Morgunblaðið - 02.09.1982, Blaðsíða 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. SEPTEMBER 1982
Már Egilsson ásamt Arnheiði Gígju Guðmundsdóttur.
Heimilissýningin í Laugardalshöll:
„Hefur audvitað fyrst og
fremst auglýsingagildi“
— segir Már Egilsson kaupmaður
„I>að var upp úr 1970 sem við hófum þátttöku í sýningunni. Allar götur
síðan höfum við verið með nema 1980,“ sagði Már Egilsson, sem er
forsvari tveggja fyrirta kja á heimilissýningunni í Laugardalshöll, Egils
Árnasonar og Kosta Boda, er hann var spurður að því hvenær hann hafi
byrjað að kynna vörur sínar á sýningunni.
„En það verður að segjast að
hún hefur tekið talsverðum
breytingum á þessu tímabili.
T.a.m. finnst mörgum að meiri
karnevals-blær sé á sýningunni
nú, en áður. Það, sem ber því
helzt vitni, er vitaskuld tívolíið
og ýmsar uppákomur, sem hér
eru tíðar. Að mínum dómi hefur
þetta bæði kosti og galla í för
með sér. Einn kostur er sá að
þetta leiðir af sér meiri aðsókn,
en á hinn bóginn tel ég að
breiddin í vöruúrvali sé ekki eins
mikil á þessari sýningu og á
fyrri árum.“
Hvert er gildi sýninga á borð
við þessa?
„Þetta hefur auðvitað fyrst og
fremst auglýsingagildi. Og það
er ekki unnt að fara í launkofa
með það, að þetta er gífurleg
auglýsing. Fyrir mitt leyti get ég
ekki kvartað yfir aðsókninni, því
að hún hefur verið öldungis góð.
Hins vegar fylgir þessu talsverð-
ur kostnaður. Og álagið meðan á
sýningunni stendur er geysilega
mikið. En því ber heldur ekki að
neita að stemmningin er oft og
tíðum ákaflega skemmtileg á
sýningunni."
Hvað viltu segja um þá skoðun
margra að ekki eigi að krefjast
aðgangseyris á sýninguna, þar
sem um auglýsingar sé að ræða?
„Það er ljóst að reka verður
þessa sýningu eins og hvert ann-
að fyrirtæki. Sú áhætta sem
fylgir henni er veruleg. Einnig
má nefna að erlendis þar sem
svipaðar sýningar eru haldnar er
aðgangseyrir. Af þeim sökum
finnst mér eðlilegt að fólk borgi
sig inn á sýninguna."
Ætlarðu að taka þátt i næstu
sýningu?
„Ég geri nú ráð fyrir því þrátt
fyrir að ég hafi sagt í lok hverrar
sýningar að ég ætli aldrei fram-
ar að taka þátt í svona sýningu,"
sagði Már að lokum.
Síðan var rætt við Grím Lax-
dal, starfsmann Radíóbúðarinn-
ar, en þetta er í fyrsta skipti sem
fyrirtækið tekur þátt í heimils-
sýningunni.
„Eftir að hafa kynnt okkur
nokkrar heimilissýningar er-
lendis töldum við ráðlegt að
prófa að taka þátt í þessari sýn-
ingu,“ sagði Grímur er hann var
inntur eftir tildrögum þess að
fyrirtækið tók þátt í heimilis-
sýningunni að þessu sinni.
„Það er ekkert vafamál að
sýningin hefur mikil áhrif. T.d.
er árangurinn þegar farinn að
koma í ljós með aukinni eftir-
spurn eftir vörum okkar. Það
hefur einnig komið okkur tals-
vert á óvart hve aðsóknin hefur
verið góð. í upphafi var í bígerð
að draga fólk að með ýmiss kon-
ar uppákomum eða leikjum í bás
okkar, en þegar til kom var þess
alls ekki þörf. Stundum eiga
jafnvel starfsmenn Radíóbúðar-
innar erfitt að athafna sig í bás-
unum sökum mikils fólksfjölda.
Það sem hefur vakið athygli
okkar hér, er hve umgengni fólks
er góð. Við höfðum ætlað að þau
tæki sem eru á boðstólum á veg-
um Radíóbúðarinnar yrðu meira
eða minna skemmd. En raunin
hefur orðið sú, að fólk fer gæti-
lega og vel með þá hluti sem það
skoðar. Aftur á móti er reynslan
af erlendum sýningum sú að fólk
fer mjög illa með þá hluti sem
þar eru til sýnis."
Er dýrt að taka þátt í þessari
sýningu?
„Já, frekar. Sérstaklega er það
kostnaðarsamt að þurfa að hafa
fjóra starfsmenn hér að stað-
aldri."
Finnst þér einhver galli á
framkvæmd sýningarinnar?
„Það væri þá helzt að hún sé of
löng, en það ætti þó ekki að
hindra okkur í að taka þátt í
næstu sýningu," sagði Grímur að
lokum.
Grímur Laxdal umkringdur áhugasömum sýningargestum.
Myndir K.Ö.E.
Koma til að upp-
örva trúaða
HÉR Á landi eru staddar tvær
Maríusystur frá Noregi. Koma þær
hingað til lands á vegum nokkurra
kristinna trúfélaga og kirkjunnar.
