væri
sambærilegt við Sóknarnámskeið
fyrir konur, sem vinna á dagvist-
um, yrði metið ef dagmæður færu
í vinnu á dagvistir. Sagði Jóna að
ekki hefði verið um það rætt að
borgin tæki á einhvern hátt þátt í
kostnaði vegna vistunar barna hjá
dagmæðrum, en staðreyndin væri
sú, að gjöldin nægðu dagmæðrum
varla vegna mikils kostnaðar, en
væru á hinn bóginn nokkuð há
fyrir það fólk, sem þyrfti að not-
færa sér þjónustu þeirra. Gjaldið
nú væri 2.159,20 krónur á mánuði
fyrir átta tíma gæzlu og fæði og
hækkaði um 7% hefðu dagmæður
sótt námskeið. Af því þyrftu
dagmæður að greiða fæði fyrir
börnin, kaupa leikföng og ýmsan
annan búnað og auk þess kæmi
viðhald húsnæðis inn í dæmið. Til
samanburðar má geta þess að
gjöld á dagheimilum fyrir allan
daginn verða frá mánaðamótum
frá 945 krónum upp í 1.415 krónur,
en gjald dagmæðra er um 65% af
raungjaldi vegna vistunar hvers
barns á dagheimili, þannig að um
verulegar niðurgreiðslur er að
ræða á dagheimilum.
„Innra mál ASÍ“ hvort kröfu-
gerðin sé kosningamál
Afstaða Vmnuveitendasambandsins:
HÉR fer á eftir samþykkt, sem samningaráð Vinnuveitendasam-
bands íslands, gerði á fundi sínum 28. apríl og felur í sér tilmæli til
sáttasemjara að sáttaumleitunum í kjaradeilu VSÍ og ASÍ verði
frestað þar til eftir 22. maí vegna samþykktar í verkalýðsmálaráði
Eftirtaldir forystumenn Al-
þýðusambands íslands: Ásmundur
Stefánsson, forseti ASÍ, Benedikt
Davíðsson, formaður Sambands
byggingamanna, Bjarnfríður
Leósdóttir, varaformaður Verka-
lýðsfélags Akraness, Dagbjört
Sigurðardóttir, formaður Verka-
lýðsfélagsins Bjarma, Stokkseyri,
Eðvarð Sigurðsson, formaður
Dagsbrúnar, Einar Ögmundsson,
fyrrverandi formaður Sambands
vörubifreiðastjóra, Grétar Þor-
steinsson, formaður Trésmiðafé-
lags Reykjavíkur, Guðjón Jónsson,
formaður Málm- og skipasmiða-
sambandsins, Guðmundur J. Guð-
mundsson, formaður Verka-
mannasambands íslands, Guð-
mundur Hilmarsson, formaður
Félags bifvélavirkja, Guðmundur
Jónsson, stjórnarmaður
Landssambands verslunarmanna,
Guðmundur M. Jónsson í stjórn
Sjómannasambandsins og Guð-
mundur Þ. Jónsson, formaður
Landssambands iðnverkafólks,
hafa sent frá sér yfirlýsingu sem
stjórnarmenn í verkalýðsráði Al-
þýðubandalagsins.
í yfirlýsingunni, sem birt hefur
verið undir fyrirsögninni „Úrslit í
kjarabaráttunni ráðast á kjördegi
22. maí“, segir m.a.: „Það er of
seint að átta sig eftir að kjörstöð-
um hefur verið lokað að kvöldi 22.
maí .. Árangur kosningabarátt-
unnar mun ráða úrslitum í kjara-
baráttunni."
Af þessari yfirlýsingu verður
það eitt ráðið, að áðurnefndir for-
ystumenn ASÍ hafi ákveðið að
hindra alla samninga milli VSÍ og
ASÍ þar til eftir að kjörstöðum
hefur verið lokað 22. maí nk. til
þess að nota megi kröfugerð ASI
og sérsambanda þess sem kosn-
ingamál.
VSÍ lítur á þessa afstöðu sem
innra mál ASÍ. En um leið lýsir
VSÍ yfir því áliti sínu, að forysta
ASÍ hefur með þessari yfirlýsingu
einhliða axlað alla ábyrgð á því að
samkomulagsumleitanir eru nú
tilgangslausar með öllu.
Þjóðhagsstofnun hefur með
ótvíræðum hætti sýnt fram á, að
ef gengið yrði að kröfum ASI og
sérsambanda þess, þá leiddi það
til stóraukinnar verðbólgu eða at-
vinnuleysis, en færði launþegum
engar raunverulegar kjarabætur.
Forystumenn ASÍ hafa þrátt
fyrir þessa staðreynd hafnað öll-
um óskum um tilslakanir frá ýtr-
ustu kröfugerð. VSÍ getur ekki lit-
ið öðruvísi á, en þetta algjöra
viljaleysi til samninga sem taka
mið af efnahagslegum aðstæðum
eigi rætur að rekja til þeirrar
ákvörðunar að gera kröfur ASÍ og
sérsambanda þess að kosninga-
máli.
Þegar flestir helstu forystu-
menn ASÍ hafa ákveðið að úrslit í
kjarasamningum fáist ekki fyrr
en eftir lokun kjörstaða 22. maí
nk. eru sáttaumleitanir við svo bú-
ið tilgangslausar. Áframhald
sáttaumleitana við slíkar aðstæð-
ur er hreinn skrípaleikur til þess
eins að blekkja almenning í land-
inu um það sem raunverulega
hangir á spýtunni.
Vegna þessarar afstöðu forystu
ASI fer VSÍ þess á leit við sátta-
semjara að sáttaumleitunum verði
frestað þar til eftir 22. maí.