Vcrða þær með helgarsamverur á
Löngumýri helgina 3.—5. sept. og í
Skálholti 10.—12. sept. Eru allir
velkomnir þangað á þessar samver-
ur og er innritun á Biskupsstofu.
Einnig verður samkoma i Grensás-
kirkju fimmtudagskvöldið 2. sept.
kl. 20.30 og í Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 7. sept. kl. 20.30, mið-
vikud. KFIIM Amtmannsstíg 2B og
á fimmtudagskvöld á Hjálpræðis-
hernum.
Maríusysturnar byrjuðu starf
sitt í seinni heimsstyrjöldinni í
Darmstad í Vestur-Þýzkalandi.
Móðir Basilika er annar af leiðtog-
um þeirra þar og hefur gefið út
fjölda af bókum. Kemur ein bóka
hennar út á íslenzku á næstunni.
Hvers vegna þær hefðu gerzt
Maríusystur sögðu þær Phanuela
og Juliana að þær hefðu upplifað
kærleika Guðs og vildu endur-
gjalda honum aðeins í staðinn. Að
þær reyndu að upplifa það að
fylgja Kristi. Þær hafa 18 staði í
16 löndum, þar sem systur koma
víða að og þá reynir á kærleikann,
hvort hann sé til staðar, þegar frá
ýmsum löndum koma systur að
hver með sína afstöðu og menn-
ingu. Þá reynir á sáttargerðina
hver í garð annarrar. Skoðana-
ágreiningi verður að ryðja úr vegi
og þær verða að læra það að lifa
hver með annarri í kærleik.
Phanuela sagði, að menn yrðu
að taka Krist á orðinu, þegar hann
segði mönnum að elska hver ann-
an með þeim kærleik, sem hann
hefði elskað þá. Að menn reyni að
lifa eftir þessu boði.
Um það hvort þær væru ófrjáls-
ar í Maríureglunni, þar sem þær
gengju í sérstökum búningum, þá
sögðu þær systur, að Kristur hefði
gert þær hamingjusamar. Þær
væru frjálsar að því að fylgja hon-
um. Hann hefði gert mikið fyrir
þær, gefið þeim varðveizlu og
fyrirgefningu og nú vilji þær gefa
öðrum það líka með sínu lífi. M.a.
þá bera þær hring til að sýna að
alit þeirra líf tilheyri Kristi.
Markmiðið með komu sinni
hingað til íslands sögðu þær syst-
ur vera að uppörva trúaða, með
því að hafa samfélag við þá, sem
tilheyra honum í trúnni. Að menn
verði betur undirbúnir undir þær
þrengingar, sem vænta megi í
heiminum.
V
Juliana og Phanúela Maríusystur með bókamerki á íslenzku, sem þær hafa
látid prenta. „Þeim öllum hjálp Guðs hlotnast, er hana trúa á“ og „þeim
varpar Guð ei frá sér, er varpar öllu á hann“. Þessar tilvitnanir eru eftir
móður Basiliku í Darmstad og eru þessi bókamerki til á um 60 tungumálum.
Ljósmynd Mbl. KÖRN.
Gamla kirkjan á Reyk-
hólum vígð að nýju að
Saurbæ á Rauðasandi
NÆSTA sunnudag, 5. september,
verður vígð kirkja í Saurbæ á Rauða-
sandi. Herra Sigurður Pálsson, dr.
theol., vígslubiskup í Skálholtsstifti,
vigir þá endursmiðaða Reykhóla-
kirkju, sem rifin var fyrir fáum árum
og átti að geymast þannig unz hægt
yrði að endurreisa hana einhvers
staðar og varðveita sem merkilegan
safngrip. Á þessu ári eru liðin rétt
125 ár síðan hún var smíðuð á
Reykhólum.
Kirkjan, sem var í Saurbæ sein-
ast, var meira en aldargömul þeg-
ar hún fauk og brotnaði í spón í
aftakaveðri í janúar 1966. Fólk í
Saurbæjarsókn vildi fá nýja
kirkju og eftir miklar vangaveltur
í fáein ár, fannst þessi lausn, að
Reykhólakirkja skyldi endurreist í
Saurbæ með sameiginlegu átaki
heimamanna, Þjóðminjasafns ís-
lands og Húsfriðunarsjóðs og falin
Saurbæjarsöfnuði til varðveizlu
og jafnframt til notkunar sem
sóknarkirkja.
Endurbygging kirkjunnar hefur
tekið nokkur ár. Forsögn alla um
endursmíðina hafði Hörður Ág-
ústsson listmálari af hálfu Þjóð-
minjasafns og Húsfriðunarsjóðs.
En sjálft verkið vann hins vegar
að langsamlega mestu leyti Gunn-
ar Guðmundsson, kirkjusmiður á
Skjaldvarafossi á Barðaströnd.
Saurbær er annexía frá Sauð-
lauksdal, en í Sauðlauksdal hefur
verið prestlaust síðan 1. janúar
1964, þegar séra Grímur Grímsson
flutti burt, en hann var seinasti
presturinn, sem bjó í Sauðlauks-
dal. Prestakallinu er nú þjónað af
séra Þórarni Þór, prófasti á Pat-
reksfirði.
(FrétUtilkynning.)